ပြည်တွင်းအသေးစားလုပ်ငန်းငယ်တွေမအောင်မြင်ရခြင်းအကြောင်း ရင်းတွေ...
ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်း
လုပ်နေသူ လုပ်ငန်းရှင်ငယ်လေးတွေရဲ့ ပထမဦးစားပေးဟာ သူချမ်းသာဖို့
မဟုတ်တော့ဘူး။ သူနဲ့ အလုပ်တွဲလုပ်နေတဲ့ ဝန်ထမ်းတွေကို ဒီနေ့လိုနေ့မှာ လစာ
ပေးနိုင်ရေးပဲတဲ့။
မနေ့က ဆောက်လုပ်ရေးတွေမှာ sub contractor လုပ်နေတဲ့ မိတ်ဆွေတစ်ယောက်က
သူ့လုပ်ငန်းအကြောင်း ပြောပြတယ်။ တချို့ အလုပ်ကလေးတွေက လက်ခံလိုက်ပေမယ့်
အမြတ်မကျန်ဘူးတဲ့။ ခန့်ထားတဲ့ဝန်ထမ်းတွေ လစာရပါစေဆိုပြီး လုပ်နေကြရတယ်။
တစ်ခါတလေ အလုပ်ထဲမှာ အရည်အသွေးပိုင်းဆိုင်ရာ ချွတ်ချော်မှု ရှိသွားလို့
နောက်က လိုက်ပြင်ရပြီဆိုရင် ရှုံးရောပဲ။ ဒါပေမယ့် ငွေပေါ်ဖို့ ရသမျှ
လုပ်နေရတယ်တဲ့။
အခုခေတ်စားလာနေတဲ့ ကုန်သွယ်လုပ်ငန်းခွန်တို့
ဘာတို့ကိုလည်း အလုပ်အပ်သူတွေက မပေးဘူးတဲ့။ ပုတ်ပြတ်တောင်းထားတဲ့ပမာဏထဲကနေ
၅% တွက်ပြီး ဆောင်နေကြရတယ်။ သူတို့ရဲ့ အဓိက အခက်အခဲက အလုပ်တွေဟာ
လုပ်တိုင်းအမြတ်မရဘူးဆိုတာကို အခွန်ဌာနက လက်မခံတာပဲတဲ့။ အခွန်က လူတွေ
ပြောကြတာက စီးပွားရေးသမားဆိုတာ မမြတ်ရင် ဘာမှ မလုပ်ဘူးဆိုတာပဲ။ တကယ့်
လက်တွေ့မှာတော့ ငွေပေါ်ဖို့ (လက်ထဲငွေသားရှိနေဖို့)နဲ့ ဝန်ထမ်းလစာ
ပေးနိုင်ဖို့ အတော့်ကို ရုန်းကန်နေကြရပါတယ်လို့ သူက ပြောတယ်။
၂၀၁၅-၂၀၁၆-၂၀၁၇ ဒီနှစ်တွေမှာ လုပ်ငန်းငယ်အများစုဆီက ဒီလို အသံတွေအများကြီး
ကြားလာရတယ်။ နိုင်ငံခြားရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှု ဆိုတာတွေက MIC ရုံးရဲ့
စာရင်းဇယားတွေမှာပဲ ရှိနေပြီး တကယ်ဝင်မလာဘူး။
ပြည်တွင်းလုပ်ငန်းရှင်ကြီးတွေက စံပြအရေးယူမှု မခံရစေဖို့ကို
အာရုံပိုစိုက်ခဲ့ကြပြီး ဘာမှမလုပ်ရင် ဘာမှ မဖြစ်ဘူးဆိုတဲ့ မူနဲ့
လုပ်လက်စလေးတွေကိုပဲ ဟန်မပျက် ဆက်လုပ်နေခဲ့ကြတယ်။ အတတ်ပညာကို အခြေခံတဲ့
လုပ်ငန်းတွေကလည်း လုပ်ငန်းဆက်လက် ရပ်တည်နိုင်ဖို့ကိုပဲ
အစွမ်းကုန်အားထုတ်နေကြရတယ်။ လုပ်ငန်းငယ်တွေကတော့ ဘဝပျက်မသွားဖို့ကို
ရရာအလုပ်ကိုလုပ်ပြီး အသက်ဆက်နေကြရတယ်။
နိုင်ငံအစိုးရရဲ့ ဝင်ငွေဟာ
အခွန်ဖြစ်ပါတယ်။ အခွန်ဘဏ္ဍာ ရရှိမှု နည်းပါးရင် အစိုးရမှာ
မဖြစ်မနေသုံးနေရတာတွေအတွက် ငွေလိုအပ်မှု ဖြစ်ပါတယ်။ ဘဏ္ဍာရေးလိုငွေပြမှုပေါ့။
ဒါကို ဖြေရှင်းဖို့အတွက် အစိုးရတွေက လျှော့သုံးမယ်။ အခွန်ပိုကောက်မယ်။
လျှော့သုံးတဲ့ အစိုးရနဲ့ဆိုင်တဲ့ လုပ်ငန်းတွေကို လုပ်နေတဲ့ ပုဂ္ဂလိက
လုပ်ငန်းတွေ ဝင်ငွေလျော့ကြတယ်။ အခွန်ခေါင်းစဉ်တွေ တိုးကောက်တော့
လုပ်ငန်းတွေဟာ အခွန်ဖိစီးမှုကို ခံကြရပြန်တယ်။
ပြည်တွင်း
ကုန်ထုတ်လုပ်မှုကို အားပေးမယ်။ ပြည်ပ ကုန်သွယ်မှုကို မြှင့်တင်မယ်။
ပုဂ္ဂလိကလုပ်ငန်းတွေ ရှင်သန်နိုင်ရေးကို အာရုံပိုစိုက်ပေးမယ်။ အစိုးရက
ဒီလိုကိစ္စတွေကို လက်တွေ့ကျကျ ပိုလုပ်ပေးမှ စီးပွားရေးကောင်းလာမယ်။
စီးပွားရေးကောင်းလာရင် အခွန်များများရလာမယ်။ အခွန်များများရလာရင်
ဘဏ္ဍာရေးလိုငွေ လျော့လာမှာပေါ့။
