ျပည္႕တန္ဆာမ်ားတရားဝင္လိုင္စင္ရရွိေအာင္ႀကိဳးပမ္းသြားမည္ဟု အမ်ဳိးသမီးလႊတ္ေတာ္အမတ္တစ္ဦးေျပာ

ျပည္႕တန္ဆာမ်ားတရားဝင္လိုင္စင္ရရွိေအာင္ႀကိဳးပမ္းသြားမည္ဟု အမ်ဳိးသမီးလႊတ္ေတာ္အမတ္တစ္ဦးေျပာ

ျပည့္တန္ဆာမ်ားကို တရား ဝင္လိုင္စင္ထုတ္ေပးၿပီး၊ စနစ္တက် လုပ္ကိုင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေဆာင္ ရြက္သြားမည္ဟု NLD ျပည္သူ႔လႊတ္ ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေဒၚစႏၵာမင္းက ေျပာသည္။
''ျပည့္တန္ဆာမရွိတဲ့ ႏုိင္ငံဆို တာမရွိပါဘူး၊ ျပည့္တန္ဆာဆိုတာ ဘုရားရွင္လက္ထက္...ကတည္းက ရွိတာပါ။ ပေပ်ာက္ေအာင္လုပ္တယ္ ဆိုတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ပေပ်ာက္ ေအာင္လည္း လုပ္လို႔မရပါဘူး''ဟု ၄င္းက ေျပာသည္။
ကမၻာ့ႏိုင္ငံအမ်ားအျပားတြင္ ျပည့္တန္ဆာႏွင့္ပတ္သက္၍ တရား ဝင္လိုင္စင္မ်ား ထုတ္ေပးၿပီးစနစ္ တက်ျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပး ထားေၾကာင္း၊ ထုိသို႔ တရားဝင္လိုင္ စင္မ်ားခ်ထားေပးပါက ၄င္းတို႔ကို အခြန္ေကာက္ခံကာတိုင္းျပည္အတြက္ အခြန္ဘ႑ာေငြမ်ားလည္းရရွိမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ျပည့္တန္ဆာမ်ားကို တရား ဝင္လိုင္စင္ခ်ထားေပးႏုိင္ရန္ လႊတ္ ၏ေတာ္၌ အဆိုျပဳတင္သြင္းသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၄င္းကဆက္ ေျပာသည္။
''လိုင္စင္ထုတ္ေပးရင္ေကာင္းတာေပါ့။ အခုဆိုရင္ ရဲကို ေၾကာက္ေနရတယ္။ လိုင္းေၾကးလည္း ေပးရ ေသးတယ္။ တကယ္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ေကာင္းမွာလို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္''ဟု ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးအတြင္းမွ လိင္လုပ္သားတစ္ဦးက ေျပာသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ေနသူ အမ်ဳိးသမီး အမ်ားစုသည္ အျခားအတတ္ပညာ မ်ား တတ္ေျမာက္ျခင္းမရွိသည့္အျပင္ ထြက္ေပါက္မရွိသည့္အတြက္ ယင္းအလုပ္ကို လုပ္ကုိင္ေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေဒၚစႏၵာမင္းက ဆက္ေျပာသည္။
''လိုင္စင္ထုတ္ေပးႏုိင္ၿပီဆိုရင္ ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။ ကူးစက္ ေရာဂါဆိုတာ Sexworker ေတြက တစ္ဆင့္ အမ်ားဆုံး ကူးစက္ေနတာ ပါ။ တျခားႏုိင္ငံေတြမွာဆိုရင္ ကူးစက္ေရာဂါေတြ မျဖစ္ႏုိင္ေအာင္ကြန္ ဒုံးသုံးရတယ္။ မသုံးရင္ Sexworker ေရာေပ်ာ္ပါးတဲ့သူႏွစ္ေယာက္စ လုံးကို ျပစ္ဒဏ္ခ်မယ္ဆိုတဲ့ ဥပေဒ ျပဌာန္းထားပါတယ္'' ဟု မဂၤလာ ေတာင္ညြန္႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚျဖဴျဖဴသင္းက ေျပာသည္။
HIV,AIDS အျပင္ အျခားကူးစက္ ေရာဂါမ်ားျဖစ္ပြားမႈႏႈန္းနည္းေစရန္ ကြန္ဒုံးသုံးစြဲသင့္ၿပီး Sexworker မ်ားကို လည္း က်န္းမာေရးစစ္ေဆးမႈမ်ားပုံမွန္ ျပဳလုပ္ကာတရားဝင္လိုင္စင္မ်ားထုတ္ ေပးသင့္ေၾကာင္း ၄င္း ကေျပာသည္။

Ref:messengernewsjournal

ဆက္စပ္သတင္းမ်ား....

