ပင္လံုစာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္မ်ားႏွင့္ ၄၇ ခု ဖြဲပစည္းပံု အေျခခံဥပေဒအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ လမ္းညြန္ခ်က္ (၇) ခ်က္ဟာ ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္ ႏိုင္ငံတခု တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ အခုထိ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္ေတြ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္မွ လြတ္လပ္ေရးကို ေတာင္တန္းေဒသ တိုင္းရင္းသားမ်ား လူမ်ိဳးစုမ်ားႏွ႔င္ တၿပိဳင္တည္း ရယူႏိုင္ရန္ တိုင္းရင္းသားေတြႏွင့္ အႀကိတ္အနယ္ ေဆြးေႏြးၿပီး ၁၂-၂-၄၇ မွာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး သေဘာတူညီမႈ ရယူခဲ့ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးလွ်င္ ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္မည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ေရးဆြဲရန္ လမ္းညြန္ခ်က္ ခုႏွစ္ခ်က္ကိုလည္း ျပ႒ာန္းခဲ့ပါတယ္။ အကယ္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံကုိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လမ္းညႊန္ခဲ့သည့္ ခုႏွစ္ခ်က္အတိုင္း ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့ရင္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အခုခ်ိန္မွာ ကမာၻေပၚမွာ အဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဆံုး ႏိုင္ငံတခုထဲ ပါ၀င္ေနႏိုင္ပါတယ္။
ပင္လံုစာခ်ဳပ္အား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လက္မွတ္ထိုးေနစဥ္ (ကိုနစ္ေနမန္းဆီမွ)
ပင္လံုစာခ်ဳပ္မွာ အခ်က္ကိုးခ်က္ ပါ၀င္ၿပီး က်န္တဲ့ အခ်က္ေတြကို မေလ့လာလို႔ ျဖစ္ေပမဲ့ နံပါတ္ (၇) ခ်က္ဟာ ဘာကိုဆိုလိုလဲ ဆိုတာ အားလံုးေလ့လာသင့္တဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လမ္းညြန္ခ်က္ (၇) ခ်က္အထဲက နံပါတ္ (၂) မွာပါတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ ဆိုတာႏွင့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ရဲ႕ နံပါတ္ (၇) မွာပါတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ အေျခခံမ်ားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားေသာ အခြင့္အေရးမ်ားတို႔ကို ခံစားပိုင္ခြင့္ ရွိေစရမည္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ ဒီႏွစ္ခုကုိ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္လိုသူ အားလံုး သိသင့္ၿပီး၊ မသိေသးရင္လည္း ေလ့လာသင့္တဲ့ အခ်က္ေတြ ျဖစ္တယ္ထင္လို႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႔စည္းမႈအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းညႊန္ (၇) ခ်က္ကို ဘေလာ့ဂ္မွာ သိမ္းထားလိုက္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ ဒီလမ္းညြန္ခ်က္ (၇) ခ်က္ႏွင့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ေလ့လာျခင္းျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ျပည္ေထာင္စုႀကီးအေပၚ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာ စည္းရံုးႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္၊ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ တန္းတူၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ ၀ၿဖိဳးတဲ့ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို တည္ေထာင္လိုတဲ့ ေစတနာေတြကို ျမင္ေတြ႔ရႏိုင္ပါတယ္။ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ လမ္းညြန္ခ်က္ ခုႏွစ္ခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ အစည္းအေ၀းမွာ အက်ယ္ျပန္ရွင္း ျပထားခ်က္မ်ားကိုလည္း ေနရာအခက္အခဲေၾကာင့္ ဒီဘေလာ့ဂ္ထဲမွာ မေဖၚျပႏိုင္ေပမဲ့ ေလ့လာမွတ္သားသင့္တဲ့ အခ်က္ေတြအျဖစ္ ေတြ႔ရပါတယ္။)
