ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္လအတြင္းက ေနျပည္ေတာ္တြင္က်င္းပေသာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ေတြ႔ရသည့္ ေဒါက္တာ ဦးျမင့္ႏွင့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ (ဓာတ္ပံု – Voice of Myanmar)
၂၀၃၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရာက္သည့္တုိင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ၀င္ေငြ အနိမ့္စား ႏုိင္ငံမ်ား စာရင္းတြင္သာ ပါ၀င္ ေနဦးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သမၼတ စီးပြားေရးႏွင့္ လူမူေရး အႀကံေပးအဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဦးျမင့္က ေျပာသည္။
ေနာင္လာမည့္ ၁၉ ႏွစ္ ၾကာသည့္အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ၀င္ေငြ အလယ္အလတ္ အဆင့္အတန္း ရွိသည့္ နုိင္ငံ ျဖစ္လာမည္ဟု အာရွဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ဘဏ္က ခန္႔မွန္းထားမႈမွာ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္းကို ေအာက္တိုဘာ ၂၀ ရက္ေန႔က ျမန္မာႏုိင္ငံ ကုန္သည္ႏွင့္ စက္မႈလက္မႈ အသင္းခ်ဳပ္ (UMFCCI) ၌ က်င္းပေသာ FDI ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ေဆြးေႏြးပြဲအတြင္း ဦးျမင့္က ေျပာခဲ့သည္။
လက္ရွိ အေနအထားအတုိင္း ဂ်ီဒီပီ ၇ ရာခုိင္ႏႈန္းမွ ၈ ရာခုိင္ႏႈန္း အတုိင္းသြားပါက ေနာင္ ၁၉ ႏွစ္ၾကာ ၂၀၃၀ ေရာက္လွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ တဦးခ်င္း ဂ်ီဒီပီသည္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၂၀၀၀ မွ ၃၀၀၀ အၾကား ရွိလာမည္ဟု အာရွဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ဘဏ္က ခန္႔မွန္းထားခဲ့သည္။
လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ တဦးခ်င္း ဂ်ီဒီပီမွာ ၈၅၇ ေဒၚလာ ျဖစ္ၿပီး အာဆီယံ ၁၀ ႏုိင္ငံတြင္ အနည္းဆုံး ျဖစ္ေနသည္ဟု သိရသည္။
“အာရွ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဘဏ္က တြက္တာ မွန္တယ္ပဲထားအုံး ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာတင္ အင္ဒုိနီးရွားရဲ႕ တဦးခ်င္း ဂ်ီဒီပီက ေဒၚလာ ၃၄၉၅၊ ထုိင္းက ၄၉၇၂။ ၁၉ ႏွစ္ၾကာလည္း ဒီလူေတြကို မမီႏုိင္ေသးဘူး။ ၁၉ ႏွစ္မွာ ဒီလူေတြကလည္း တက္ေနဦးမွာပဲ။
က်ေနာ္တုိ႔ပဲ က်န္ခဲ့မွာ။ ဂ်ီဒီပီ ၇ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ၈ ရာခုိင္ႏႈန္း တက္လုိ႔ ၁၉ ႏွစ္ၾကာလည္း သူမ်ားေနာက္မွာ ရွိဦးမွာ။ တရုတ္လုိ ၁၀. ၄ ရာခိုင္ႏႈန္း တက္မယ္ဆုိရင္လည္း မမီႏုိင္ဘူး” ဟု ဦးျမင့္က ဆုိသည္။
က်ေနာ္တုိ႔ပဲ က်န္ခဲ့မွာ။ ဂ်ီဒီပီ ၇ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ၈ ရာခုိင္ႏႈန္း တက္လုိ႔ ၁၉ ႏွစ္ၾကာလည္း သူမ်ားေနာက္မွာ ရွိဦးမွာ။ တရုတ္လုိ ၁၀. ၄ ရာခိုင္ႏႈန္း တက္မယ္ဆုိရင္လည္း မမီႏုိင္ဘူး” ဟု ဦးျမင့္က ဆုိသည္။
၀င္ေငြ အလယ္အလတ္ တန္းစား ႏုိင္ငံ ျဖစ္ရန္အတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္မွာ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် ေျပာင္းလဲေနသျဖင့္ လုိက္မီရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း သူက ဆက္ေျပာသည္။
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ၀င္ေငြ အလယ္အလတ္တန္းစား ႏုိင္ငံမ်ားအတြက္ တဦးခ်င္း ဂ်ီဒီပီ ၁၉၇၀ ေဒၚလာ သတ္မွတ္ထား ေသာ္လည္း ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ၃၇၆၄ အထိ ျမင့္တက္ သြားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