ျမန္မာ တႏိုင္ငံလံုးရိွ ျပည့္တန္ဆာ အလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြးမူ ျပဳလုပ္သူမ်ားကို စုစည္း၍ အသင္းတစ္ခု ဖဲြ႕စည္းကာ ဖိႏွိပ္ခံရမႈမ်ားကို ကူညီေဆာင္ရြက္ သြားရန္ စီစဥ္မူမ်ားျပဳ လုပ္ေဆာင္ရြက္ ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း လက္ရိွတြင္ Sex Worker In Myanmar Network အမည္ျဖင့္ စတင္ ေဆာင္ရြက္ေနသူ ------

 

 

 

 

ေငြေၾကးရမၼက္ႏွင့္ ေခ်ာက္ကမ္းပါးထက္က ဘဝေစ်းပြဲေတာ္ သို႔မဟုတ္ အေမွာင္ၿခမ္းမွ အႏြမ္းပန္းမ်ား

 ”အစ္ကို သြားမလား”

႐ုတ္တရက္ ေဘးနားတိုးကပ္ ၿပီး ေမးလိုက္သည့္ အသံေၾကာင့္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္သြားမိ၏။ ေနာက္မွ ညဥ့္ငွက္တို႔၏ အစာရွာ သံမွန္း ခန္႔မွန္း လိုက္မိသည္။ မသြား ေသးပါဘူးကြယ္ဟု ႐ိုး႐ိုးပဲျပန္ေျပာ လုိက္မိသည္။ ဘဝရွင္သန္ ရပ္တည္ မႈအတြက္ ဤေနရာ ဤအခ်ိန္မ်ဳိး တြင္ ယခုကဲ့သုိ႔ သြားမလား အစ္ကို ဟု ေမးျမန္းၿပီး တစ္စုံတစ္ရာအစာ ရလွ်င္ ခပ္ေပါေပါ တည္းခိုခန္းတစ္ခု ၌ အာသီသေျဖေဖ်ာက္သူတို႔ လက္ ထဲ သူတို႔ဘဝကို မိနစ္ပိုင္းမွ် ခ်ခင္း ကာ ေနာက္တစ္ဖန္ အစာတစ္ခု ကို သြားဦးမလားအစ္ကိုဟုဆိုကာ သူတုိ႔ျပန္လည္ရွာေဖြၾကဦးမည္ျဖစ္သည္။ သူတို႔အတြက္ ထိုဘဝသည္ မာယာဘုံျဖစ္သည္။ သူတို႔အတြက္ ထိုဘဝသည္ အိမ္နိမ့္စံျဖစ္ သည္။ သူတို႔အတြက္ ထိုဘဝသည္ ဆာ ေလာင္မႈျဖစ္သည္။ သူတို႔အတြက္ ထိုဘဝသည္ မ်က္ရည္ျဖစ္သည္။ သူတုိ႔အတြက္ထုိဘဝသည္ မီးျပ တိုက္ျဖစ္သည္။သြားဦး မလား အစ္ကုိဟု ဆို ကာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အခ်က္အခ်ာေနရာ မ်ားစြာတြင္ က်င္လည္ရင္း ဘဝ အသက္ေမြးမႈအတြက္ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းကိုလုပ္ကိုင္ေနၾကသူမ်ား မည္မွ်

ရွိသနည္းဆိုလွ်င္ မေရ မတြက္ႏိုင္ေအာင္ရွိသည္ဟု ဆိုရ မည္ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္တစ္ၿမိဳ႕ တည္းတြင္လား ဆိုပါလွ်င္လည္း မဟုတ္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။ ျမန္ မာႏိုင္ငံ အတြင္း ျပည့္တန္ဆာလုပ္ ငန္းလုပ္ကိုင္ေနသည့္ ေနရာမ်ား သည္ ေနရာအႏွံ႔တြင္ ရွိသည္။ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ေန သည့္ မိန္းကေလးမ်ားသည္လည္း တရားဝင္အသက္မျပည့္ေသးေသာ အရြယ္မွသည္ အရြယ္စုံျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္သူ ( Sex Worker)အျဖစ္ ဘဝျဖစ္စဥ္အေထြေထြေ ပၚအေျခခံ ကာ ျဖစ္တည္ခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္သူ ျဖစ္လာခဲ့ၾကသည့္မိန္း ကေလးမ်ား၏ တူညီေသာ ဘဝ အေျခအေန သည္ ေငြေၾကးအဆင္မ ေျပေသာ ဆင္းရဲလြန္းသည့္ အေျခ အေနပင္ျဖစ္သည္။