ျမန္မာျပည္ ဘုရာင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီမွ အဖြဲ႔၀င္တခ်ိဳ႕ႏွင့္ စပ္ဖမ်ား အားလံုးတို႔အျပင္ ရွမ္းျပည္နယ္မ်ား၊ ခ်င္းေတာင္တန္းေဒသမ်ားႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းေဒသတို႔မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားတို႔ တက္ေရာက္ၾကေသာ ပင္လံုၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပသည့္ အစည္းအေ၀းႀကီးတရပ္တြင္ ၾကားျဖတ္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း ပူးေပါင္းျခင္းအားျဖင့္ ရွမ္း၊ ကခ်င္ႏွင့္ ခ်င္းတို႔သည္ လြတ္လပ္ေရးကို ပိုမို၍ လွ်င္ျမန္စြာ ရရွိလိမ့္မည္ဟု အစည္းအေ၀း တက္ေရာက္သူ အဖြဲ႔၀င္တို႔သည္ ကန္႔ကြက္သူမရွိဘဲ ေအာက္ပါအတိုင္း သေဘာတူညီၾကေလသည္။
၁။ ေတာင္တန္းသားမ်ား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးအဖြဲ႔ (တစညဖ) ၏ ႀကိဳးကိုင္ဖြဲ႔ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား၏ ေထာက္ခံခ်က္အရ ေတာင္တန္းသားမ်ား၏ ကုိယ္စားလွယ္တဦးကို ဘုရင္ခံက ေရြးခ်ယ္၍ နယ္စပ္ေဒသမ်ား ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ ဘုရင္ခံ၏ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ ခန္႔ထားရမည္။
၂။ ဤအတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ကို ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ ဌာနလက္ကိုင္မရွိ ေကာင္စီ၀င္တဦးအျဖစ္ ခန္႔ထား၍ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ျပည္ပကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ထံုးနည္းဥပေဒအရ အမႈေဆာင္ေကာင္စီ၏ အာဏာလက္ေအာက္သို႔ ေရာက္ရွိသည့္နည္းတူ နယ္စပ္ေဒသ ကိစၥမ်ားကိုလည္း အမႈေဆာင္ေကာင္စီ၏ အာဏာေအာက္သို႔ ေရာက္ရွိေစရမည္။ ဤနည္းလမ္းမ်ားအတိုင္း နယ္စပ္ေဒသဆိုင္ရာ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္အား အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ အာဏာကို ေပးအပ္ရမည္။
၃။ အဆိုပါ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ကို ၎ႏွင့္ လူမ်ိဳးခ်င္းမတူေသာ ဒုတိယ အတိုင္ပင္ခံ ႏွစ္ဦးက ကူညီေစရမည္။ ေရွးဦးစြာ ဒုတိယ အတိုင္ပင္ခံ ႏွစ္ဦးတို႔သည္ ၎တို႔အသီးသီး သက္ဆိုင္သည့္ နယ္မ်ား၏ ကိစၥရပ္မ်ာကို ေဆာင္ရြက္ရန္ျဖစ္၍ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္မွာ အျခား နယ္စပ္ေဒသအားလံုးတို႔၏ ကိစၥရပ္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေစရန္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ထံုးနည္း ဥပေဒအရ တြဲဖက္တာ၀န္ယူရသည့္ မူအတိုင္း ရြက္ေဆာင္ေစရမည္။
၄။ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္သည္ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ အဖြဲ႔၀င္လူႀကီးအေနျဖင့္ နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ တဦးတည္းေသာ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ပါ၀င္ရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒုတိယ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ နယ္စပ္ေဒသမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားကို ေဆြးေႏြးၾကသည့္အခါ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ တက္ေရာက္ႏိုင္ခြင့္ ရွိေစရမည္။
