ယေန႔ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ျပႆနာ အမ်ဳိးအစားမ်ားကို ခြဲျခား ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားဖက္က မ႐ိုးသားမူ တစ္ပိုင္းႏွင့္ ေက်ာင္းသားမိဘမ်ား အကဲဆတ္မူႏွင့္ အေျခခံ အသိစိတ္ဓာတ္ နည္းပါးေသာ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အျပဳအမူ ဟူေသာအခ်က္ (၃) ခ်က္ကိုေတြ႕ရွိရ သည္။ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၏ မ႐ိုးသားမူ ဆရာ၊ ဆရာမ၏ မ႐ိုးသားမူကို ေလ့လာ ရာတြင္
၁။ အမွန္တကယ္လစာမလုံေလာက္ျခင္း။
၂။ ေငြကိုအလြန္အၾကဴးရွာေဖြျခင္း။
၃။ ကံစိုးလက္ေဆာင္ကို အလြန္အမင္း ရွာျခင္း။
၄။ ဆရာ၊ ဆရာမအခ်င္းခ်င္းဂုဏ္တု၊ ဂုဏ္ၿပိဳင္ျခင္း။
၅။ အဂတိ (၄) ပါးကို အလြန္အမင္းျပဳ ျခင္း။
၆။ တာ၀န္ခံျခင္းတာ၀န္ယူျခင္းမရွိျခင္း အစရွိေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကိုေတြ႕ ရသည္။
ဆရာ/ဆရာမမ်ား၏ လစာမလုံ ေလာက္ျခင္းဟူေသာစကားမွာအမွန္တြင္ မူ အားလံုးေသာ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားကို မဆုိလိုပါ။ ဆရာ၊ ဆရာမဟူေသာ ဂုဏ္ကို အမွန္တကယ္ျမတ္ႏိုး၍သာ ဤအသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမူကို ေရြးခ်ယ္ လုပ္ကိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ မည္သည့္ေခတ္ အခါကမွ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားခ်မ္းသာသြား ၾကေလသတည္းဟူေသာစကားမ႐ိုခဲ့ပါ။ မိဘ၏ အရွိန္အ၀ါေၾကာင့္လည္းေကာင္း အိမ္ေထာင္ဖက္၏ အရွိန္အ၀ါေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ေဆြးမ်ဳိးသားခ်င္း၏ အရွိန္အ၀ါေၾကာင့္လည္းေကာင္းပါးေျပာင္ ခဲ့ရသည္ခ်ည္းျဖစ္ပါသည္။ မည္သူကမွ် ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမအသက္ေမြး၀မ္း ေက်ာင္းလုပ္ငန္းျဖင့္ခ်မ္းသာခဲ့သည္ဟူသည္ မွာမရွိေခ်။ အိမ္ေထာင္တစ္ခု၏ ဦးစီး၀င္ ေငြမျဖစ္ခဲ့ဖူးေခ်။ ဤကဲ့သို႔အေၾကာင္း တရားမ်ားကို သိသိႀကီးနဲ႔ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမလုပ္ငန္းကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္မွာ မိုက္လိုက္ေလျခင္းဟုဆုိရေပမည္။ ဤကဲ့သို႔ မိုက္မဲျခင္းသည္ကို အမ်ားျပည္ သူကဆရာဟု၎ဆရာမဟုလည္းေကာင္း ေခၚ၍ဂုဏ္ျပဳျခင္းျဖစ္သည္။
ဆရာ၊ ဆရာမလုပ္ငန္းကိုေရြးခ်ယ္ လိုက္ၿပီဆိုလွ်င္ ေသခ်ာေပါက္ႀကံဳရသည္ မွာ သူမ်ားအပူကို၀ယ္ယူလုိက္သည္ႏွင့္ တူသည္။ ထုိကဲ့သို႔ေသာအခ်င္းအရာ ေၾကာင့္ လူသားတန္ဖိုးျမင့္မားေနသူမ်ား ဟုအမ်ားက သတ္မွတ္လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အျဖဴအစိမ္း၀တ္စုံကို ျမင္လုိက္ရလွ်င္ပင္ စိတ္ထဲ၌အလိုလိုၾကည္လင္လာသည္။ ခင္မင္ခ်င္လာသည္။ ဆရာဟူေသာ ဥပဟဂုတ္ပင္ျဖစ္သည္။ ထုိေၾကာင့္ လစာမေလာက္ငွလို႔မ႐ိုးသားရပါသည္ဟူ ေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္သည္စကားႏိုင္ လုသည္ဆင္ေျခသက္သက္တစ္ရပ္သာျဖစ္ သည္။