”ကြၽန္မ အသက္ ၁၄ ႏွစ္ ေလာက္ထဲက ဒီေလာကထဲ( ျပည့္ တန္ဆာအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ျခင္းကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္၏။)ေရာက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အိမ္မွာ အေဖက ေလျဖတ္ၿပီး အိပ္ရာထဲမွာ။ အေမက ေနာက္အိမ္ေထာင္ ျပဳသြားတယ္။ကြၽန္မတို႔ေနတဲ့အိမ္ကလည္း ငွား ေနရတာ။ ေနာက္ေတာ့ ရပ္ကြက္ ထဲက အမ်ဳိးသမီးတစ္ေ ယာက္က နင့္အေဖေဆးဖိုးနဲ႔ အိမ္လခ ေပးဖို႔ ေငြကို ေယာက်္ားတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ညေနရတာနဲ႔ ရမယ္ဆိုၿပီးေျပာ တာနဲ႔ အဲဒီကစၿပီး ဒီေလာကထဲ ေရာက္လာတာ”ဟု

အသက္ ၂၉ ႏွစ္အရြယ္(လက္ရွိတြင္လည္း ျပည့္ တန္ဆာအလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနသူ) မေအးေအးသန္းက ေျပာသည္။ထုိစဥ္တုန္းက ေယာက်္ားတစ္ ေယာက္ႏွင့္ တစ္ည တာေနခြင့္အ တြက္ ေငြက်ပ္တစ္သိန္းရခဲ့ေၾကာင္း ၄င္းက ဆိုသည္။ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ညတာေနထိုင္ မႈအတြက္ သူရရွိသည့္ ေငြေၾကး သည္က်ပ္ ၁၅ဝဝဝသာျဖစ္သည္။”ဒီအလုပ္ကို စားဝတ္ေနေရး အရ လုပ္ေနရေပမယ့္ အသက္ ရလာေတာ့ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး”ဟု ၄င္းက ေျပာသည္။ မည့္သည့္မိန္းကေ လးျဖစ္ေစ ဘဝကို ေရာင္းစားရသည့္ လုပ္ ငန္းကို လုပ္ကိုင္လိုစိတ္ေတာ့ ရွိ မည္မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေပမယ့္ ျဖစ္တည္ လာသည့္ဘဝေပးအရ ဝါသနာမပါ ေပမယ့္ ေပ်ာ္ေအာင္ ေနထုိင္လုပ္ ကိုင္ရသည့္ အေျခအေနမ်ဳိးျဖစ္ သည္။မေရတြက္ႏိုင္ေသာ ေယာက်္ားသားမ်ားႏွင့္ အိပ္စက္ခဲ့ ျခင္းသည္ သူတို႔၏ ဘဝရပ္တည္မႈ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ရာတြင္ ၄င္းသည္ အေျခအေန မ်ားစြာထဲမွ အေျခ အေနငယ္တစ္ခုသာ ျဖစ္ေပသည္။ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းႏွင့္ လုပ္ကိုင္ သူေတြအေၾကာင္း ျဖန္႔ၾကက္ စဥ္း စားလွ်င္မ်ားစြာ စဥ္းစားရေပမည္ ဟုထင္၏။ ဘဝရပ္တည္မႈအတြက္ ျပည့္တန္ဆာအျဖစ္ လုပ္ကိုင္မႈ ေနာက္ဆက္တြဲေရွးဦးအျဖစ္ လိင္ ဆက္ဆံမႈမွတစ္ဆင့္ ကူးစက္ျပန္႔ ပြားမႈေရာဂါ မ်ား ျဖစ္သည္။ လိင္ ဆက္ဆံမႈမွတစ္ဆင့္ ကူးစက္တတ္ ေသာေရာဂါမ်ားတြင္ အဆိုးဝါးဆုံး ေရာဂါတစ္ခုျဖစ္သည့္ HIV/AIDS ေရာဂါျဖစ္ပြားမႈ အမ်ားဆုံးႏိုင္ငံ ၁ဝ ႏိုင္ ငံတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံလည္း ပါဝင္ ေနခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ထိုေရာဂါျဖစ္ပြားမႈ၊ ျပန္႔ပြားမႈမ်ား ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ျပည္သူလူထု အသိဥာဏ္၊ ပညာေပး လုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္မႈသည္ လြန္စြာအား နည္းလ်က္ရွိသည့္ အေျခအေန၌ ပင္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၏ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္း၊ ကာရာ အိုေကဟန္၊ အႏွိပ္ခန္းဟန္ျပဳ ကာ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ေနမႈ မ်ားသည္ ေနရာအႏွံ႔၊ တိုင္းျပည္ အႏွံ႔တြင္ တည္ရွိေနသည္မွာ ျငင္းခ်က္ထုတ္ရန္မလိုသည့္ ေသခ်ာမႈ ပင္ျဖစ္သည္။