၅။ အထက္တြင္ သေဘာတူညီသည့္အတိုင္း ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီကို တိုးခ်ဲ႔႕မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ နယ္တြင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ယခုခံစားေနရေသာ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို မည္သည့္နည္းႏွင့္မဆို တစံုတရာ လက္လြတ္ေစရန္ အဆိုပါ ေကာင္စီက ျပဳလုပ္ႏုိင္ျခင္း မရွိေစရ။ နယ္စပ္ေဒသမ်ားအတြက္ နယ္တြင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရာခိုင္ႏႈန္းအျပည့္ ရွိေစရမည္ဟူေသာမူကို သေဘာတူညီၾကသည္။
၆။ ပူးေပါင္းထားၿပီးသည့္ ျမန္မာျပည္တြင္း သီးသန္႔ ကခ်င္ျပည္နယ္တခု နယ္နမိတ္သတ္မွတ္၍ တည္ေထာင္ရန္ ျပႆနာမွာ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လြတ္ေတာ္က ဆံုးျဖတ္ရန္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဤကဲ့သို႔ သီးျခားျပည္နယ္တခု ထားရွိသင့္ေၾကာင္းကို သေဘာတူညီၾကသည္။ ဤရည္ရြယ္ခ်က္ အထေျမာက္ရန္ အလို႔ငွာ ပထမေျခလွမ္းအေနျဖင့္ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ အက္ဥပေဒအရ ေနာက္ဆက္တြဲစာရင္းပါ အပိုင္း (၂) ေဒသမ်ားကဲ့သို႔ ျမစ္ႀကီးနားႏွင့္ ဗန္းေမာ္ခရိုင္တို႔၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ နယ္စပ္ေဒသ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္္ႏွင့္ ဒုတိယ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္အား ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ရမည္။
၇။ နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ နယ္သူနယ္သားတို႔သည္ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ အေျခခံမ်ားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားေသာ အခြင့္အေရးမ်ားတို႔ကို ခံစားပိုင္ခြင့္ ရွိေစရမည္။
၈။ ဤစာခ်ဳပ္တြင္ သေဘာတူၾကသည့္ အစီစဥ္မွာ ပေဒသရာဇ္ ရွမ္းျပည္နယ္ နယ္ေျမစုတြင္ ယခု အပ္ႏွင္းထားၿပီးေသာ ဘ႑ာေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ထိခိုက္ျခင္း မရွိေစရန္။
၉။ ဤစာခ်ဳပ္တြင္ သေဘာတူညီၾကသည့္ အစီစဥ္မွာ ျမန္မာျပည္ အခြန္ေတာ္ေငြမ်ားမွ ကခ်င္ေတာင္တန္းနယ္မ်ားႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းနယ္မ်ားက ရသင့္ရထိုက္ေသာ ဘ႑ာေရး အကူအညီကို ထိခိုက္ျခင္း မရွိေစရ။ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ အေဒသရာဇ္ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမစုတို႔၏ ဘ႑ာေရး အစီစဥ္မ်ားကဲ့သို႔ ကခ်င္ေတာင္တန္းႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းမ်ားအတြက္ အလားတူ အစီစဥ္မ်ားကို ထားရွိ က်င့္သံုးရန္ ျဖစ္ႏုိင္မည္၊ မျဖစ္ႏုိင္မည္ကို ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီက နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ဒုတိယ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္အတူ စစ္ေဆးၾကည့္ရႈရမည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ
(ပံု) ေအာင္ဆန္း
၁၂-၂-၄၇
ကခ်င္ေကာ္မတီ
(ပံု) ဆမားဒူး၀ါး ဆင္၀ါးေနာင္ (ျမစ္ႀကီးနား)
(ပံု) ေဇာ္ရစ္ (ျမစ္ႀကီးနား)
(ပံု) ဒိန္ရတန္ (ျမစ္ႀကီးနား)
(ပံု) ေဇာ္လ (ဗန္းေမာ္)
(ပံု) ေဇာ္လြန္း (ဗန္းေမာ္)
(ပံု) လဗန္းဂေရာင္း (ဗန္းေမာ္)
ခ်င္းေကာ္မတီ
(ပံု) ဦးလႊာမႈန္း (ေအတီအမ္၊ အိုင္တီအက္(စ္)အမ္၊ ဖလမ္း)
(ပံု) ဦးေသာင္ဇာခပ္ (ေအတီအမ္၊ တီးတိန္)
(ပံု) ဦးကြယ္မန္း (ေအတီအမ္၊ ဟားခါ)
ရွမ္းေကာ္မတီ
(ပံု) ခြန္ပန္းစိန္ (ေတာင္ပိုင္းစပ္ဖလံု)
(ပံု) စပ္ေရႊသိုက္ (ေညာင္ေရႊ စပ္ဖလံု)
(ပံု) စပ္ဟံုဖ (ေျမာက္ပိုင္း သိႏၷီစပ္ဖလံု)
(ပံု) စပ္ႏြံ (လဲခ်ားစပ္ဖလံု)
(ပံု) စပ္စံထြန္း (မိုင္းပြန္စပ္ဖလံု)