စီးပွားရေးတွေကောင်းလာဖို့ဆိုတာမှာ ပါမစ်လျှောက်ရတာတွေ၊ လိုင်စင်လျှောက်ရတာတွေကို ဖြေလျှော့နိုင်သမျှ ဖြေလျှော့ပေးရမယ်။ ဌာနဆိုင်ရာက တောင်းနေတဲ့ ထောက်ခံချက်တွေမှာ မလိုအပ်တာတွေ အများကြီးရယ်။ ကိုယ့်ဌာနနဲ့ မဆိုင်တာတွေလည်း လိုရမယ်ရဆိုပြီး လျှောက်တောင်းတယ်။ ကိုယ်တာဝန်မယူချင်တာနဲ့ တခြားဌာနတွေပါ အမှုတွဲတဲ့သဘော ထောက်ခံစာတွေ တင်ခိုင်းပြီး ဖိုင်တွဲတယ်။ နိုင်ငံတော်ကို ချစ်လို့ အစွမ်းကုန် စစ်ဆေးတင်းကျပ်ရမယ်လို့လည်း တချို့က ပြောကြတာ ကြားဖူးပါတယ်။
အချစ်လွန်တာခံရတဲ့ သတို့သမီး အိမ်ထဲကအိမ်ပြင်မထွက်ရတော့ အိမ်ထောင်မကျဘဲ
မိဘတွေလွန်တော့ ဘဝကို အထီးကျန်စွာ တစ်ယောက်တည်း ဖြတ်ရတယ်ဆိုတဲ့
ပုံပြင်လေးကို သတိရမိပါတယ်။
ပုဂ္ဂလိကကို တိုးတက်စေချင်ရင်
အစိုးရအဖွဲ့ဝင်တွေဟာ အစိုးရဝန်ထမ်းတွေနဲ့အတူ ပြည်သူ့ဝန်ထမ်းစိတ်ကို ပိုပြီး
မွေးမြူကြရပါမယ်။ အရှင်သခင်စိတ်၊ မင်းစိတ်ပေါက်လာရင်တော့ အဆင်မပြေလှပါ။
မူဝါဒတွေချမှတ်တယ်ဆိုတာ နိုင်ငံနဲ့ နိုင်ငံသားတွေ အကျိုးက ပထမ ဖြစ်ရပါမယ်။
ပထမတန်းစား မူဝါဒဖြစ်ရေးက အဓိက မဟုတ်ပါဘူး။
ကွေမြစ်ပေါ်ကတံတား ဆိုတဲ့
ဒုတိယကမ္ဘာစစ်နောက်ခံ စစ်ကားတစ်ကားကို သတိရမိတယ်။ မြန်မာနဲ့
ထိုင်းကိုဆက်ပြီး ရထားလမ်းဖောက်နေတဲ့ ဂျပန်စစ်တပ်က အင်္ဂလိပ်-အမေရိကန်နဲ့
မဟာမိတ်တပ်က ဖမ်းဆီးမိတဲ့ စစ်သုံ့ပန်းတွေ၊ မြန်မာနဲ့ ထိုင်းက ချောဆွဲထားတဲ့
အလုပ်သမားတွေနဲ့ ရထားလမ်းကို ဆောက်ကြပါတယ်။ လူပေါင်းများစွာ သေခဲ့ကြရလို့
သေမင်းတမန်ရထားလမ်းဆိုပြီး နာမည်ကြီးပါတယ်။ သံဖြူဇရပ်ဖက်မှာပေါ့။
အဲဒီရုပ်ရှင်ထဲက ကွေမြစ်ပေါ်မှာ ထိုးတဲ့တံတားကို နောက်ဆုံးမှာ
စစ်သုံ့ပန်းတွေက မိုင်းခွဲဖျက်ဆီးတဲ့ ဇာတ်ဝင်ခန်းလေးတစ်ခု ပါပါတယ်။
မိုင်းတွေဆင်ပြီးချိန်မှာ မိုင်းခလုတ်နှိပ်မယ့် အင်္ဂလိပ်အရာရှိက တံတားကို
ဖျက်ဆီးဖို့ ခလုတ်မနှိပ်နိုင် ဖြစ်ပါတယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့
သူဒီဇိုင်းဆွဲပြီး လပေါင်းများစွာ ဆောက်ထားတဲ့ တံတားဖြစ်နေလို့ပါ။
လူ့စိတ်ဆိုတာ အဲဒီလိုပါပဲ။ ကိုယ်လုပ်ထားတာလေးအပေါ် သံယောဇဉ်ဖြစ်ကြတယ်။
ကိုယ်လုပ်တာလေးတွေ မှန်ချင်ကြတယ်။ မှန်တယ်လို့လည်း ကိုယ့်ဖာသာထင်တတ်ကြတယ်။
အများကလည်း မှန်တယ်လို့ ဝိုင်းပြောကြစေချင်တယ်။
တကယ်တော့
ကိုယ်လုပ်တာတွေကို ကိုယ့်ဖာသာ ပြန်ပြင်နိုင်ခြင်းနဲ့ ပြန်ပြင်ခွင့်ရရေးက
ပိုအရေးကြီးပါတယ်။ မူဝါဒဆိုတာ ပြုလွယ်ပြင်လွယ် ဖြစ်သင့်ပါတယ်။ ခနခန
ပြောင်းနေတာ မကောင်းပေမယ့် လုံးဝမပြင်ရင်လည်း အကျိုးဖြစ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။
ကျွန်တော်တို့ အကောင်းဆုံးလို့ ယူဆတာတွေကို လုပ်ကိုင်ကြရင်း
တိုင်းပြည်ကြီး ဆင်းရဲခဲ့ရတယ်လို့ အရင်ခေတ်က အုပ်စိုးသူအရာရှိကြီးတစ်ဦး
ပြောခဲ့ဖူးတာကို သတိရကြပါ။
ကိုယ်သိတဲ့ အကောင်းဆုံးဆိုတာ တကယ့်အကောင်းဆုံး ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်မှာလေ။
ပုဂ္ဂလိကလုပ်ငန်းတွေ ပြိုလဲပျက်စီးမသွားဖို့ကို ဦးစားပေးစဉ်းစားမှုတွေ ခုအချိန်မှာ လုပ်သင့်နေပါပြီ။
Ref:Ye Min Oo FB
Can Myanmar make it easier for SMEs to do business locally?