သုိ႔ေပမယ့္ ထုိလုပ္ငန္းမ်ား သည္ တရားဝင္မဟုတ္ေသာ လုပ္ ငန္းမ်ားျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ တရား ဝင္သဖြယ္ လုပ္ကိုင္ေနၾကျခင္းျဖစ္ သည္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈစံႏႈန္းမ်ား အရ ထုိလုပ္ငန္းသည္ မေကာင္းမႈ လုပ္ငန္းတစ္ခုသဖြယ္ ရွိေနခဲ့ၿပီးလူမႈအသိုင္းအဝိုင္းမွလည္း ထုိ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္သူကို ရြံရွာဖြယ္ ေရွာင္ၾကဥ္ေလ့ ရွိၾကသည္။ ထုိ႔ အတူဆက္ဆံသူ ေယာက်္ားသား မ်ားမွလည္း အာသီသေျဖေဖ်ာက္ ႏိုင္မႈအေပၚ စိတ္ထားေပမယ့္ တစ္ ဆင့္ႏွိမ့္ ဆက္ဆံေလ့ရွိၾကသည္။ ထို(ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္း) အလုပ္လုပ္ကိုင္သည့္အခါ မိမိအေပၚ နား လည္သူထက္နားမလည္သူက ပိုမို မ်ားျပားေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သိမ္ ႀကီးေစ်းဝန္းက်င္၌ ၁ဝ ႏွစ္ ေက်ာ္ ၾကာျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္း လုပ္ ကိုင္ခဲ့သူ မၾကည္ျပာ(နာမည္လြဲ)က ေျပာသည္။သူတို႔အတြက္ ထုိလုပ္ငန္း သည္ နိမ့္က်သည့္လုပ္ငန္းျဖစ္ သည့္တိုင္လူ႔အခြင့္အေရးအရ တန္း တူခံစားႏိုင္ မႈသည္ ယေန႔တိုင္ မရွိ ေသးဟု ဆုိရမည္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ အတူ က်န္းမာေရးအရ နားလည္ သိရွိသည့္တိုင္ လက္မခံေသးသည့္ လူမႈအသိုင္းအဝိုင္း၏ ျငင္းပယ္မႈကို ခံစားေ နရဆဲျဖစ္သည္။