သို႔ေသာ္ အေျခခံပညာဌာနရွိ၀န္ ထမ္းမ်ား၏ ဆင္ျခင္အားကလည္း ဆရာ ဆရာမမ်ားကို မ႐ိုး သားေစေသာစိတ္အား ေပၚေပါက္လာေစရန္အတြက္ တြန္းအား ေပးလာသည္။ လစာ ၅ေသာင္းေလာက္ သာရွိေသာ ဆရာ၊ ဆရာမတစ္ဦးအား တစ္ေန႔လွ်င္ လမ္းစရိတ္ ၅၀၀ ေက်ာ္ကုန္ က်ေသာ အကြာအေ၀း ရွိတြင္ တာ၀န္ခ် ထားရန္မသင့္သည္ကို မူစဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ သင့္သည္။ စာေရးသူျမင္မူးေသာေက်ာင္း ဆရာမအခ်ဳိ႕ဆုိလွ်င္လမ္းစရိတ္ ၁၀၀၀ နီးပါးက်သည္။ တစ္လလွ်င္ ခရီးစရိတ္ သက္သက္ပင္လွ်င္ ၂ေသာင္းေက်ာ္ကုန္ က်ေသာ ဆရာ၊ ဆရာမတစ္ဦးကက်ဴရွင္ ျပရသည္မွာ အျပစ္မတင္ရက္ေတာ့ေပ။ သူ၊ သူမ၏မ႐ိုးသားမူကို နားလည္စြာခြင့္ လႊတ္ထားလိုက္ရသည္။ ဥပေဒစံႏႈန္းႏွင့္ မညီသည့္ပညာတတ္ လူမိုက္မ်ားကိုခြင့္လႊတ္ ထားရသည္။ ၀မ္းစာႏွင့္ သိကၡာလဲေနရ ေသာ ပညာတတ္လူတန္းစားအခ်ဳိ႕၏ ေမွာက္မွားမူကို လက္ပိုက္ၾကည့္ေနရ သည္။
ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ အထက္ ပိုင္းအရာရွိတုိ႔၏ အဆင္ျခင္မဲ့မူေၾကာင့္ ေအာက္ေျခ၀န္ထမ္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ားမွာ သိကၡာမဲ့ရေသာအျဖစ္ကိုရင္နာစြာႏွင့္ ၾကည့္ေနရသည္။
ဒီလိုဆုိလွ်င္ ၎ကိစၥကို ဘယ္လို ေျဖရွင္းရမည္နည္း။ ေမးခြန္းကရွိလာသည္။ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားကို စရိတ္မ်ားေသာ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ တာ၀န္ခ်ေပးသင့္ပါ သည္။ ၎ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၏ ၀င္ေငြ ႏွင့္ အခ်ိန္ကို ကယ္ဆယ္ေပးရာေရာက္ မည္ျဖစ္သည္။ ေက်းလက္ေဒသမ်ားႏွင့္ ျပည္နယ္၊ တုိင္းမ်ားတြင္ ဆရာ၊ ဆရာမ မ်ားအတြက္ ယူနီေဖာင္းျပည့္အခမဲ့ယာဥ္ စီးႏွင္းပိုင္ခြင့္ (သို႔) လမ္းႀကံဳလိုက္ခြင့္ကို ၀န္ႀကီးဌာန၊ အစိုးရပိုင္းႏွင့္ ျပည္သူအမ်ား ပိုင္းက ကူညီေပးလွ်င္အဆင္ေျပႏိုင္ေကာင္း ဖြယ္ရာရွိေနသည္။ အေျခခံလစာ ၅ ေသာင္းမွ်ရွိေသာ ဆရာ၊ ဆရာမတစ္ဦး အတြက္လစာသည္မိသားစု၀င္ေငြအတြက္ သပိတ္၀င္အိတ္၀င္ျဖစ္ႏုိင္ပါကပို၍ေကာင္း မည္ျဖစ္သည္။ အစိုးရ၏ ပညာေရးအသံုး စရိတ္အားတုိးၿပီး လစာတိုးေပးစရာလည္း မလို၊ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအတြက္ စရိတ္ လည္းက်ဳံ႕လာသျဖင့္ ၀င္ေငြေလွ်ာ့က်ျခင္း မွကာကြယ္ၿပီးသားလည္းျဖစ္သည္။ ယာဥ္လိုင္းမ်ားအေနျဖင့္ ဒီဆရာ၊ ဆရာမ မ်ားစီးႏွင္း၍ ၀င္ေငြ ထိခိုက္ရန္အေၾကာင္း မရွိေခ်။ ထိုေၾကာင့္ ၀င္ေငြမလုံေလာက္ သျဖင့္ မ႐ိုးသားရပါသည္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ကိုအနည္းႏွင့္ အမ်ား ကာကြယ္ၿပီးသားျဖစ္သြားပါလိမ့္မည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အမ်ားျပည္သူ အက်ဳိးအတြက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေပး ေနရသည့္အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ားအတြက္အထူး ေစ်းႏႈန္းျဖင့္ ေရာင္းခ်ေပးရသည့္ကုန္တုိက္ မ်ားမရွိျခင္း၊ ေစ်းကြက္မရွိျခင္း၊ အရစ္ က်ေပးသြင္းရသည့္ေစ်းကြက္မရွိျခင္းက အက်င့္ပ်က္ျခစားမူကိုတြန္းအားေပးေန သကဲ့သို႔ျဖစ္သည္။ အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ား သည္လူသားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ လူမ်ား ကဲ့သို႔အခြင့္အေရးခံစားလိုက္သည္။ ၎အတြက္အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ားဘ၀အာမခံ ခ်က္ကို ဤကဲ့သို႔ေသာနည္းမ်ားဖန္တီးေပး ႏိုင္ပါက အေျခအေနဆိုး၀ါးေနေသာ အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ား၏။ ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္လွည္အဖက္ဆယ္ေပးႏိုင္လိမ့္မည္ျဖစ္ သည္။
သို႔ေသာ္ဤကဲ့သို႔အခြင့္အလမ္းမ်ား ကို ဖန္တီးေပးေသာ အခါအထူးသတိ ထားရမည့္အခ်က္မွာ အခြင့္ထူးခံမ်ားျဖစ္ သည့္အဆင့္အတန္းရာထူးႏွင့္ အညီလိုက္ ဖက္သည့္အခြင့္အလမ္းမ်ားရွိျခင္းအေပၚ အထူးအခြင့္အေရးလိုခ်င္သူမ်ားရွိလာပါ က အျပစ္ေပးရမည့္နည္းလမ္းမ်ားလည္း လိုအပ္လာသည္။ အျပစ္ေတြ႕ရွိပါက မည္ကဲ့သို႔ေသာ အခြင့္အလမ္းမ်ားကို ႏွစ္အပိုင္းအျခားႏွင့္ ပိတ္ဆုိ႔ျခင္း၊ စာရိတၱ မြမ္းမံသင္တန္းမ်ားသို႔ပို႔၍ သင္ၾကားပို႔ခ် ျခင္း၊ လိုအပ္ပါကအလုပ္မွ ထုတ္ပစ္အေရး ယူျခင္း အစရွိေသာကိစၥရပ္မ်ားကို ျပဳလုပ္ ရန္လိုအပ္သည္။
ဒုတိယအခ်က္ျဖစ္ေသာ ေငြကို အလြန္အၾကဴးရွာေဖြျခင္းဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္ ယေန႔ေခတ္ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား ဖ်ားပန္ခတ္လႈပ္ရွားေနၾက သည္။ ညေနေက်ာင္းဆင္ခ်ိန္တြင္ပင္ယူ နီေဖာင္းအား မလဲလွယ္အားပဲေက်ာင္း စိမ္း၀တ္စုံႏွင့္ စာသင္အိမ္တုိင္မ်ားအား တစ္အိမ္ၿပီး တစ္အိမ္စာလွည့္သင္ ေနေသာ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအား ေတြ႕ျမင္ေနရျခင္း သည္လည္းေကာင္းေသာလကၡဏာမဟုတ္ ေခ်။ အခ်ဳိ႕ေသာ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားသည္ အငွားယာဥ္ကို ပင္စင္လံုးငွား၍ အိမ္၀ိုင္း မ်ား စာလိုက္သင္ေနၾကသည္။ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ဆင္ျခင္ဖံုးတြင္ရွိေသာ မူလတန္းေက်ာင္း