The World Bank released its Doing Business report for Myanmar in 2017.
Based on the findings, Myanmar ranks 170 in ease of doing business this year, up from 171 in 2016. The country now has a population of almost 54 million, and a gross national income per capita US$1,293 per year.
At 170, Myanmar actually trails all its neighbours in ASEAN in the ease of doing business (see Chart 1). But it is aiming to raise its rank to at least 100 or less within the next few years.
Published every year, Doing Business sheds light on how easy or difficult it is for a local entrepreneur to open and run a small to medium-size business when complying with relevant regulations. It measures and tracks changes in regulations affecting 11 areas in the life cycle of a business.
The report then presents results for two measures, a distance to the frontier (DTF) score and a ranking for the ease of doing business. The ranking of an economy is determined by sorting the aggregate distance to frontier scores. An economy’s distance to the frontier score is indicated on a scale from 0 to 100, where 0 represents the worst performance and 100 the frontier.
Among the 11 areas highlighted in the report, regulatory changes and procedures in starting a business is an important indicator affecting a country’s rank in the ease of doing business index.
We discuss four out of the 11 areas here:
Chart 1. Myanmar ranks 170 out of 190 countries and is the least favourably ranked among comparable economies in the region on ease of doing business. It wants to raise its rank to 100.
Starting a business
In 2017, Myanmar made starting a business easier by reducing the cost to register a company. It also simplified the process by removing the requirement to submit a reference letter and a criminal history certificate to incorporate a company.
This was over and above eliminating the minimum capital requirement for local companies and streamlining corporate procedures in 2016, according to Doing Business.
Today, starting a business here requires 11 procedures, takes 13 days and costs 40.4 percent of income per capita for both men and women (Chart 2). Income per capita is the average income earned per person in a given area. In Asia, Myanmar ranks higher than Indonesia, India and Laos when it comes to ease of starting a business.
Chart 2. What it takes to start a business in Myanmar: 11 procedures, 13 days and 40.4 pc of income per capita.
Getting electricity
Access to affordable and reliable electricity is also vital for businesses to conduct their operations here. In Myanmar, Doing Business finds that getting electricity requires a total of six procedures, takes 77 days and costs 1270pc of income per capita (Chart 3).
Chart 3. What it takes to obtain an electricity connection in Myanmar: 6 procedures, 77 days and 1,270 pc of income per capita
Myanmar has not done so well on this front and more action is needed. It now ranks above just Laos in ease of getting electricity in the region.
“Myanmar cannot produce electricity itself. If the electricity tariff is increased, people cannot pay. If tariff is not increased enough, investments cannot be made,” said Dr Soe Tun, a local businessman.
“Hydropower involves a huge investment, but producing electricity from coal can damage the environment. It is like a vicious cycle. Without electricity, it is difficult to implement other plans,” he said.
Getting credit
Chart 4. Economy scores on strength of legal rights for lenders and borrowers. Myanmar’ scored the lowest among other comparable economies in the region.
Access to credit is another important area in the ease of doing business. However, Myanmar is far behind every country in Asia when it comes to getting credit. Currently, legal rights for borrowers and lenders are almost non-existent and there is no credit information available in the market (Charts 4,5).
“It is very difficult to get loans in Myanmar because the interest rate is too high. So, starting a business is very difficult. Without solving this issue, businesses will not be able to do proper business,” Myanmar Rice Federation executive member U Thaung Win said.
“Myanmar must reduce its interest rate on loans. To do so, it must reduce the interest rate on deposits. Inflation must be low and stable. When inflation can be managed, it will be easier to reduce the interest rate on loans,” said economist Dr. Aung Ko Ko.
Chart 5. Economy scores on depth of credit information index. Myanmnar has a score of zero, implying no information is avaialble for lenders.
Cross border trade
In most economies, trading across borders has become faster and easier over the years as governments introduce processes like risk –based inspections and electronic data interchange systems to facilitate trade and competitiveness and reduce illegal dealings.
But Myanmar is at the bottom of the list when it comes to trading across borders. In 2017, it actually made cross border trade more difficult with delays and higher process costs for incoming cargo at the Yangon port, according to Doing Business. Illegal trade is also a big issue for the countr (Chart 6).
Chart 6. Summary of Myanmar on the ease of trading across borders. It’s getting harder to engage in cross border trade with the country. Source for charts: Doing Business
From 170 to 100
So can Myanmar hit its target rank of 100 or less in ease of doing business? What needs to be done? Here’s what some experts told The Myanmar Times:
Vice President U Myint Swe at the Republic of the Union of Myanmar Federation of Chambers of Commerce and Industry (UMFCCI) office on July 20:
“Some [countries] may have good rankings but their prospects are not good. For example, in our neighboring countries, there are frequent damages to assets due to floods. Although Myanmar is low in the ease of doing business ranking, our prospects are better. We have fewer natural disasters, cheap labor and talent. Some are very eager to invest in Myanmar.”
Dr Soe Tun, local businessman:
“To raise our rank in the ease of doing business, problems with basic infrastructure, transaction cost and bureaucracy must be resolved and legal and systematic border trade must be established. Everything can’t be done at once, but we should solve what we can first.”