ထုိကိစၥသည္ ေျဖရွင္းရန္ခက္ခဲ ေသာ ကိစၥရပ္ျဖစ္၏။ ယေန႔ ဒီမိုက ေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသုိ႔သြား ေနသည့္ အစိုးရစီမံခန္႔ခြဲမႈေအာက္ တြင္ လိင္အလုပ္သမားမ်ား အတြက္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားသည္ ေပၚေပါက္ လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။”ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ တခ်ဳိ႕ေတြက မေကာင္းဘူး လုိ႔ေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရွာင္လႊဲ လုိ႔မရတဲ့ ကိစၥေတြ ႀကံဳလာႏိုင္တယ္။ တရားဝင္မွတ္ပုံတင္ခြင့္သာ ေပး လိုက္မယ္ဆိုရင္ တျခား မထိခိုက္ သင့္တဲ့သူေတြလည္း မထိခိုက္ဘူး။မွတ္ပုံတင္ၿပီးသားျဖစ္တဲ့အတြက္ က်န္းမာေရးစစ္တမ္းေကာက္ယူတဲ့ အခါမ်ဳိးမွာျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လုိက္ရတာမ်ဳိး ရွိတဲ့အတြက္ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးေစခ်င္တယ္”ဟု လိင္အ လုပ္သမားမ်ား၏အခြင့္အေရး အတြက္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ ျမန္္မာ လိင္အလုပ္သမကြန္ရက္ ဖြဲ႕စည္း ကာ တရားဝင္ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ ကိုင္ခြင့္ ေပၚေပါက္ေစလိုသူ ျမန္မာ လိင္အလုပ္သမကြန္ရက္ ဥကၠ႒ မႏွင္းႏွင္းယုက ေအာက္တိုဘာ၂ ရက္ထုတ္မဇၩိမသတင္းဂ်ာနယ္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးတြင္ ေျဖၾကားထားခဲ့ သည္။ထုိကိစၥရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အျငင္းပြားမႈမ်ား မ်ားစြာေပၚေပါက္ ခဲ့သည္။ ပြင့္လင္းလာသည့္၊ လူမႈဖြံ႔ၿဖိဳးမႈေတြပ်ံ႕ႏွံ႔စိမ့္ဝင္ကူးလူး တိုး တိုက္လာသည့္အေျခအေနတြင္ လိင္မႈဆိုင္ရာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈသည္လည္း ယခင္ကထက္မ်ားစြာ အျမင္က်ယ္မႈ ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့သည္။ထို႔ေၾကာင့္ပင္ အရြယ္မတိုင္မီ လိင္စိတ္ထၾကြ။

ယင္းနည္းတူ ေယာက်္ား သားမ်ားကေရာ လိင္ကိစၥလိုက္စား သူအျဖစ္ မိမိပတ္ဝန္းက်င္၊ မိမိလူမႈအသိုင္းအဝိုင္း၊ (ျပည့္တန္ဆာေန အိမ္မ်ားသို႔ ေပၚေပၚထင္ထင္ဝင္ ထြက္ရဲသည့္သတၱိ)တြင္ ေနထိုင္ရဲမႈ ရွိပါ့မလား။ တစ္ဖက္တြင္လည္း တရားဝင္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳျခင္းသည္ က်န္းမာေရးအရ ေရာဂါကူးစက္မႈကို ဟန္႔တားႏိုင္သလုိ လိင္မွတစ္ဆင့္ ကူးစက္ေရာဂါဆိုင္ရာပညာေပးမႈ မ်ား။ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ပညာ ေပးမႈမ်ားအေပၚ ပိုမိုထင္သာျမင္ သာ သိျမင္နားလည္လာႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ထုိကိစၥ ရပ္အေပၚ စဥ္းစားမႈ တြင္ တစ္ဖက္တည္း ၊ ရႈေထာင့္တစ္ ခုတည္းက စဥ္းစားလွ်င္ မွားယြင္း ေသာ အေျဖရလဒ္မ်ဳိးျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ေျခရွိသည္ဟုထင္၏။ အဘယ္ ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား သည္ ယဥ္ေက်းမႈစံႏႈန္းထိန္းသိမ္းမႈ၌ထိန္းသိမ္းမႈအမွားျဖင့္ ပိတ္မိ ေနသူမ်ားရွိသလို စံႏႈန္းမ်ား၏ အျပင္ဘက္သုိ႔ေရာက္ရွိကာ အယူ လြဲေနသူမ်ားလည္း ရွိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