“၁၀ ႏွစ္မွာ ၂ ဆျဖစ္သြားတာ။ အခု လက္ရွိက ၃ ေထာင္ေက်ာ္ ဆုိေတာ့ ၂၀၃၀ အတြက္ဆုိရင္ ၄ နဲ႔ ေျမႇာက္ရလိမ့္မယ္။ ၄ နဲ႔ ေျမႇာက္ရင္ တေသာင္းေက်ာ္သြားမယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ GDP per capita (တႏိုင္ငံလံုးရဲ႕ ဂ်ီဒီပီကို လူဦးေရ သန္း ၆၀ နဲ႔ ျပန္စား) က သုံးေထာင္ေက်ာ္ပဲ ရမယ္ဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ၀င္ေငြ အနိမ့္ စာရင္းမွာပဲ က်န္ခဲ့မွာ။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာဘယ္ေတာ့မွ ၀င္ေငြ အလယ္အလတ္တန္းစား ႏုိင္ငံျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ၂၀၃၀ ေရာက္လည္း မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ တုိင္းျပည္ကေတာ့
သိကၡာက်တာေပါ့” ဟု ဦးျမင့္က ရွင္းျပသည္။
သိကၡာက်တာေပါ့” ဟု ဦးျမင့္က ရွင္းျပသည္။
ဂ်ီဒီပီ ကိန္းဂဏန္း အေရအတြက္မ်ားျဖင့္ တျခား ႏုိင္ငံမ်ားကို ယွဥ္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္သျဖင့္ ဂ်ီဒီပီ၏ အရည္အေသြးကိုအေလးေပး ေဆာင္ရြက္ရန္သာ ရွိေၾကာင္း၊ ဂ်ီဒီပီ ကိန္းဂဏန္း အေရအတြက္ကို ျမႇင့္သကဲ့သို႔ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ အရည္အေသြး ကိုလည္း တုိးျမႇင့္ရန္ လုိသည္ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။
လက္ရွိ ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အစီအစဥ္မ်ားသည္ ျပည္သူကုိ ဦးစားေပးသည့္ အစီအစဥ္၊ အထူးသျဖင့္ ဆင္းရဲသား ျပည္သူမ်ားကို ထည့္သြင္း စဥ္းစားသည့္ အစီအစဥ္ ျဖစ္သင့္ေၾကာင္း၊ ရင္းျမစ္ႂကြယ္၀ၿပီး လူေတာ္ ေပါမ်ားသည့္ တုိင္းျပည္ ျဖစ္သည့္ အေလ်ာက္ ျပည္သူမ်ားအတြက္ အေျချပဳ စဥ္းစားသည့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ (People Center Development) သုိ႔ သြားႏုိင္ေၾကာင္း၊ ထုိသုိ႔ သြားရာတြင္ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈသည္ အေရးပါၿပီး လက္ရွိအခ်ိန္အခါ အခြင့္ေကာင္းကို လက္မလႊတ္သင့္ေၾကာင္း ဦးျမင့္က ဆုိသည္။
“လူေတြက ေနထြက္ကေန ေန၀င္အထိ အလုပ္လုပ္ေနရတာ၊ သူတို႔အတြက္လည္း အားလပ္တဲ့ အခ်ိန္ေလး ေပးရမယ္။ အလုပ္ခ်ိန္ေတြ ေလွ်ာ့ေပးရမယ္။ ပုိေကာင္းတဲ့ ဘ၀ေတြ၊ အနားယူ အပန္းေျဖတဲ့အခ်ိန္၊ ယဥ္ေက်းမူ၊ လူမူေရး၊ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဟာေတြ လုပ္ေပးရမယ္” ဟု ၎က သံုးသပ္သည္။
ယခင္က ဂ်ီဒီပီကို တႏွစ္လ်င္ ၁၀. ၅ ရာခုိင္ႏႈန္း တုိးျမႇင့္သြားရန္ စီစဥ္ထားသည့္ သမၼတ၏ ၅ ႏွစ္ၾကာ ဆင္းရဲ မြဲေတမႈ ေလွ်ာ့ခ်ျခင္း စီမံကိန္းကိုလည္ ၇. ၇ ရာခိုင္ႏႈန္း အထိသာ တုိးျမႇင့္ရန္အတြက္ ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈပမာဏသည္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၈၅၀ သန္း ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ အထက္္တြင္ ကေမာၻဒီးယားက အေမရိကန္ေဒၚလာ ၈၉၂ သန္းျဖင့္ ရပ္တည္ကာ အျမင့္ဆုံး ျဖစ္ေသာ စင္ကာပူက အေမရိကန္ေဒၚလာ ၆၄၀၀၃ သန္း အသီးသီးရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ၀င္ေရာက္ျမႇဳပ္ႏွံသည့္ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ပမာဏသည္ အာဆီယံ ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ အနည္းဆုံးျဖစ္ၿပီး ျမန္မာေအာက္တြင္ ေလာႏုိင္ငံ တႏုိင္ငံတည္းသာ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၄၅၀ ျဖင့္ က်န္ရွိေနသည္။
Ref:irrawaddyburmese
No comments:
Post a Comment