သား/ေက်ာင္းသူမ်ား၏ အိမ္၀ိုင္းလခမွာ တစ္လလွ်င္ တစ္ေသာင္းခန္႔ရွိၿပီး၊ တာေမြ၊ ရန္ကင္း၊ အလံု၊ ၾကည့္ျမင္တုိင္ ကဲ့သို႔တစ္ဆင့္ခံၿမိဳ႕ျပေနရာမ်ားတြင္ တစ္လ၃ေသာင္း၀န္းက်င္ခန္႔ရွိၿပီး ၿမိဳ႕ထဲ ႏွင့္ ေၾကးေရတက္အ၀န္းအ၀ိုင္းတုိ႔တြင္ မူလတန္းေက်ာင္းသားတစ္ဦး၏ က်ဴရွင္ လခမွာ ၅ ေသာင္းႏွင့္ သိန္းဂဏန္းအထိ ရွိေနသည္။ ဤကဲ့သို႔ ေက်ာင္းသားမိဘ မ်ားကလစာေပးထားလွ်င္ အဆုိပါ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားသည္ေက်ာင္းတြင္ကို ကေလးကိုမည္သုိ႔ဆက္ဆံမည္နည္းကိုေတြ႕ ၾကည့္႐ုံႏွင့္ သိသာႏိုင္သည္။ အထူးအခြင့္ အေရးမ်ားေပးထားမည္ ကာေျမႀကီးလက္ ခတ္လြဲမည္မဟုတ္ေပ။
ထုိကဲ့သို႔ျပႆနာအားေျဖရွင္းရန္ အတြက္ အထူးနည္းလမ္းတစ္ရပ္ရွိသည္။ ဥပေဒထုတ္ျပန္၍တားဆီရန္ မလိုပဲေျပလည္ ႏိုင္မည္ဟုထင္ရသည့္နည္းလမ္းျဖစ္သည္။ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေက်ာင္းအပ္ႏွံ ၿပီး စာေမးပြဲေျဖခြင့္ေပးေရးျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားစာသင္ ေက်ာင္းသို႔ပုံမွန္လာေရာက္တက္ ခ်င္သူ မ်ား အားတက္ခြင့္ျပဳၿပီးမတက္ေရာက္လုိ ေသာ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားအား မိဘအုပ္ထိန္းသူ ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ လစဥ္ (သို႔) ၂ လတစ္ခါစစ္ေဆးေသာစာေမးပြဲ ကိုသာလာေရာက္ေျဖဆုိခြင့္ျပဳ၍ မိဘ၊ အုတ္ထိန္းသူတုိ႔ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာဆရာျဖင့္ အိမ္၌သာစာသင္ၾကားေစျခင္းျဖစ္သည္။
လက္ရွိေဘာ္ဒါမ်ားက်င့္သုံးေနေသာနည္း ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ား က မိမိသင္ၾကားလိုေသာဆရာမ်ားကို မိမိတို႔အစီအစဥ္ျဖင့္စာေပသင္ၾကားမူျပဳ လုပ္၍ အစိုးရေက်ာင္းမ်ားတြင္ စာေမး ပြဲေျဖဆုိၾကျခင္းျဖစ္သည္။
အကယ္၍အစိုးရစာသင္ေက်ာင္းတြင္ တက္ေရာက္သင္ၾကားလိုပါက အဆုိပါ ေက်ာင္း၏ စည္းကမ္းအတုိင္းေငြေပးသြင္း ျခင္းေက်ာင္းခ်ိန္အတုိင္းေက်ာင္းတက္ရျခင္း ေက်ာင္း၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ပါ၀င္ေစ ျခင္းအစရွိေသာ ကိစၥရပ္မ်ားကိုလိုက္နာ ရမည္ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းမွ ထုတ္ျပန္ေသာ စည္းမ်ဥ္း၊ စည္းကမ္းမ်ားကိုလိုက္လံမလုပ္ ေဆာင္ႏိုင္ပါက ေက်ာင္းတြင္ စာေမးပြဲ ၀င္ေျဖ