Dr Aung Ko Ko, economist:
“It’s great that there’s an ambition to do something. We won’t know exactly what the improvements are going to be. But, I’m sure that it will be better than the current situation. The constitution will have to be changed. Every sector will have to be reformed. If we do these things, I think things will improve gradually.”
U Tun Tun Naing, permanent secretary of the Ministry of Planning and Finance:
“The submission of work approvals takes a long time, so we can set up a faster one-stop service than the previous one. But, there are still many other things left. For example, getting electricity, and submitting the recommendation letters. The plans are set in motion and all the ministries are also cooperating.”
Knowing the history of Small and Medium Enterprises, SMEs in Myanmar
Myanmar has adopted the market – oriented economic system in 1988. Appropriate measures has been undertaken, the underlying aspect in doing so are decentralizing the central control, encouraging private sector development, allowing foreign direct investment, initiating institutional changes and promoting external trade by streamlining export and import producers. According, laws, orders, rules, regulations and notifications which had prohibited or restricted the private sector from engaging in economic activities were replaced and many laws and rules were amended to be in line with the change of time and circumstances.
The Union of Myanmar Foreign Investment Law (FIL) was enacted in November 1988 and the procedures prescribed in December 1988 encouraging foreign direct investment. Myanmar has opened the doors to foreign investment to participate actively in exploiting the natural resources thereby enhancing long – term mutually beneficial cooperation.
Myanmar has been implementing the National Development Plan with the aim to accelerate growth, achieve equitable and balanced development and to reduce socio – economic development gap between rural and urban areas of the country. A country’s economic development depends on micro economic stability. The country would see an increase in micro economic indicator, which generates more job opportunities, more exports and increase in balance of payment (BOP) ratio.
Myanmar is home to 70% of rural population and 30% of urban population, and most of the rural people are in poverty. The government is undertaking eight – point task of development and poverty alleviation for providing assistance for the rural people. According to the calculation of UNDP and UNICEF, poverty rate of the nation declined to 26% in 2010, compared with 32% in 2005. At present, those eight tasks of rural development and poverty alleviation campaign are being implemented with the aim of reducing the poverty rate to 16% in 2015.
Government is making great strides in carrying out necessary reforms with might and main for participating democracy correctly in all sectors and in every corner of the country. Regarding lifting of most economic sanctions against Myanmar, foreign investors are packing their suitcase for visit the Southeast Asia country in pursuit of business prospect. Recent changes in Myanmar can draw the attentions of foreign investors. Based on the foreign investments, domestic companies’ productivity would increase, thereby spurring the country’s economic growth. But, investments of foreign companies alone cannot increases productivity not including the domestic companies. All countries in the world have agreed the Foreign Direct Investment can push the economic development.
Current economic situations in Myanmar (Burma)
As Myanmar is still an agricultural country, the contribution to GDP by agriculture, livestock, fisheries and forestry accounted to 41.2%, while the processing and manufacturing sector accounted for about 21.7% and service sector account 37.1% at 2011-2012. For the Industry sector, principal manufacturing activities are related to the processing of agricultural resources with food and beverage production generating more than half of the gross manufacturing output followed by construction material industries contribution 7.58% and Garment industries contribution 4.83% of the total. Actually, Myanmar’s economic structure is early stages of industrialization.Thefollowing table shows the number of registered enterprises in each state and region of Myanmar according to the SMEs definition based on 2011 Private Industry Law.
