ရန္ကုန္၊ မတ္ ၁၆- အစာအိမ္ေရာဂါပိုးကို ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႕(ႊၽံဥ) က အသည္း ေရာင္အသား၀ါဘီပိုး၊ စီပိုး၊ ေဆးလိပ္ႏွင့္ ေဆးရြက္ႀကီးတို႔ကဲ့သို႔ ကင္ဆာျဖစ္ႏိုင္ သည့္အဆင့္အမွတ္(၁)အျဖစ္ သတ္မွတ္ထား ေၾကာင္း သိရသည္။
အစာအိမ္ေရာဂါပိုးသည္ လူ၏ အစာအိမ္ထဲတြင္သာ အဓိကေနထုိင္ႏိုင္ၿပီး သိုး၊ ဆိတ္၊ ေခြး၊ ေၾကာင္ႏွင့္ ယင္ေကာင္ မ်ားတြင္လည္း ေတြ႕ရွိႏိုင္ေၾကာင္း သိရ သည္။ လက္ျဖင့္နယ္ထားေသာ အစား အစာမ်ား၊ ယင္နားစာမ်ား၊ မသန္႔ရွင္းေသာ အစားအစာမ်ား၊ လမ္းေဘးအစားအစာ မ်ား၊ ခ်ဥ္ဖတ္မ်ားတြင္ အစာအိမ္ပိုးကို ပိုမို ေတြ႕ရွိႏိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။ အဆိုပါ ေရာဂါပိုးသည္မသန္႔ရွင္းေသာ ေရ၊ မသန္႕ ရွင္းေသာအစားအစာ၊ တံေတြး၊ လူ၏မစင္ တို႔မွတစ္ဆင့္ ကူးစက္ႏိုင္သည္။
ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးရွိ အသက္ အရြယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ဘာသာအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ က်ား-မ၊ ကေလး-လူႀကီးမေရြး အစာအိမ္ေရာဂါ ပိုးကို ေတြ႕ရွိႏိုင္ၿပီး ခ်မ္းသာၾကယ္၀ေသာ ႏိုင္ငံမ်ား၏ လူဦးေရ ၅၀ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ ႏွင့္ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ား၏ လူဦးေရ ၇၀ရာခိုင္ ႏႈန္းမွ ၉၀ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔တြင္ အစာအိမ္ ေရာဂါပိုးေတြ႕ရွိႏိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။အစာအိမ္ေရာဂါပိုး ကူးစက္ခံရျခင္းျဖင့္ ႐ုတ္ျခည္းအစာအိမ္ေရာင္ရမ္းနာ၊ နာတာ ရွည္အစာအိမ္ ေရာင္ရမ္းနာမ်ားျဖစ္ပြား ျခင္းမွ အစာအိမ္အေျမႇးလႊာဆဲလ္မ်ား ကင္ဆာအျဖစ္သို႕ ကူးေျပာင္းျခင္း၊ အစာအိမ္ ကင္ဆာ ကနဦးအဆင့္၊ ေရာဂါကြၽမ္းသည့္ အဆင့္စသည္ျဖင့္ ေရာဂါမ်ား ဆင့္ပြားျဖစ္ ေပၚလာႏိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။