““ ကၽြၽန္မတို႔အေနနဲ႔ ဒီကြန္ရက္ကို လုပ္ေဆာင္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ လိင္ အလုပ္သမေတြႀကံဳေတြ႔ရတဲ့ ေရာဂါ ျဖစ္ပြားမႈ၊ခြဲျခားဆက္ဆဲခံရမႈ အေျခ အေနေပၚမွာ အေကာင္း ရႈျမင္စိတ္နဲ႔ ရႈျမင္ၾကဖို႔ပါ။ ဒါကို နားလည္မႈ လြဲတဲ့အခါ ကၽြန္မတို႔ဘက္မွာလည္းအာဏာပိုင္(ရဲေတြ)ရဲ႕ဖိအားပိုေပးတာကိုခံရပါတယ္”ဟု မႏွင္းႏွင္းယု က ေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ လိင္အလုပ္သမ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု ေပၚေပါက္ရန္ ဆိုသည္မွာ မည္သုိ႔မွ် လြယ္ကူေသာ ကိစၥတစ္ရပ္ မဟုတ္ေပ။ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈအရလည္း ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေခ်။ ႏိုင္ငံတကာတြင္လည္း ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္မႈ၊ ျပည့္တန္ဆာ ေစ်းကြက္ေဖာ္ေဆာင္ မႈ၊ လိင္အလုပ္သမအဖြဲ႔အစည္းမ်ား ႏွင့္ပတ္သက္၍ ယခုတိုင္ အျငင္း ပြားဖြယ္အေျခအေန၌ပင္ရွိ ေနခဲ့ သည္။အထူးသျဖင့္ မိမိၾကည့္ရႈသည့္ ရႈေထာင့္အျမင္အားလုံးသည္ မိမိ အျမင္ႏွင့္မိမိမွန္ကန္ေသာ ရႈေထာင့္ မ်ားျဖစ္ေနျခင္းေ ၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ပြင့္လင္းျမင္သာျခင္းႏွင့္ တရားဝင္ျခင္းအေျခအေနသည္ သက္ဆိုင္ျခင္းမရွိဟု ထင္ျမင္ ေၾကာင္း HIV & YOUTH အဖြဲ႔မွ Assistant Representative ေဒါက္တာေနဝင္းက သူ၏အျမင္ကို ေျပာသည္။

”ပြင့္လင္းျမင္သာရွိမယ္ဆိုရင္ ပညာေပးအရၾကည့္ရင္ ျပည့္တန္ ဆာေတြရဲ႕ တည္ေနရာကိုသိျခင္းမွာ လြယ္ကူတဲ့အတြက္ ပညာေပးရ လြယ္တယ္။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ HIV /AIDS ကူးစက္မႈကိုကာကြယ္ဖုိ႔ နည္းလမ္းေတြသိရင္ ေရာဂါကူးစက္ မႈနည္းမယ္”ဟု ေဒါက္တာေန ဝင္းက ဆိုသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျပည့္တန္ဆာ ပေပ်ာက္ေရး လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္မႈ သည္ ယခင္ကတည္းကရွိခဲ့ေၾကာင္း သတင္းမွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရ သည္။ ထိုေဆာင္ရြက္ခ်က္၏ ေနာက္ဆက္တြဲရလဒ္သည္ ျပည့္ တန္ဆာ လုပ္ငန္းပေပ်ာက္ျခင္း ထက္ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းလုပ္ ကိုင္သူ မိန္းမေလးမ်ားအတြက္ ႏွိမ္နင္းရန္ လုပ္ေဆာင္သူမ်ား၏ ၿခိမ္းေျခာက္အႏိုင္က်င့္ျခင္း၊ ဥပေဒ ေလးစား မႈအားနည္းေစျခင္းကိုသာ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္မႈေၾကာင့္ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းခံရသူမ်ား ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းမႈမွ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာ သည့္အခါ ေကာင္းမြန္သည့္ လုပ္ ငန္း လုပ္ကိုင္မႈသုိ႔ ကူးေျပာင္းလုပ္ ကိုင္သြားသူအေရအတြက္မွာ လြန္ စြာနည္းပါးၿပီး မူရင္းျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းကို ယခင္ကထက္ပို မိုၿပီး အေၾကာက္အရြံ႕ကင္းစြာ ျပန္လည္လုပ္ကိုင္ၾကသူမ်ားျဖစ္လာခဲ့သည္။

