၁၉၈၃ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံသားနည္း ဥပေဒမ်ားတြင္ ၁၈၂၃ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္ေနထိုင္သူမ်ားသည္ တိုင္းရင္းသား မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား၏ လူမ်ဳိးအမည္မ်ားႏွင့္ တူေနေစကာမူ ထိုသူမ်ားသည္ တိုင္းရင္းသား မဟုတ္ပါ လို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းလင္း ေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။တဖန္ ၁၉၈၂ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဥပေဒပုဒ္မ ၈(ခ) တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အက်ဳိးငွာ ေမြးရာပါ ႏိုင္ငံသားမွအပ မည္သူ႔ကိုမဆို ႏိုင္ငံသားသို႔မဟုတ္ ဧည့္ႏိုင္ငံသား သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူ အျဖစ္မွ ရုပ္သိမ္းႏိုင္သည္ဟု ဆိုထားျပန္ပါသည္။
ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ တင္ျပခ်င္တာကေတာ့ တည္ဆဲျမန္မာႏိုင္ငံသား ဥပေဒမွာပါတဲ့ ၁၈၂၃ခုႏွစ္ဆိုေသာ သကၠရာဇ္မွာ ယေန႔အခ်ိန္မွာဆိုရင္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၁၉၀ေလာက္ရွိေနပါၿပီ။ ရာစုႏွစ္၂ခုနီးပါးေလာက္ အခ်ိန္အခါ အေထာက္အထားတင္ျပရန္မွာ မလြယ္ကူေသာေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသား တစ္ဦးဦးအား ၁၈၂၃မတိုင္မီ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္ေနထိုင္ေၾကာင္း အေထာက္အထား တင္ျပႏိုင္မွ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ ရမယ္ဆိုရင္ ထိုပုဂၢဳိလ္သည ္တိုင္းရင္းသားျဖစ္ပါလ်က္ တိုင္းရင္းသားျဖစ္မႈဆိုေသာ အခြင့္အေရးကို ဆံုးရႈံးသြားမည္မွာ ဧကန္မုခ်။ ထိုပုဂၢဳိလ္ဟာ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ မခံရေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံသားဥပေဒပုဒ္မ(၅) အရ ေမြးရာပါႏိုင္ငံသားဟု အသိအမွတ္ျပဳျခင္း မခံရသည့္အျပင္ အခန္႔မသင့္ရင္ ပုဒ္မ ၈(ခ)အရ ႏိုင္ငံသား အျဖစ္မွေတာင္ ရုပ္သိမ္းျခင္းခံရႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ၁၉၈၂ ႏိုင္ငံသားဥပေဒသည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားအားလံုး၏ အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည္ဟု အတိအက်မေျပာႏိုင္ပါ။ ဒါ့အျပင္ ၁၉၈၃ ခု၊ ႏိုင္ငံသားဥပေဒ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားအရ ႏိုင္ငံသားစီစစ္ေရး ကတ္ျပားမ်ားေပၚတြင္ လူမ်ဳိး၊ ဘာသာနဲ႔ အလုပ္အကိုင္မ်ားကို ေဖာ္ျပထားျခင္းသည္ လူမ်ဳိး၊ ကိုးကြယ္ရာဘာသာ၊ ရာထူးဌာနႏၱရ၊ အဆင့္အတန္း စသည္တို႔ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ခြဲျခားမႈမရွိ ေစရဟူေသာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၃၄၈ နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈ ရွိမရွိကိုလည္း စဥ္းစားစရာျဖစ္ေနပါတယ္။ မည္သည့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးျဖစ္သည္၊ မည္သည့္ ဘာသာကို ကိုးကြယ္သည္ဆိုတာကို ႏိုင္ငံသား စီစစ္ေရး ကတ္ျပားမ်ားေပၚတြင္ မေဖာ္ျပဘဲ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္အရ သိရွိလိုပါက သက္ဆိုင္ရာဌာန မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ ၾကည့္ရႈႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာ ေဒတာေဘ့စ္စနစ္ျဖင့္ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္မ်ား ထိန္းသိမ္းထားပါက သက္ဆိုင္ရာမွ အလြယ္တကူ ရွာေဖြႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
သို႔ျဖစ္ပါ၍ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၏ အေျခခံအခြင့္အေရး မဆံုးရႈံးေစရန္အတြက္ ၁၉၈၂ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဥပေဒကို ေခတ္သစ္၊ စနစ္သစ္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္၊ ယုတၱိရွိေအာင္၊ လူ႔အခြင့္အေရးစံခ်ိန္စံၫႊန္းမ်ားနဲ႔ကိုက္ညီေအာင္ ျပင္ဆင္ၿပီး ကြတ္ခိုင္မဲဆႏၵနယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးတီခြန္ျမတ္အဆို တင္သြင္းျပသည့္အတိုင္း တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၏ အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည ့္ဥပေဒတစ္ရပ္ ျပဌာန္းေပးသင့္ပါေၾကာင္း ဤလႊတ္ေတာ္သို႔ အေလးအနက္ထား အႀကံျပဳ တင္ျပအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ပထမအၾကိမ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ စတုတၳပံုမွန္ အစည္းအေဝးတြင္ ကြတ္ခိုင္မဲဆႏၵနယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္္ ဦးတီခြန္ျမတ္ ၏ ၁၉၈၂ ႏို္င္ငံသား ဥပေဒျပင္ဆင္ေရး အဆိုကို ဘူးသီးေတာင္ မဲဆႏၵနယ္မွ ျပည္သူလႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးေရႊေမာင္၏ ေထာက္ခံ ေဆြးေႏြးခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ အထက္ေဖာ္ျပပါ အခ်က္အလက္မ်ားသည္ ရုပ္သံမွတ္တမ္း ၅း၄၀ မိနစ္ မွစတင္သည့္ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကို ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
Ref:mmedigroup
No comments:
Post a Comment