(Coca-Cola) ကိုကာကိုလာျဖစ္ေပၚလာပံု!

ကိုကာကိုလာထဲက ကိုကင္းကို ဘာေၾကာင့္ဖယ္လိုက္တာလဲ?

ကိုကင္းနဲ႔အရက္ကို ေရာ စပ္လိုက္တဲ့အခါ Cocaethylene ေခၚတဲ့ မႈးယစ္ေဆးတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ သြားၿပီးအာနိသင္က ေတာ့ကိုကင္းလိုပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ပိုၿပီး ရႊင္လန္းျမဴး ၾကြမႈ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၁၈၆၃ ခုႏွစ္မွာ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံက ဓာတု ေဗဒ ပညာရွင္ Angelo Mariani ဆိုသူက ကိုကာနဲ႔၀ိုင္ ေရာစပ္ၿပီး Vin Mariani နာမည္နဲ႔ ေရာင္းခဲ့တာ အလြန္ ေရာင္းေကာင္းၿပီး ေခတ္စားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေခတ္အခ်ိန္အခါက ထင္ရွားတဲ့ စာေရးဆရာမ်ား Jules Verne, Alexandaer Dumas နဲ႔ Arthur Conan Doyle တို႔က Vin Mariani ကို သံုးစြဲခဲ့ၾကတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ပုဒ္ရဟန္းမင္း Pope Leo XIII ကေတာင္ အဲဒီေဖ်ာ္ရည္ကို အၿမဲေဆာင္ထားေလ့ရွိၿပီး Vin Mariani ကို ေရႊတံဆိပ္ဆု ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ပါေသးတယ္။

Vin Mariani ရဲ႕ စီးပြားေရးေအာင္ျမင္မႈကို ျမင္ေတြ႔ခဲ့ၿပီး အေမရိကန္ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာျပည္နယ္က ေဒါက္တာ John Stith Pemberton က အလားတူေဖ်ာ္ရည္မ်ိဳးကို စမ္းသပ္ထုတ္လုပ္ခဲ့ၿပီး French Wine Coca နာမည္နဲ႔ ေရာဂါမ်ားစြာကို ကုသႏိုင္တဲ့ေဆးအျဖစ္ ေၾကာ္ျငာၿပီးေရာင္းခ်ခဲ့ပါတယ္။ ေဒါက္တာ Pemberton ဟာ အေမရိကန္ျပည္တြင္းစစ္တုန္းက ဒဏ္ရာရခဲ့ၿပီး နာက်င္မႈကိုကုသဖို႔ ေမာ္ဖိန္းကိုသံုးစြဲရာကေန စြဲလန္းတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ John Stith Pemberton ရဲ႕ French Wine Coca စတင္ေရာင္းေကာင္းလာၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာျပည္နယ္မွာ ဥပေဒသစ္တစ္ခု ထြက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ French Wine Coca က တရားမ၀င္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေဖ်ာ္ရည္ထဲမွာပါ၀င္တဲ့ ကိုကင္းေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ အရက္ေၾကာင့္ တရားမ၀င္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

အဲဒါနဲ႔ ေဒါက္တာ Pemberton က သူရဲ႕ေဖ်ာ္ရည္ထဲမွာ အရက္ကိုမသံုးေတာ့ဘဲ သၾကားရည္ကို အစားထိုးထည့္သံုးခဲ့ၿပီး ၁၈၈၆ ခုႏွစ္မွာ ေဖ်ာ္ရည္အသစ္ ကိုကာကိုလာ (Coca-Cola) ဆိုၿပီး ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ခ်က္ျခင္းပဲ ကိုကာကိုလာဟာ ပိုက္ဆံၾကြယ္၀တဲ့ လူျဖဴေတြအၾကား ေခတ္စားလာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက လူတန္းစားခဲြျခား ဆက္ဆံခံရတဲ့ လူမည္းေတြက ကန္႔သတ္ထားတဲ့ ဆိုဒါေဖ်ာ္ရည္စက္ဆီကို ခ်ဥ္းကပ္ခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ၁၈၉၉ ခုႏွစ္မွာ ကိုကာကိုလာကိုပုလင္းထဲထည့္ၿပီးေရာင္းလာေတာ့ ခဲြျခားခံရတဲ့ လူမည္း ေတြလည္းကိုကာကိုလာကို၀ယ္ေသာက္လို႔ရခဲ့ေၾကာင္း အေမရိကန္ သမိုင္းပညာရွင္ Grace Elizabeth Hale က ေရးသားထားပါတယ္။