”တစ္လင္တစ္မယား စနစ္ သာေနမယ္ဆိုရင္ ဒီလိုေတြျဖစ္လာ စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး”ဟု စာေရး ဆရာမ ျမေႏွာင္းညိဳကေျပာသည္။ လက္ရွိတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းျပည့္ တန္ဆာလုပ္ငန္းသည္ တရား ဝင္အေနျဖင့္မရွိေသာ္လည္း တရား ဝင္သဖြယ္ ဖြင့္လွစ္လုပ္ကိုင္ေနသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားသည္ ေနရာအႏွံ႔တြင္ ရွိေနခဲ့သည္။ လူသိအမ်ား ဆုံးသည္ ပဲခူး၊ မႏၱေလး၊ ၿမိဳ႕မ်ား၌ ဖြင့္လွစ္လုပ္ကိုင္ေနသည့္ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ ငန္းအိမ္မ်ားျဖစ္သည္။ ပဲခူးၿမိဳ႕ေပၚ တြင္ ေနရာ ၆ ခုမွ်ရွိၿပီး မႏၱေလးၿမိဳ႕ ေပၚတြင္ ၁ဝ ခုမက ရွိသည္။ ထုိ အရာသည္ အႏွိပ္ခန္း၊ ကာရာ အိုေက သဖြယ္လုပ္ငန္းမ်ား မဟုတ္ ေပ။ ျပည့္တန္ဆာအိမ္အျဖစ္ ဖြင့္ လွစ္ကာ လုပ္ငန္းလုပ္ကုိင္ေနသည့္ ေနရာ မ်ားျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ လည္း အႏွိပ္ခန္း၊ ကာရာအိုေကဟန္ အသြင္ယူ၍ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းမ်ားမ်ားစြာ ရွိ ေၾကာင္း သိရသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ ငန္းႏွင့္ ယင္း၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ေကာင္းက်ဳိး ဆိုးက်ဳိးမ်ားအတြက္ အနီးစပ္ဆုံးႏွင့္ အေကာင္းဆုံး ေဆာင္ရြက္ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ႏွင့္ သက္ဆုိင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ား စသည့္ ႐ႈေထာင့္ေပါင္းစုံမွ႐ႈျမင္ သုံးသပ္အေျဖရွာရန္ လိုအပ္လိမ့္ မည္ဟု ထင္မိသည္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ကတည္းက HIV/AIDS ေရာဂါျပန္႔ပြားမႈ ကာကြယ္ရန္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားစြာ အားနည္း ေနေသးသည့္ ၊ အၾကမ္းဖ်ဥ္းအားျဖင့္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားရွိေနေသးသည့္ ျမန္ မာႏိုင္ငံ၏ လိင္မႈဆိုင္ရာ ပညာ ေပးလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ျပည့္တန္ ဆာလုပ္ငန္းႏွင့္ လုပ္ကိုင္သူမ်ား အေပၚ ကိုင္တြယ္မႈသည္ ညင္သာ ေပ်ာ့ေျပာင္းရန္လို အပ္ၿပီး၊ အကာ အကြယ္ပစၥည္း လက္ဝယ္ထား ရွိျခင္းအေပၚတြင္ က်န္းမာေရးအသိ ျဖင့္ အျမင္က်ယ္ရန္လိုအပ္မည္ဟုထင္မိသည္။ တရားဝင္မဟုတ္လွ်င္ ေတာင္ လူမႈအသိုင္းအဝန္း မွ ျငင္း ပယ္ထားျခင္းထက္ စည္းမ်ဥ္းစည္း ကမ္းႏွင့္နားလည္မႈ ထားရွိေပးႏိုင္ မည္ဆိုလွ်င္ လိင္အလုပ္သမမ်ား အတြက္ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရျခင္း အႏိုင္က်င့္ခံရျခင္း ေလ်ာ့နည္း သြားမည္ဟု ထင္မိသည္။ ”အစ္မ ဒီအလုပ္ စလုပ္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ရြံတယ္။ ဘုရားမွာ သြားဆုေတာင္းတယ္။ ေနာက္ဘဝ မွာ ဒီလိုမ်ဳိးမျဖစ္ပါေစနဲ႔လုိ႔ေ ပါ့””ဟု မဇၩိမဂ်ာနယ္ႏွင့္အင္တာဗ်ဴးတြင္ မႏွင္းႏွင္းယုက ေျဖၾကားခဲ့သည္။သူတို႔တြင္လည္း ထိုလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေနရေသာ္လည္း ထိုစိတ္ မ်ဳိးျဖစ္ခဲ့သည္မွာ ေသခ်ာခဲ့ သည္ ဆိုလွ်င္ သူတို႔အတြက္ လူမႈဝန္း က်င္သည္လည္းမည္ကဲ့သုိ႔ ေသခ်ာ သင့္သည္လဲဆိုသည္ကေတာ့ ဝိုင္း ဝန္းစဥ္းစား အေျဖရွာၾကရဦးမည္ ထင္ပါသည္။

ဥာဏ္လင္းေအာင္

သတင္းအခ်က္အလက္၊

သူရထြန္း၊ အိေရႊစင္၊ ေအာင္ေဇာ္၊

by Popular Myanmar News Journal