Number of Registered Enterprises in States and Regions up to February, 2015
အသေးစားနှင့်အလတ်စားလုပ်ငန်းများ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဗဟိုဌာန
စက်မှုဝန်ကြီးဌာနအနေဖြင့် လူစီးနှင့် ကုန်တင်မော်တော်ယာဉ် အမျိုးမျိုး၊ ဆောက်လုပ်ရေး လုပ်ငန်းသုံး ယာဉ်ယန္တရားအမျိုးမျိုး ဒီဇယ်အင်ဂျင်ကြီးများ၊ မော်တော်ယာဉ် အစိတ်အပိုင်းများ၊ တာဘိုင်များ၊ လျှပ်စစ်ဓာတ်အားပေးစက်များ၊ ရေတွင်းတူးစက်များ၊ အဆင့်မြင့်စက်ကိရိယာ (CNC Machine)များ၊ ထရန်စဖော်မာများ၊ နေရောင်ခြည်စွမ်းအင်သုံး လျှပ်စစ်ပစ္စည်းများ၊ လယ်ယာသုံး စက်ပစ္စည်းအမျိုးမျိုး၊ တာယာများ၊ ရော်ဘာဆက်စပ်ပစ္စည်းများ ထုတ်လုပ်ခြင်း၊ ခေတ်မီပြီး နည်းပညာမြင့်မားသော ထုတ်ကုန်များ ထုတ်လုပ်ရန်အတွက် စက်ရုံအသစ်များ တည်ထောင်ခြင်း၊ စက်မှုကျွမ်းကျင်လုပ်သားများ ပေါ်ထွက်လာရေးအတွက် လေ့ကျင့်သင်ကြား ပေးမည့် စက်မှုသင်တန်းကျောင်းများ တည်ထောင်ခြင်းတို့ကို အဓိကဆောင်ရွက်လျက်ရှိပါသည်။ ၂၀၁၁ ခုနှစ်၊ ဒီဇင်ဘာလ (၂) ရက်မှစ၍ အမှတ် (၁) စက်မှုဝန်ကြီးဌာနနှင့်အမှတ် (၂) စက်မှု ဝန်ကြီးဌာနတို့ကို စက်မှုဝန်ကြီးဌာနအဖြစ် ပြန်လည်ပြင်ဆင်ဖွဲ့စည်းခဲ့ပါသည်။
စက်မှုဝန်ကြီးဌာန၏ဖွဲ့စည်းပုံအား ဒီမိုကရေစီအစိုးရနှင့်လျော်ညီစွာ ကျစ်လစ်သိပ်သည်း စွာဖြင့် ဖွဲ့စည်းနိုင်ရေးအတွက် အဆိုပြုဖွဲ့စည်းပုံအရ ၂၀၁၂ ခုနှစ်၊ ဧပြီလ (၄) ရက်နေ့မှစ၍ စက်မှုဝန်ကြီးဌာနအား ပြည်ထောင်စုဝန်ကြီးရုံး၊ ဦးစီးဌာန (၃) ခု၊ လုပ်ငန်းဌာန (၆) ခုနှင့် ဗဟို ဌာန (၂) ခုတို့ဖြင့် ပြင်ဆင်ဖွဲ့စည်းခဲ့ပါသည်။ ပြန်လည်ပြင်ဆင်ရေးဆွဲသည့် အဆိုပြုဖွဲ့စည်းပုံတွင် အသေးစားနှင့်အလတ်စားလုပ်ငန်းများ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဗဟိုဌာနကို ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီး၊ တက္ကသိုလ်ရိပ်သာလမ်းသစ်၊ အမှတ် (၃၅-ဘီ/၁၅) တွင် ဖွင့်လှစ်ထားပါသည်။
အသေးစားနှင့်အလတ်စားလုပ်ငန်းများ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဗဟိုဌာနအား ဌာနကြီး (၃) ခုဖြင့် အောက်ပါအတိုင်းဖွဲ့စည်းထားပါသည် -
(၁) မူဝါဒနှင့်ပြည်ပရေးရာဌာန
(၂) နည်းပညာနှင့်ဈေးကွက်မြှင့်တင်ရေးဌာန
(၃) ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုနှင့်လုပ်ငန်းညှိနှိုင်းရေးဌာန
အဆိုပါ ဌာန (၃) ခုအနေဖြင့် SMEs များ၏ database တည်ဆောက်လျက် လိုအပ်သည့် အကူအညီများ၊ သတင်းအချက်အလက်များပံ့ပိုးပေးခြင်း၊ SMEs များ၏ လုပ်ငန်းမှတ်ပုံတင်ခြင်းနှင့် ငွေကြေးရယူလိုခြင်းများအတွက် ကူညီပံ့ပိုးပေးခြင်း၊ လုပ်ငန်းစတင်တည်ထောင်လိုသူများအတွက် အကြံဉာဏ်နှင့် သတင်းအချက်အလက်များဖြင့် တိုင်ပင်ဆွေးနွေးညှိနှိုင်းပေးခြင်း၊ အလုပ်ရုံဆွေးနွေး ပွဲများ၊ သင်တန်းများပို့ချခြင်း၊ Public Private Dialogue အစီအစဉ်များကို ပြည်တွင်း၊ ပြည်ပ အဖွဲ့အစည်းများနှင့် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ပေးခြင်း၊ ASEAN SMEs Portal နှင့် ချိတ်ဆက်၍ Online Servicing ပေးခြင်း၊ Business Matching များ ပြုလုပ်၍ ပြည်တွင်း၊ ပြည်ပ SMEs များအား ချိတ်ဆက်ပေးခြင်း၊ ပြည်ပဈေးကွက် ရရှိရန်အတွက် Cluster နှင့် Potential Cluster များ ဖွဲ့စည်း ပေးခြင်းများ ဆောင်ရွက်ပေးလျက်ရှိပါသည်။
ထို့နောက် စက်မှုကြီးကြပ်ရေးနှင့်စစ်ဆေးရေးဦးစီးဌာန၏ (၁၈.၆.၂၀၁၄)ရက်စွဲပါ စာအမှတ် ၁၅၁၅(၅)ဝထ(၂)(၆/၆)၂၀၁၄(၅၄၈၅) ဖြင့် ထုတ်ပြန်သော အမိန့်ကြော်ငြာစာအရ စက်မှုကြီးကြပ်ရေးနှင့်စစ်ဆေးရေးဦးစီးဌာနအား (၁.၄.၂၀၁၄) ရက်နေ့မှစ၍ အသေးစားနှင့် အလတ်စားလုပ်ငန်းများဖွံ့ဖြိုးတိုးတတ်ရေးဗဟိုဌာနကို စက်မှုကြီးကြပ်ရေးနှင့်စစ်ဆေးရေးဦးစီးဌာန အောက်သို့ သွတ်သွင်း၍ ပြင်ဆင်ဖွဲ့စည်းခဲ့ပါသည်။ သို့ဖြစ်ရာ အသေးစားနှင့်အလတ်စားစီးပွားရေး လုပ်ငန်းများဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဗဟိုဌာနကိုလည်း ၂၀၁၄ခုနှစ်၊ ဧပြီလမှစပြီး အသေးစားနှင့်အလတ်စား စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဌာနအဖြစ် ပြောင်းလဲတိုးချဲ့ခြင်း၊ အသေးစားနှင့်အလတ်စား စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဌာန၊ ရုံးခွဲ(၅၀)ကို တိုင်းနှင့်ပြည်နယ်၊ ခရိုင်နယ်မြေများမှာ အသစ်ဖွင့်လှစ်ခဲ့ပါသည်။
ပြည်ထောင်စုသမ္မတမြန်မာနိုင်ငံတော်၊ နို်င်ငံတော်သမ္မတရုံး၏ (၉.၁.၂၀၁၃)ရက်စွဲပါ အမိန့်ကြော်ငြာစာအမှတ်၁၁/၂၀၁၃ဖြင့် အသေးစားနှင့်အလတ်စားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ ဖွံ့ဖြိုး တိုးတက်ရေးဗဟိုကော်မတီနှင့် အသေးစားနှင့်အလတ်စားလုပ်ငန်းများဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေး လုပ်ငန်းကော်မတီကို ဖွဲ့စည်းခဲ့ပြီး အသေးစားနှင့်အလတ်စားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများဖွံ့ဖြိုး တိုးတက် ရေးအတွက် လိုအပ်သောဥပဒေ၊ နည်းဥပဒေနှင့် လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများ သတ်မှတ်ပြဋ္ဌာန်းခြင်း၊ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေပုဒ်မ ၃၆ နှင့်အညီ အမျိုးသားစီးပွားရေးတိုးတက်ဖွံ့ဖြိုးရေးအတွက် နိုင်ငံတော်၊ ဒေသဆိုင်ရာအဖွဲ့အစည်းများ၊ သမဝါယမအဖွဲ့အစည်းများ၊ ဖက်စပ်အဖွဲ့အစည်း များ၊ ပုဂ္ဂလိကစသည့်စီးပွားရေးအင်အားစုများတွင် အချိုးအစားအများဆုံးပါဝင်နေသည့် အသေးစားနှင့်အလတ်စားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအတွက် အားပေးမြှင့်တင်ခြင်း၊ အသေးစားနှင့် အလတ်စားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအတွက် လိုအပ် သည့် ငွေကြေးအရင်းအနှီးအတွက် အစိုးရနှင့်ပုဂ္ဂလိကဘဏ်များမှ ထိထိရောက်ရောက် ကူညီပံ့ပိုးနုင်ခြင်း၊ နည်းပညာလိုအပ်ချက်အတွက် ပြည်တွင်း၊ ပြည်ပအဖွဲ့အစည်းအသီးသီးနှင့် ချိတ်ဆက်ပညာပေးမြှင့်တင်ခြင်း၊ မြို့ပြမှကျေးလက်အထိ အသေးစားစီးပွားရေးလုပ်ငန်း ဈေးကွက်နှင့် အလတ်စားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းဈေးကွက်များဖွံ့ဖြိုးရေး အားပေးမြှင့်တင်ခြင်း၊ ပြည်တွင်း၊ ပြည်ပ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုလုပ်ငန်းများအတွက် အထောက်အကူပြုစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ (Supporting Industries) အဖြစ် ပုံမှန်ဈေးကွက်ချိတ်ဆက်မှုဖြစ်ထွန်းတိုးတက်လာစေရေး ဆောင်ရွက်ခြင်း၊ အသေးစားနှင့်အလတ်စားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအတွက် လိုအပ်သည့် လူသားအရင်းအမြစ် လေ့ကျင့်ပြုစုပျိုးထောင်ရေး စီမံပေးခြင်း၊ လိုအပ်သည့် ကော်မတီ၊ ဆပ်ကော်မတီများဖွဲ့စည်းတာဝန်ပေးအပ်ခြင်း၊
ပြည်ထောင်စုသမ္မတမြန်မာနို်င်ငံတော်၊ နိုင်ငံတော်သမ္မတရုံး၏ (၂၉.၃.၂၀၁၆) ရက်စွဲပါ စာအမှတ်၊ ၁၁၂(၁)/၈/သမ္မတရုံးဖြင့် ဖွဲ့စည်းပေးထားသော ကော်မတီများနှင့် အဖွဲ့အစည်း များအား ဖျက်သိမ်းခဲ့ပါသည်။
ပြည်ထောင်စုအစိုးရအဖွဲ့ရုံး၏ (၇.၆.၂၀၁၆) ရက်စွဲပါစာအမှတ်၊ ၄၉၈/၁၆၅-အဖရ (SME) ၂၀၁၆ ဖြင့် အသေးစားနှင့်အလတ်စားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဗဟို ကော်မတီကို ဖွဲ့စည်းပြီးဖြစ်ပါသည်။
World Trade In Goods Of The ASEAN Countries (2011)
The graphics show the trade in goods of the ASEAN countries with the world, and in particular with China, EU27 and the NAFTA countries (USA, Canada and Mexico). The green section above refers to exports and the red part, below, to imports. Data are presented in euros after conversion from dollars using the annual average conversion rate from Eurostat.
The pie chart shows the share that China, EU and NAFTA countries represent for the ASEAN countries in terms of exports/imports of goods. For example, the ASEAN countries export merchandise to the world worth €887 billion. The part that goes to the EU represents 10.7% of their total exports, with a value of €95 billion.
The bar chart represents the total value of exports/imports from/to the ASEAN countries to/from China, EU and NAFTA in billion euros, with a breakdown for each of the ASEAN countries. For instance, the value of exports from Singapore to the EU27 was €28 billion, while Singapore’s imports from the EU amounted to €33 billion.
The pie chart shows the share that China, EU and NAFTA countries represent for the ASEAN countries in terms of exports/imports of goods. For example, the ASEAN countries export merchandise to the world worth €887 billion. The part that goes to the EU represents 10.7% of their total exports, with a value of €95 billion.
The bar chart represents the total value of exports/imports from/to the ASEAN countries to/from China, EU and NAFTA in billion euros, with a breakdown for each of the ASEAN countries. For instance, the value of exports from Singapore to the EU27 was €28 billion, while Singapore’s imports from the EU amounted to €33 billion.
EU27 Trade In Goods With The ASEAN Countries (2011)
The graphic represents the exports/imports of EU27 countries to/from each of the ASEAN countries, with a breakdown by SITC (Standard International Trade Classification) product group.
SITC 0, 1: food, drink and tobacco
SITC 6, 8: other manufactured goods
SITC 2, 4: raw materials
SITC 7: machinery and transport equipment
SITC 3: mineral fuels
SITC 5: chemical and related products
SITC 9: other goods
The green part represents exports and the red imports.
For both sections the units used are billion euros, shares of the total of the ASEAN country, and shares of the ASEAN countries in the total trade of the specific SITC product. The share has been calculated based on extra-EU trade, i.e. excluding trade between Member States.
SITC 0, 1: food, drink and tobacco
SITC 6, 8: other manufactured goods
SITC 2, 4: raw materials
SITC 7: machinery and transport equipment
SITC 3: mineral fuels
SITC 5: chemical and related products
SITC 9: other goods
The green part represents exports and the red imports.