(ပံု) စပ္ထန္းေအး (သာမိုင္းစပ္ဖလံု)
(ပံု) ဦးျဖဴ (သထံုစပ္ဖလံု၏ ကုိယ္စားလွယ္)
(ပံု) ခြန္ဖံုး (ေျမာက္ပိုင္း သနႏၷီစပ္ဖလံု)
(ပံု) ဦးတင္ဧ
(ပံု) ဦးထြန္းျမင့္
(ပံု) ဦးၾကာပု
(ပံု) ဦးခြန္ေစာ
(ပံု)စပ္ရစ္ဖ
(ပံု) ဦးခြန္ထီး
တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ဗမာေတြအၾကား ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့
47 ခုဖြဲ႔စည္းပံုႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လမ္းညြန္ခ်က္ (၇) ခ်က္(လြတ္လပ္သည့္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ေရးဆြဲရမည့္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ လမ္းညႊန္ျပဌာန္းခ်က္)။
ေတာင္တန္းေဒသမ်ားႏွင့္ ကရင္နီနယ္မ်ား အပါအ၀င္ ျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သူ ႏိုင္ငံေတာ္သားတို႔၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ တိုင္းသူျပည္သားတို႔၏ အာသီသဆႏၵႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို စီစဥ္ေရးဆြဲရန္ အလို႔ငွာ၊ စံုညီစုေ၀းလ်က္ ေအာက္ပါ ျပ႒ါန္းခ်က္မ်ားကို ခ်မွတ္ၾကေၾကာင္း။
၁။ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒသည္ ျမန္မာျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံေတာ္ဟု ေခၚတြင္ေစေသာ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ သမၼတႏိုင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံသပေဒ ျဖစ္ေစရမည္။ ထို႔ျပင္-
၂။ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံသပေဒက သတ္မွတ္ေဖၚျပသည့္ တသီးပုဂၢလျပည္နယ္မ်ားသည္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံတြင္ သတ္မွတ္ေဖၚျပထာသည္ႏွင့္အမွ် ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာ ရွိေစရမည္။ ထို႔ျပင္-
၃။ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုုင္ လြတ္လပ္ေသာ သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္တကြ အပါအ၀င္ျဖစ္သည့္ ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္း အားလံုးတုိ႔၏ အခြင့္အာဏာ ဟူသမွ်တို႔သည္ တိုင္းသူျပည္ျပည္သားတို႔ထံမွ သက္ဆင္းဆစရမည္။ ထို႔ျပင္-
၄။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ တိုင္းသူျပည္သားမွန္သမွ်သည္ လူမႈေရးရာ၌လည္းေကာင္း၊ စီးပြားေရး၌လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရး၌လည္းေကာင္း၊ တရားမွ်တမႈ ရွိေစလ်က္ အဆင့္အတန္း အခြင့္အေရးႏွင့္ ဥပေဒ သက္ေရာက္မႈတို႔တြင္ ဆူၾကံဳနိမ့္ျမင့္မရွိ၊ ပကတိတူညီေစရမည့္အျပင္ တရားဥပေဒႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း မဆန္႔က်င္သမွ် လြတ္လပ္စြာ ၾကံစည္ပိုင္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုပိုင္ခြင့္၊ ယံုၾကည္ပိုင္ခြင့္၊ ဘာသာတရား ကိုးကြယ္ခြင့္၊ ၀တ္ျပဳပိုင္ခြင့္၊ ပရိေယသန ရွာမွီးပိုင္ခြင့္၊ စည္းရံုးပိုင္ခြင့္၊ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခြင့္တို႔ ရရွိတည္ျမဲေစရန္အတြက္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ အခိုင္အလံုသတ္မွတ္ ထားရွိေစရမည္။ ထို႔ျပင္-
၅။ ဤဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ လူနည္းစုမ်ားအဘို႔ လံုေလာက္ေသာ ကာကြယ္ခ်က္မ်ား ထည့္သြင္းျပ႒ာန္းထားရွိေစရမည္။ ထို႔ျပင္-
၆။ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ သမတ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ နယ္ေျမကို တေပါင္းတစည္းတည္း တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလတို႔ကို အခ်ဳပ္အျခာ စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ပိုင္ခြင့္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း တရားဓမၼႏွင့္တကြ ျပည္ေထာင္ခ်င္းခ်င္း ဥပေဒအရ ထိန္းေစာင့္ထားရွိေစမည္။ ထို႔ျပင္-