႐ုံျဖင့္ အတန္းတက္ခြင့္ျပဳရမည္ျဖစ္ သည္။ မိမိအစီအစဥ္ျဖင့္ စာေပသင္ၾကား ခြင့္ရွိျခင္းသည္ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမ မ်ားအားအလုပ္႐ႈပ္သက္သာေစျခင္း၊ ၀န္ႏွင့္ အားမွ်တေစျခင္း၊ ေက်ာင္းႏွင့္ ေက်ာင္းသားဦးေရမမွ် မတျဖစ္ျခင္းအား ကာကြယ္ေပးႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ႀကံဳေတြ႕လာႏိုင္စရာရွိေသာ အခက္အခဲမွာ ႐ုတ္တရက္အမ်ားျပည္သူ လက္ခံႏုိင္ဖြယ္ရာမရွိျခင္း ေက်ာင္းအုတ္ ႏွင့္ အတန္းပိုင္ (သို႔) ေမးခြန္းထုတ္သူ မ်ား၏အက်င့္ပ်က္ခ်စားမူျဖစ္ေပၚလာ ႏိုင္ျခင္း၊ အသက္အရြယ္အလိုက္ကေလး သူငယ္မ်ားအေပၚလိုက္ဖက္ညီညာေသာ ေမးခြန္းမထုတ္ႏိုင္ျခင္း တြက္ခ်က္ေျဖၾကား မည့္သင္ခန္းစာမ်ားေပၚတြင္နည္းစနစ္ အကြဲအလြဲမ်ားရွိေနျခင္း အစရွိေသာကိစၥရပ္မ်ားျဖစ္သည္။
ဤေနရာတြင္ လတ္တေလာျဖစ္ေပၚ ေနေသာ အခက္အခဲျပႆနာကိုတင္ျပ လိုသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား သည္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားကို ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားေပးလိုက္ေသာအခါ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားသည္ အျပင္ဆရာမ်ား၏တြက္နည္းမ်ားႏွင့္ တြက္ခ်က္လာသည့္အခါကေလးကိုဆူပူ မာန္မဲျခင္း၊ စာအုပ္မ်ားကိုလႊင့္ပစ္ျခင္း၊ ႐ုိက္ေမာင္းပုတ္ေမာင္းလုပ္ျခင္းအစရွိေသာ ႐ိုင္းစိုင္းသည့္ အမူအယာမ်ားကိုျပၾက သည္။ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားက အဆုိပါကိစၥကိုျပင္ပဆရာမ်ားသို႔ျပန္ေျပာ ျပေသာအခါလည္းေကာင္းဆရာမ်ား၏ အမႏွာပမနာေျပာၾကားခ်က္ေၾကာင့္ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ားသိကၡာက်ဆင္း ရသည့္အျဖစ္သည္အလြန္မ်ားလွၿပီျဖစ္ သည္။
လက္ရွိတကၠသိုလ္၀င္တန္းတက္ ေနေသာေက်ာင္းသား ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္း သည္ေက်ာင္းတြင္ သင္ၾကားသည့္ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအယုံအၾကည္မရွိၾကေခ်။ ၉ တန္းေရာက္သည္အထိအစိုးရေက်ာင္း ဆရာ၊ ဆရာမ၌သာ က်ဴရွင္ယူေလ့ရွိၿပီး ၁၀ တန္းအစိုးရစစ္သို႔ေရာက္ရွိသြားပါက အစိုးရေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ားထံတြင္ က်ဴရွင္ယူၾကေလ့မရွိျခင္းက အထက္ပါ အခ်က္ကို ေထာက္ခံေနသကဲ့သို႔ျဖစ္သည္။ သူငယ္တန္းမွ န၀မတန္းအထိေက်ာင္း သားမိဘမ်ားသည္က်ဴရွင္ထားလိုပါက ျပင္ပဆရာမ်ားထံတြင္ ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ် ထားၾကၿပီး အတန္းပိုင္ဆရာမမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းမွ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားထံတြင္ က်ဴရွင္ထားသည္က ၆၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ရွိေသာ္လည္း ၁၀ တန္းကဲ့သို႔အစိုးရစစ္ အတန္းေရာက္ပါက ျပင္ပဆရာမ်ားထံ တြင္ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာေက်ာင္းသား မ်ားက်ဴရွင္ယူၾကသည္။
ယႆ
Ref:myanamr1
No comments:
Post a Comment