၁၉၁၄ ခုႏွစ္အထိ ကိုကင္းကို ၀ယ္ယူသံုးစြဲမႈဟာ တရား၀င္ ျဖစ္ေနေသးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုကင္းသံုးစြဲသူဦးေရ ဟာ ႏွစ္ ၂၀ အတြင္းမွာ ငါးဆေလာက္ ျမင့္မားလာခဲ့ပါတယ္။ ကိုကင္းသံုးစြဲမႈေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္က်န္းမာေရး ထိခိုက္မႈထက္ လူမည္းေတြကို ဦးတည္ထားၿပီး သူတို႔ေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္မႈ၊ မုဒိန္းမႈနဲ႔ လူမႈပတ္၀န္းက်င္ထိခိုက္မႈေတြ ျဖစ္လာတယ္ဆိုတဲ့ ေ၀ဖန္ျငင္းခံုမႈေတြက ပိုမ်ားခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၀၃ ခုႏွစ္မွာ New York Tribune သတင္းစာထဲမွာ လူမည္းေတြ က်ဴးလြန္တဲ့ျပစ္မႈနဲ႔ ကိုကင္းဆက္ႏြယ္တဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ခုပါလာၿပီး ကိုကာကိုလာကို တရားဥပေဒအရ အေရးယူဖို႔ ေရးသားထားပါတယ္။ အဲဒီသတင္းေနာက္ပိုင္း ကိုကာကုိလာက သူတို႔ရဲ႕ေဖာ္ျမဴလာထဲမွာ ကိုကာရြက္အစိမ္းကို မသံုးေတာ့ဘဲ ကိုကင္းထုတ္လုပ္ၿပီး က်န္ရွိတဲ့ ကိုကာရြက္ကို ေျပာင္းလဲသံုးခဲ့ပါတယ္။

ကိုကာကိုလာထဲက ကိုကင္းကို ဖယ္ရွားခဲ့ရတာဟာ အဲဒီေခတ္မွာ လူျဖဴေတြရဲ႕ လူမည္းေတြအေပၚ အသားအေရာင္ခဲြျခားမႈနဲ႔ အျမင္သေဘာထားေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး ဒါေတြက အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ ကိုကင္းဥပေဒ ေျပာင္းလဲလာမႈအေပၚ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြ ရွိခဲ့တယ္လို႔ Grace Elizabeth Hale က ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့ပါတယ္။

အေမရိကန္အစိုးရ အဖဲြ႔၀င္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ Hamilton Wright က ၁၉၁၀ ခုႏွစ္မွာ “အေမရိကန္ေတာင္ပိုင္းက နီဂရိုးေတြရဲ႕ ကိုကင္းသံုးစြဲမႈက အဆိုး၀ါးဆံုးျဖစ္ၿပီး အဲဒါကေန မုဒိန္းမႈေတြကို နီဂရုိးေတြ မၾကာခဏ က်ဴးလြန္ေနၾကတယ္” ဟု မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့ဘူးပါတယ္။ ၁၉၁၄ ခုႏွစ္ Medical Standard စာေစာင္မွာ ေဒါက္တာ Edward Williams ကလည္း “ကိုကင္းသံုးစြဲတဲ့ နီဂရိုးဟာ သူေနထိုင္တဲ့ပတ္၀န္းက်င္ အတြက္ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစပါတယ္။ သူရဲ႕ပင္ကိုယ္သဘာ၀ကအဆိုးဖက္ကို ေျပာင္းလဲသြားၿပီး ရွက္ေၾကာက္ေလ့ရွိတဲ့ နီဂရိုးဟာသတၱိေတြရွိလာၿပီးတခါတရံမွာမထင္မွတ္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားပါတယ္”လို႔ ေရးသားထားပါ တယ္။