၇။ ရာဇ၀င္တြင္ ထင္ရွားခဲ့ေသာ ဤျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္ ကမာၻတြင္ မိမိ၏ ဂုဏ္က်က္သေရႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ ရသင့္ရထိုက္ေသာ အဆင့္အတန္းသို႔ ေရာက္ရွိေစရမည့္အျပင္ လူသတၱ၀ါတို႔၏ တိုးတက္ေရးႏွင့္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ျပည့္၀ေရးတို႔ကို တာ၀န္အေလ်ာက္ ေစတနာျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ျဖည့္စြက္ထမ္းရြက္ကာ ျပည္ေထာင္အခ်င္းခ်င္းဆိုင္ရာ တရားဓမၼႏွင့္တကြ က်င့္၀တ္သိကၡာကို အေျခခံျပဳ၍ ကမာၻ႕ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေရွ႕ရႈလ်က္ ႏိုင္ငံတကာတို႔ႏွင့္ မိတ္၀တ္မပ်က္ဘဲ တြဲဘက္ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈကို ခိုင္ျမဲေသာ အဓိ႒ာန္ျဖင့္ ေစာင့္ထိန္းေတာ့အံ့။
ျပည္ေထာင္စုေန႔ အတြက္ အမွတ္တရပို႔စ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗီြဒီယိုကို ဤေနရာမွ ကူးယူၿပီး ပင္လံု စာခ်ဳပ္ကို တို႔ျပည္ေထာင္စုကို တို႔ခ်စ္သည္ ဘေလာ့ဂ္မွ ကူးယူၿပီး ပင္လံုစာခ်ဳပ္ပါ ဓါတ္ပံုမ်ား အားလံုးကို ကိုဒီမိုေ၀ယံ ဘေလာ့ဂ္မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။ ၄၇ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လမ္းညြန္ခ်က္ (၇) ခ်က္ကို ခြန္ၾကာႏု အမွာစကား ေရးထားေသာ ရွမ္းျပည္နယ္မွ တင္သြင္းေသာ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးစာတမ္း (သို႔မဟုတ္) ဖက္ဒရယ္မူ စာအုပ္ထဲမွ ကူးယူေဖၚျပထားတယ္။ (၁၉၆၁ ခု၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၂၅ ရက္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႔တြင္ က်င္းပေသာ ျပည္လံုးကၽြတ္ ညီလာခံမွ အတည္ျပဳသည္)
စစ္မွန္ေသာ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ထူေထာင္ၿပီး ျပည္ေထာင္စု တုိင္းရင္းသား အားလံုး ခ်စ္ခင္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာျဖင့္္ အတူလက္တြဲ ေနထိုင္ႏိုင္သည့္ ေန႔ကို အျမန္ဆံုး ေရာက္လာပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလ်က္.. ျပည္ေထာင္စုသားမ်ား အားလံုး ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
၂၃-၂-၁၀ မွာ ျပန္လည္ ျဖည့္စြက္ခ်က္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳတဲ့ အသက္အရြယ္နဲ႔ ဒီလို အံ့မခန္းႏိုင္တဲ့ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈေတြကို ေပၚလြင္ေစခ်င္လို႔ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳရာမွာ သူျပဳခဲ့တဲ့ ဒီအေရးႀကီးတဲ့ လုပ္ရပ္ႏွစ္ခုဟာ ျပည္ေထာင္စုႀကီးအတြက္ ဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးခဲ့တယ္ဆိုတာ သီးသန္႔ညႊန္းၿပီး ကၽြန္မ ဂုဏ္ျပဳထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးယူခဲ့စဥ္က အကယ္၍ ဒီလို ေတာင္တန္းေဒသေတြနဲ႔ အတူတူတၿပိဳင္တည္း မယူႏိုင္ခဲ့ရင္ ျပည္မမွာ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ပိုင္းလည္း ၿဗိတိသွ်ေတြက ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ေတြမွာ ဆက္လက္က်န္ရွိေနမွာ ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာျပည္မကို အခ်ိန္မေရြး ျပႆနာထပ္ရွာဖို႔ လြယ္ပါတယ္။ ရႏၱပိုစာခ်ဳပ္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္း တခုလံုးကို သိမ္းသြင္းခဲ့သလို