For both sections the units used are billion euros, shares of the total of the ASEAN country, and shares of the ASEAN countries in the total trade of the specific SITC product. The share has been calculated based on extra-EU trade, i.e. excluding trade between Member States.
As an example, total EU exports to the ASEAN countries amounted to €69 billion. €27.2 billion of merchandise has been exported to Singapore, with this amount representing 1.74% of total EU exports. In terms of product group, the EU exported €34.8 billion of “machinery and transport equipment” to the ASEAN countries, which represents 5.3% of all EU exports of this product category to the world.
The sum of the SITC product categories are less than the total due to confidentiality reason.
NB Variations between figure 1 and 2 are due to the data coming from different sources and currency conversion.
The sum of the SITC product categories are less than the total due to confidentiality reason.
NB Variations between figure 1 and 2 are due to the data coming from different sources and currency conversion.
Myanmar Government Prioritizes the Development of SMEs
The Myanmar government is making efforts to transform the political, economic and
social environment to be in line with global changes, and to promote sustainable economic
growth. This includes promoting small and medium-sized enterprises (SMEs), which play a
pivotal role in the economic development of both developing and developed countries.
Myanmar has a vision to develop SMEs, based on the policy to create regionally
innovative and competitive SMEs across all sectors, to stimulate income generation, and
contribute to socio-economic development. Various studies estimate that SMEs in Myanmar
account for 50-95 percent of employment, and contribute 30-53 percent of the country’s GDP.
According to the Small and Medium-Sized Enterprises (SME) Development Bill (SME Bill),
which was launched in January 2014, “small enterprises” are defined as those with K50 to K500
million in capital, or with 30-300 employees. “Medium-size” firms are defined as those with K50
million to K 1 billion in capital, or with 60-600 employees. As a result, 99.4 percent of business
in Myanmar are approximately classified as SMEs, and there are now 50,694 SMEs altogether in
the regions and states on Union territory.
In Myanmar, SMEs are considered important to the national economy. They create a lot
of job opportunities for the population and contribute to employment and income generation,
resource utilization, and promotion of investment. For this reason, the Myanmar government has
given special attention to the development of SMEs, support for existing SMEs to become larger
industries, and creating a conducive business environment for SMEs. The SME Development
Central Committee’s Joint Chairperson, State Counsellor Daw Aung San Suu Kyi, stated at one
committee meeting that SMEs cannot be ignored, as they make up 99 percent of Myanmar’s
economic force.
With regard to SMEs, the government has prioritized human resource development,
support for technical development and innovation, capital funding, better infrastructure, gaining
a foothold in the marketplace, reasonable taxes and regulations, and the creation of suitable
businesses. A new policy to promote the development of SMEs includes tax relief and tax
exemptions, since SMEs in Myanmar suffer from arduous tax and monetary policies. They also
suffer from lack of access to capital and protection of intellectual property, as well as high
interest rates, and lack of close relations with Myanmar banks. However, on 1 August 2017, the
State Counsellor met with the Chair of 22 Myanmar banks in Nay Pyi Taw, and urged them to
cooperate with the government in promoting Myanmar’s economic growth. SMEs and
businessmen hope that this meeting will benefit SMEs and the business sector.
Financial Support for SMEs.
The Myanmar government provides only non-financial assistance to business enterprises,
due to limitations on the government budget. However, thanks to the Financial Support for SMEs
policy, the Myanmar Economic Bank (MEB), Myanmar Investment & Commercial Bank
(MICB) and Myanmar Industrial Development Bank (MIDB) have provided loans to SMEs since
2004. The state-owned Myanmar Agriculture Development Bank has also provided loans to farmers throughout the country. At the same time, banks are trying to reduce the interest rate on
loans in order to contribute to national economic development. They have proposed that interest
rates be reduced from 17 percent to 15 percent. Banks and the Ministry of Agriculture are also
working together to provide financial support towards the development of rural areas and rural
livelihoods. For example, state-owned Myanmar Agriculture Development Bank has provided
small loans to farmers, the fishery sector and rubber plantations.
In addition, the Japan International Cooperation Agency (JICA) will provide a K 15 billion loan through the government to develop SMEs in 2017 at a low interest rate. The
loan is granted through the Myanma Economic Bank (MEB), and SMEs and businessmen who
apply for the loan are required to submit their current business situation and future program of
their businesses to the SMEs Development Department. Nevertheless, despite the increasing
provision of loans, the lack of financial access and high tax rates still restrict the development of
SMEs in Myanmar.
SMEs Development.
Myanmar’s business environment is undergoing a lot of rapid changes. However, SMEs
in Myanmar face many challenges during the period of political and economic transition. New
trends have to be taken into account continuously, such as growing demand and customers’
expectations on flawless products and services. Moreover, SMEs are facing increasing global
competition, the emergence of new technologies and impact on integrated supply chain and
production systems among ASEAN member states. In Myanmar, challenges to SMEs are varied
and complex, depending on the sector and level of development. Common challenges include
financial access, human resource development, R&D in technology, management, and
marketing.
The Secretary of the Central Committee for the Development of SMEs, U Khin Maung
Cho, explained that in order to promote the skills of employees in SMEs, annual courses, such as
mobile vocational training courses, have been arranged and extended to rural areas. To narrow
the development gap among regions and states, 53 branch offices to support SMEs development
have been opened in 15 regions and states, including Nay Pyi Taw. In addition, Kasikorn Bank
(KBank) of Thailand also signed a MoU with the Central Department of Small and Medium
Enterprises Development (CDSMED) under the Ministry of Industry, to educate SMEs in
financial management, with a focus on business plans and accounting, starting in 2017. The
training seeks to strengthen SMEs in market competitiveness, technology, financial management,
and market compliance on their products.