ဒီေန႔က်ေနာ္တို႔ ေသာက္သံုးေနတဲ့ ကိုကာကိုလာ အခ်ိဳရည္ထဲမွာ ကိုကာ ပါ၀င္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္ အစိုးရပိတ္ပင္ထားတဲ့Ecgonine ဓာတ္ကို ဖယ္ထုတ္ထားပါတယ္။ ကိုကာအရြက္ကေန ecgonine ဓာတ္ဖယ္ထုတ္တာကို ၁၉၂၉ ခုႏွစ္မွာမွ ေအာင္ျမင္စြာ ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုကာကုိလာကုမၸဏီ အတြက္ နယူးဂ်ာစီျပည္နယ္က Stepan ကုမၸဏီဟာ ကိုကာရြက္ကေန ecgonine ဖယ္ထုတ္ေပးၿပီး အေမရိကန္အစိုးရမွ ခြင့္ျပဳခ်က္ေပးထားတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ ကုမၸဏီျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွာ Stepan ကေန ကိုကာကိုလာအတြက္ ကိုကာအရြက္ အခ်ိန္ ၁၇၅၀၀၀ ကီလိုဂရမ္ တင္သြင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီပမာဏဟာ ေဒၚလာသန္း ၂၀၀ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ကိုကင္းမႈးယစ္ေဆး ထုတ္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ Stepan စက္ရံုထဲကို အလြယ္တကူ၀င္ခြင့္မရဘဲ လံုၿခံဳေရးအေစာင့္မ်ား ခ်ထားေၾကာင္း သိရပါတယ္။

(ျဖည့္စြပ္ခ်က္)

ကိုကာကိုလာကို စထုတ္တုန္းက အဓိကပါ၀င္တဲ့ပစၥည္း ၂ ခုက ကိုကင္းနဲ႔ ကာဖိန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုကင္းဆိုတာက ကိုကာအရြက္ (Coca leaf) မွ ထုတ္လုပ္တာျဖစ္ၿပီး ကာဖိန္းကိုေတာ့ Kola ခံြမာသီးကေန ထုတ္ယူတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Coca-Cola (Kola မွ K အစား C ကိုသံုးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ကဆိုရင္ ကိုကာကိုလာတခြက္ထဲမွာ ကိုကင္း ၉ မီလီဂရမ္ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၀၃ ခုႏွစ္က်မွ ကိုကင္းကို မထည့္ေတာ့ပါဘူး။ ၁၉၀၄ ခုႏွစ္ကစၿပီး လပ္ဆပ္တဲ့ ကိုကာအရြက္ကို မသံုးေတာ့ဘဲ ကိုကင္းထုတ္ယူၿပီး စြန္႔ထားတဲ့ ကိုကာရြက္ကို သံုးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီသံုးၿပီးသား ကိုကာရြက္မွာလည္း ကုိကင္းရာခုိင္ႏႈန္း အနည္းငယ္ ပါ၀င္ပါေသးတယ္။

ဒါေပမဲ့ ယေန႔အခ်ိန္မွာ ကိုကင္းလံုး၀ မပါ၀င္ေတာ့တဲ့ တနည္းအားျဖင့္ ecgonine ဓာတ္မပါ၀င္တဲ့ ကိုကာရြက္ကို နယူးဂ်ာစီျပည္နယ္မွာ တည္ရွိတဲ့ Stepan ကုမၸဏီ က ထုတ္လုပ္ေပးပါတယ္။ Stepan ကုမၸဏီ က ကိုကာရြက္ထဲက ကိုကင္းကိုဖယ္ထုတ္ၿပီး မီဆူရီျပည္နယ္မွ Mallinckrodt ကုမၸဏီ ကို ျပန္ေရာင္းေပးပါတယ္။ Mallinckrodt ကုမၸဏီ က ေဆးရံုသံုးအတြက္ သန္႔စင္တဲ့ကိုကင္း ထုတ္လုပ္တဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ အစိုးရခြင့္ျပဳခ်က္ရ ေဆး၀ါးကုမၸဏီ ျဖစ္ပါတယ္။ ပံုမွန္ classic ကိုကာကိုလာ အခ်ိဳရည္ ၁၂ ေအာင္စဘူးထဲမွာ ကာဖိန္း ၃၄ မီလီဂရမ္၊ သၾကား ၃၉ ဂရမ္ (လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁၀ ဇြန္းခန္႔)၊ ဆိုဒီယမ္ ၅၀ မီလီဂရမ္ နဲ႔ ကယ္လိုရီ ၁၄၀ ပါ၀င္ေၾကာင္း သိရပါတယ္။

ေမာင္ကံခၽြန္

ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁ ရက္၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္

(မွတ္ခ်က္။ ။ The Atlantic news, Jan 31, 2013, Why We Took Cocaine Out of Soda ႏွင့္ wikipedia တို႔မွ ကိုးကားထားပါသည္။)

Ref:myanmar1