ဒုတိယ၊ တတိယ ရႏၱပိုစာခ်ဳပ္ေလးေတြ ဆက္ခ်ဳပ္လာရႏိုင္ၿပီး အခ်ိန္မေရြး ျမန္မာျပည္ကို ျပန္သိမ္းႏိုင္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို အရြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ လိမၼာပါးနပ္စြာ သေဘာေပါက္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ အခုလို သေဘာတူညီမႈကို ရေအာင္ ယူႏိုင္ခဲ့တာဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အံ့မခန္းေလာက္တဲ့ အရည္အခ်င္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကိုခ်ဳပ္ဆိုၿပီးလို႔ အနာဂတ္မွာ တည္ေဆာက္မည့္ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ သူေရးထားတဲ့ လမ္းညြန္ခ်က္ကလည္း သိပ္ကို မွ်တပါတယ္။
အဂၤလိပ္နဲ႔ေရာ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ပါ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးတြက္ ဘာမွ ခဲရာခဲဆစ္ ဆက္လက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္စရာ မလိုေလာက္ေအာင္ ေရကန္အသင့္ ၾကာအသင့္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့ၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ မာသမာသူေတြရဲ႕ လုပ္ၾကံမႈေၾကာင့္ လူ႔ေလာကကို စြန္႔ခြာသြားခဲ့ရတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို အခုခ်ိန္မွာ တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက ဂုဏ္မျပဳၾကတဲ့အျပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊရဲ့ ၂၀၁၁ မွာ က်ေရာက္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔ မိန္႔ခြန္းမွာေတာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအၾကာင္းနဲ႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္သမိုင္းအေၾကာင္း တခြန္းမွ ထည့္မေျပာသြားတာဟာ ေက်းဇူးရွင္ကို ေက်းဇူးကန္းရာ ေရာက္တဲ့အျပင္ တကယ္ကို မိုက္ရိုင္းေစာ္ကားရာ ေရာက္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုေန႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္အေၾကာင္း မေျပာရင္ တျခားဘာမွ ေျပာစရာ အေၾကာင္း ရွိမယ္မထင္ပါ။ တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူအားလံုး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို အျမဲမေသြ အသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားဂုဏ္ျပဳေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
(12/2/10 2:51 တုန္းက တင္တဲ့ပို႔စ္ကို ျပည္ေထာင္စုေန႔အႀကိဳ အတြက္ အေပၚခဏျပန္ဆြဲတင္ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။)
Ref:Nge Naing
ပင္လံုစာခ်ဳပ္မွာ အခ်က္ကိုးခ်က္ ပါ၀င္ၿပီး က်န္တဲ့ အခ်က္ေတြကို မေလ့လာလို႔ ျဖစ္ေပမဲ့ နံပါတ္ (၇) ခ်က္ဟာ ဘာကိုဆိုလိုလဲ ဆိုတာ အားလံုးေလ့လာသင့္တဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လမ္းညြန္ခ်က္ (၇) ခ်က္အထဲက နံပါတ္ (၂) မွာပါတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ ဆိုတာႏွင့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ရဲ႕ နံပါတ္ (၇) မွာပါတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ အေျခခံမ်ားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားေသာ အခြင့္အေရးမ်ားတို႔ကို ခံစားပိုင္ခြင့္ ရွိေစရမည္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ ဒီႏွစ္ခုကုိ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္လိုသူ အားလံုး သိသင့္ၿပီး၊ မသိေသးရင္လည္း ေလ့လာသင့္တဲ့ အခ်က္ေတြ ျဖစ္တယ္ထင္လို႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႔စည္းမႈအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းညႊန္ (၇) ခ်က္ကို ဘေလာ့ဂ္မွာ သိမ္းထားလိုက္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ ဒီလမ္းညြန္ခ်က္ (၇) ခ်က္ႏွင့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ေလ့လာျခင္းျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ျပည္ေထာင္စုႀကီးအေပၚ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာ စည္းရံုးႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္၊ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ တန္းတူၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ ၀ၿဖိဳးတဲ့ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို တည္ေထာင္လိုတဲ့ ေစတနာေတြကို ျမင္ေတြ႔ရႏိုင္ပါတယ္။ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ လမ္းညြန္ခ်က္ ခုႏွစ္ခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ အစည္းအေ၀းမွာ အက်ယ္ျပန္ရွင္း ျပထားခ်က္မ်ားကိုလည္း ေနရာအခက္အခဲေၾကာင့္ ဒီဘေလာ့ဂ္ထဲမွာ မေဖၚျပႏိုင္ေပမဲ့ ေလ့လာမွတ္သားသင့္တဲ့ အခ်က္ေတြအျဖစ္ ေတြ႔ရပါတယ္။)
ပင္လံုစာခ်ဳပ္ (၁၂-၂-၄၇)
ျမန္မာျပည္ ဘုရာင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီမွ အဖြဲ႔၀င္တခ်ိဳ႕ႏွင့္ စပ္ဖမ်ား အားလံုးတို႔အျပင္ ရွမ္းျပည္နယ္မ်ား၊ ခ်င္းေတာင္တန္းေဒသမ်ားႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းေဒသတို႔မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားတို႔ တက္ေရာက္ၾကေသာ ပင္လံုၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပသည့္ အစည္းအေ၀းႀကီးတရပ္တြင္ ၾကားျဖတ္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း ပူးေပါင္းျခင္းအားျဖင့္ ရွမ္း၊ ကခ်င္ႏွင့္ ခ်င္းတို႔သည္ လြတ္လပ္ေရးကို ပိုမို၍ လွ်င္ျမန္စြာ ရရွိလိမ့္မည္ဟု အစည္းအေ၀း တက္ေရာက္သူ အဖြဲ႔၀င္တို႔သည္ ကန္႔ကြက္သူမရွိဘဲ ေအာက္ပါအတိုင္း သေဘာတူညီၾကေလသည္။၁။ ေတာင္တန္းသားမ်ား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးအဖြဲ႔ (တစညဖ) ၏ ႀကိဳးကိုင္ဖြဲ႔ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား၏ ေထာက္ခံခ်က္အရ ေတာင္တန္းသားမ်ား၏ ကုိယ္စားလွယ္တဦးကို ဘုရင္ခံက ေရြးခ်ယ္၍ နယ္စပ္ေဒသမ်ား ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ ဘုရင္ခံ၏ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ ခန္႔ထားရမည္။
၂။ ဤအတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ကို ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ ဌာနလက္ကိုင္မရွိ ေကာင္စီ၀င္တဦးအျဖစ္ ခန္႔ထား၍ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ ျပည္ပကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ထံုးနည္းဥပေဒအရ အမႈေဆာင္ေကာင္စီ၏ အာဏာလက္ေအာက္သို႔ ေရာက္ရွိသည့္နည္းတူ နယ္စပ္ေဒသ ကိစၥမ်ားကိုလည္း အမႈေဆာင္ေကာင္စီ၏ အာဏာေအာက္သို႔ ေရာက္ရွိေစရမည္။ ဤနည္းလမ္းမ်ားအတိုင္း နယ္စပ္ေဒသဆိုင္ရာ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္အား အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ အာဏာကို ေပးအပ္ရမည္။
၃။ အဆိုပါ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ကို ၎ႏွင့္ လူမ်ိဳးခ်င္းမတူေသာ ဒုတိယ အတိုင္ပင္ခံ ႏွစ္ဦးက ကူညီေစရမည္။ ေရွးဦးစြာ ဒုတိယ အတိုင္ပင္ခံ ႏွစ္ဦးတို႔သည္ ၎တို႔အသီးသီး သက္ဆိုင္သည့္ နယ္မ်ား၏ ကိစၥရပ္မ်ာကို ေဆာင္ရြက္ရန္ျဖစ္၍ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္မွာ အျခား နယ္စပ္ေဒသအားလံုးတို႔၏ ကိစၥရပ္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေစရန္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ထံုးနည္း ဥပေဒအရ တြဲဖက္တာ၀န္ယူရသည့္ မူအတိုင္း ရြက္ေဆာင္ေစရမည္။