In conclusion, the development of SMEs is important for the country’s economic
development, as they are major contributors to the economy and job creation. However, SMEs
are confronted with numerous challenges, including insufficient financial support, electric power
supply and credit guarantee. Given that SMEs form the backbone of the country’s economy,
economists have called on the government to improve the banking sector, and encourage banks
to provide more loans to SMEs at a reasonable interest rate. At the same time, capacity building
in areas such as business management, accounting, taxation, marketing management, human resource management, and capital management are in huge demand for SMEs to promote job
opportunities and socio-economic development. Thus, the development of SMEs in Myanmar
requires a concerted effort by government, banks, and private sector that can provide training, to
help SMEs reach their full potential in contributing towards Myanmar’s economic development.
References:
http://www.moi.gov.mm/moi:eng/?q=news/27/02/2017/id-10038
https://www.charltonsmyanmar.com/myanmar-economy-3/smes-in-myanmar/
http://www.president-office.gov.mm/en/?q=briefing-room/news/2017/03/03/id-7350
http://www.asean.org/storage/images/archive/documents/SME%20Development%20Policies%2
0in%204%20ASEAN%20Countries%20-%20Myanmar.pdf
http://www.asean.org/storage/images/archive/pdf/sme_6.pdf
http://texia.co/myanmars-smes-tax-disadvantages/
https://www.mmtimes.com/business/27310-state-counsellor-urges-bankers-to-promote-
economic-development.html
https://consult-myanmar.com/2017/08/19/more-smes-tap-myanmars-potential/
https://www.mmtimes.com/national-news/nay-pyi-taw/25525-myanmar-smes-to-get-a-boost-
from-thai-bank.html
SME in Myanmar
Advising Small and Media Sized Enterprises in Myanmar
Charltons provides focused legal advice to small and medium sized enterprises (SMEs) in Myanmar. SMEs play a crucial role in the economic well-being of developed and developing countries alike. 126,237 or approximately 99.4% of all businesses in Myanmar are classified as SMEs. On average, SMEs in Myanmar account for 50-95% of employment and contribute 30-53% of GDP in ASEAN member states. The Government recognizes that SME entrepreneurship will define the country’s future national economic development. However, international isolation and a lack of private sector investment, among other factors, have left Myanmar playing catch-up with its regional neighbours. Time is of the essence. With the ASEAN Free Trade Area coming into full effect by 2015 SMEs in Myanmar will no longer be able to rely on government tariffs to protect them from overseas competition. By the same token, the opening up of regional markets represents an enormous opportunity for SMEs in Myanmar but only if they are ready and able to meet the new challenges ahead.
In January 2014 the Government published the Small and Medium Sized Enterprises (SME) Development Bill (SME Bill). The SME Bill defines “small enterprises” as those with between K50 million (approximately US$50,000) and K500 million (approximately US$500,000) in capital, or with between 30 -300 employees.
“Medium-size” firms are defined as having between K50 million (approximately US$50,000) and K1 billion (approximately US$1 million) in capital or between 60 and 600 staff.
Pursuant to Chapter 10 of the SME Bill, SME owners need to register their businesses and abide by the law in order to qualifiy for the various incentives contained in the bill. When a company exceeds the SME capital or employee thresholds, it must change its registration details.
SMEs in Myanmar | The Central Committee for SME Development
The Government has recently established a central committee to encourage SME development. The 27-member Central Committee for SME Development (SME Committee) which is chaired by President U Thein Sein has been tasked to formulate and promulgate laws, regulations and procedures to facilitate SME growth. It is also responsible for ensuring that both the government and private banks provide finance to SMEs in Myanmar, and for establishing an SME support networks in both rural and urban areas. Although well intended, it is unlikely that the SME Committee – which will include 20 ministers – will be free of politics. There are already numerous government departments, agencies and institutions promoting SME development in Myanmar. However, to date, a lack of will, inter-ministry cooperation, available finance and meaningful public-private partnerships has meant that in many respects, SMEs in Myanmar have being left to thread their own path.
The SME Committee should recognize the need to establish a semi-state body or authority to implement Government initiatives based on an SME development strategy. It is vital that the SME Committee be allowed to carry out its work free from excessive government interference. SME development requires the existence of institutions and support structures and the participation of a broad range of stakeholders. A properly funded SME state agency should link government departments, private business community, educational and technological institutions. It should also act as a conduit between SMEs and local and international lending institutions.
The development of Myanmar’s inadequate and degraded infrastructure is a national issue, as is the modernisation of the country’s power and telecommunications industries. Progress is both welcome and ongoing. Similarly it will take years for outdated technologies to be replaced and investment in local R&D to bear fruit. However the Government – or rather a new semi-state agency or agencies mandated to support SMEs – could immediately begin helping SMEs in Myanmar overcome a number of the unique challenges they face. Many companies, especially those hoping to target the export market or even foreign residents need to upgrade their products and services to meet international standards. In this respect the state should actively encourage business visitors and the participation of international suppliers in local trade fairs and exhibitions. It should also seek to curb the monopoly of larger enterprises and where applicable, allow SMEs to enter previously restricted markets. The Government must recognise, through both competition and inter-company cooperation, that SMEs promote innovation and skill levels in an economy. Above all else the Government must urgently pursue policies aimed at securing access to finance for the country’s SMEs. Without access to finance, business will not be able to cycle off inefficiency and low productivity which springs from a lack of capital investment. In tandem with tackling bank lending the government must introduce policies and legislation in relation to management best practices management and corporate governance which reflect international norms. An SME state agency should provide assistance and organise seminars, workshops and exhibitions at home and abroad to facilitate the interaction of its own SMEs with their regional counterparts, suppliers and potential clients. At present the Ministry of Industry is responsible for the development of SMEs in Myanmar and has established The Central Department of Small and Medium Enterprises Development.
SMALL AND MEDIUM ENTERPRISE SURVEY MYANMAR 2015 by Than Han on Scribd
No comments:
Post a Comment