''အစာအိမ္ကင္ဆာက ျဖစ္တဲ့ ေနရာေပၚမူတည္ၿပီး အသက္ရွင္ႏိုင္တဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္းလဲ ကြာတယ္။ အစာအိမ္တစ္ခု လံုးကင္ဆာျဖစ္ရင္ မေကာင္းဘူး။ ကင္ဆာ ဆဲလ္အမ်ဳိးအစားေပၚလဲ မူတည္တယ္။အစာအိမ္ကင္ဆာျဖစ္တဲ့သူက ငယ္လြန္း ရင္လဲ မေကာင္းဘူး။ ကိုယ္၀န္ရွိေနတဲ့သူ ျဖစ္ရင္လဲ မေကာင္းဘူး။ အစာအိမ္ကင္ ဆာျဖစ္ရင္ ခြဲရင္ခြဲ၊ ကင္ဆာေဆးသြင္းရင္ သြင္း၊ လိုအပ္ရင္ ေရာင္ျခည္ျပၿပီး ကုရမယ္'' ဟုအစာအိမ္အူလမ္းေၾကာင္းအထူးကုဆရာ ၀န္ႀကီးပါေမာကၡ-ဌာနမွဴး၊ ပါေမာကၡ ေဒါက္ တာ သိန္းျမင့္က ဆိုသည္။
အစာအိမ္ေရာဂါပိုးျပန္႔ပြားျခင္း ကို (Greentea)၀ုိင္အနီ(Red Wine)၊ လတ္ဆတ္ေသာ ဒိန္ခ်ဥ္တို႔သည္ တားဆီး ႏိုင္သည္ဟု သိရသည္။ အစာအိမ္ေရာဂါပိုး ေၾကာင့္ အူသိမ္အူပိုင္းအနာ၊ အစာအိမ္ အေျမႇးပါးေရာင္ျခင္း ၊အစာအိမ္အနာ၊ အစာ မေၾကေရာဂါ၊ သံဓာတ္ခ်ိဳ႕တဲ့ ေသြးအား နည္းေရာဂါ၊ အစာအိမ္ကင္ဆာ၊ အစာ အိမ္သားနံရည္က်ိတ္ကင္ဆာ၊ ေသြးမႊားဥ အားနည္းသည့္ ေရာဂါ(ေသြးမတိတ္ေရာဂါ) မ်ား ျဖစ္ပြားတတ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ယင္းျပင္ အစာအိမ္ေရာဂါပိုး ေၾကာင့္ ေသြးအားနည္းေရာဂါ၊ အင္ပ်ဥ္ ထျခင္း၊ အေရျပားယားယံျခင္း၊ အေရျပား အေၾကးခြံထျခင္း၊ ေသြးေၾကာမာျခင္း၊ ႏွလံုး ေသြးေၾကာက်ဥ္းေရာဂါ၊ ေလျဖတ္ေရာဂါ၊ အဆစ္ေရာင္ေရာဂါ၊ ၀က္ၿခံ၊ အသည္း ေရာဂါ၊ သည္းေျခအိတ္ေရာဂါအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ေျခထိပ္၊ လက္ထိပ္ေသြးမေရာက္ေရာဂါ ႏွင့္ အျခားေရာဂါမ်ား ျဖစ္ပြားႏိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။
အစာအိမ္ကင္ဆာျဖစ္ပြားျခင္း မွကာကြယ္ႏိုင္ရန္အတြက္ မိမိ၏အစာအိမ္ တြင္ အစာအိမ္ေရာဂါပိုးရွိ၊မရွိ ႀကိဳတင္စစ္ ေဆးမႈမ်ားျပဳလုပ္သင့္ေၾကာင္း သိရသည္။
ကမၻာေပၚတြင္ ကင္ဆာေၾကာင့္ အသက္ဆံုး႐ံႈးရာ၌ အစာအိမ္ကင္ဆာ ေၾကာင့္ အသက္ဆံုး႐ံႈးျခင္းသည္ နံပါတ္(၂) ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ကင္ဆာေၾကာင့္ အသက္ဆံုး႐ံႈးရာ၌ အစာအိမ္ကင္ဆာေၾကာင့္ အသက္ဆံုး႐ံႈးျခင္းသည္ နံပါတ္(၅)အဆင့္ တြင္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
''မိမိမွာ အစာအိမ္ေရာဂါပိုးရွိ၊ မရွိ သိဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီအတြက္ ပိုးရွိ၊ မရွိကို စစ္မွပဲရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဆးခန္းကိုလာတဲ့ သူေတြက ပိုးသိခ်င္လို႔လာတာရွားတယ္။ဗိုက္နာလို႔ လာစစ္တာမ်ားတယ္။ လူေတြ က က်န္းမာေရးဗဟုသုတအေတာ္နည္းေသး တယ္။ အစာအိမ္ကင္ဆာစိတ္ပူလို႕ လာ စစ္တဲ့သူေတြ၊ ဗိုက္နာၿပီး ေဆးေသာက္တာ မသက္သာလို႔ လာစစ္တဲ့သူေတြမ်ားတယ္'' ဟု အစာအိမ္အူလမ္းေၾကာင္း အထူးကု ဆရာ၀န္ႀကီး၊ ပါေမာကၡ-ဌာနမွဴး၊ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာသိန္းျမင့္က ဆိုသည္။
ထို႔ျပင္ အစာအိမ္ေရာဂါပိုးရွိ၊ မရွိ စစ္ေဆးသင့္သူမ်ားမွာ အစာမေၾက ေရာဂါ႐ွိသူမ်ား၊ အစာအိမ္ႏွင့္အူသိမ္အနာ ႐ွိသူမ်ား၊ အစာအိမ္ကင္ဆာဟု သံသယရွိသူ မ်ား၊ အစာအိမ္ကင္ဆာလူနာ၏ မိသားစု ႏွင့္ေဆြမ်ိဳးမ်ား၊ ေသြးအားနည္းေရာဂါရွိသူ မ်ား၊ ေသြးမႊားဥနည္းသည့္ လူနာမ်ား (ေသြး မတိတ္ေရာဂါ)ရွိသည့္လူမ်ားျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အစာအိမ္ေရာဂါပိုး ရွိ၊မရွိ ကို အစာအိမ္မွန္ေျပာင္းၾကည့္၍ ပိုးေမြးျခင္း၊ အသားစစစ္ေဆးျခင္းတို႔ျဖင့္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ ေၾကာင္း၊ Urea Breath Test ? Fecal Antigen Test? Urine Antigen Test? Saliva Antigen Test စသည့္နည္းလမ္း မ်ားျဖင့္လည္း အစာအိမ္ေရာဂါပိုးရွိ၊မရွိ စစ္ေဆးႏိုင္ၿပီး အဆိုပါနည္းလမ္းမ်ား ျမန္မာ ႏိုင္ငံတြင္ မရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။
အစာမစားမီ သို႔မဟုတ္ စားၿပီး ဗိုက္ေအာက္ျခင္း၊ အစာမေၾကရင္ျပည့္၊ ရင္ ကယ္ျခင္း၊ ရင္ပူျခင္း၊ ေလခ်ဥ္တက္ျခင္း၊ ပ်ဳိ႕ ျခင္း၊ အန္ျခင္း၊ အစာနင္ျခင္း၊ အစာမ်ဳိခ်ရာ တြင္ နာျခင္း၊ အစားအေသာက္ပ်က္ျခင္း ႏွင့္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္က်ျခင္း၊ ၀မ္းပ်က္ျခင္း၊ ၀မ္းခ်ဳပ္ျခင္း၊ ၀မ္းအေရာင္ကတၱရာေစးကဲ့ သို႔ မည္းနက္သြားျခင္း၊ နီညိဳေရာင္ သို႔မ ဟုတ္ ရႊ႕ံေစးေရာင္ ေျပာင္းသြားျခင္း၊ ေသြး ၀မ္းသြားျခင္း၊ ခြၽဲမ်ားပါျခင္း၊ ၀မ္းသြားရာ တြင္ နာက်င္ျခင္း၊ ၀မ္းသြားၿပီးေနာက္ ၀မ္း က်န္သကဲ့သုိ႕ခံစားရျခင္း၊ အသား၀ါျခင္း၊ မ်က္လံုး၀ါျခင္း၊ ခ်မ္းတုန္ဖ်ားျခင္း အစရွိ ေသာ လကၡဏာမ်ား ႐ုတ္ျခည္း သို႔မဟုတ္ ေရရွည္ခံစားရျခင္းတို႔ျဖစ္ပါက သက္ဆိုင္ ရာ ဆရာ၀န္မ်ားႏွင့္ ျပသတိုင္ပင္၍ ေသခ်ာ စြာစစ္ေဆးကုသမႈခံယူရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း သိရသည္။
No comments:
Post a Comment