၄။ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္သည္ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ အဖြဲ႔၀င္လူႀကီးအေနျဖင့္ နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ တဦးတည္းေသာ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ပါ၀င္ရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒုတိယ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ နယ္စပ္ေဒသမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားကို ေဆြးေႏြးၾကသည့္အခါ အမႈေဆာင္ေကာင္စီတြင္ တက္ေရာက္ႏိုင္ခြင့္ ရွိေစရမည္။
၅။ အထက္တြင္ သေဘာတူညီသည့္အတိုင္း ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီကို တိုးခ်ဲ႔႕မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ နယ္တြင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ယခုခံစားေနရေသာ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို မည္သည့္နည္းႏွင့္မဆို တစံုတရာ လက္လြတ္ေစရန္ အဆိုပါ ေကာင္စီက ျပဳလုပ္ႏုိင္ျခင္း မရွိေစရ။ နယ္စပ္ေဒသမ်ားအတြက္ နယ္တြင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရာခိုင္ႏႈန္းအျပည့္ ရွိေစရမည္ဟူေသာမူကို သေဘာတူညီၾကသည္။
၆။ ပူးေပါင္းထားၿပီးသည့္ ျမန္မာျပည္တြင္း သီးသန္႔ ကခ်င္ျပည္နယ္တခု နယ္နမိတ္သတ္မွတ္၍ တည္ေထာင္ရန္ ျပႆနာမွာ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လြတ္ေတာ္က ဆံုးျဖတ္ရန္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဤကဲ့သို႔ သီးျခားျပည္နယ္တခု ထားရွိသင့္ေၾကာင္းကို သေဘာတူညီၾကသည္။ ဤရည္ရြယ္ခ်က္ အထေျမာက္ရန္ အလို႔ငွာ ပထမေျခလွမ္းအေနျဖင့္ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ အက္ဥပေဒအရ ေနာက္ဆက္တြဲစာရင္းပါ အပိုင္း (၂) ေဒသမ်ားကဲ့သို႔ ျမစ္ႀကီးနားႏွင့္ ဗန္းေမာ္ခရိုင္တို႔၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ နယ္စပ္ေဒသ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္္ႏွင့္ ဒုတိယ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္အား ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ရမည္။
၇။ နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ နယ္သူနယ္သားတို႔သည္ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ အေျခခံမ်ားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားေသာ အခြင့္အေရးမ်ားတို႔ကို ခံစားပိုင္ခြင့္ ရွိေစရမည္။
၈။ ဤစာခ်ဳပ္တြင္ သေဘာတူၾကသည့္ အစီစဥ္မွာ ပေဒသရာဇ္ ရွမ္းျပည္နယ္ နယ္ေျမစုတြင္ ယခု အပ္ႏွင္းထားၿပီးေသာ ဘ႑ာေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ထိခိုက္ျခင္း မရွိေစရန္။
၉။ ဤစာခ်ဳပ္တြင္ သေဘာတူညီၾကသည့္ အစီစဥ္မွာ ျမန္မာျပည္ အခြန္ေတာ္ေငြမ်ားမွ ကခ်င္ေတာင္တန္းနယ္မ်ားႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းနယ္မ်ားက ရသင့္ရထိုက္ေသာ ဘ႑ာေရး အကူအညီကို ထိခိုက္ျခင္း မရွိေစရ။ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ အေဒသရာဇ္ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမစုတို႔၏ ဘ႑ာေရး အစီစဥ္မ်ားကဲ့သို႔ ကခ်င္ေတာင္တန္းႏွင့္ ခ်င္းေတာင္တန္းမ်ားအတြက္ အလားတူ အစီစဥ္မ်ားကို ထားရွိ က်င့္သံုးရန္ ျဖစ္ႏုိင္မည္၊ မျဖစ္ႏုိင္မည္ကို ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ေကာင္စီက နယ္စပ္ေဒသမ်ား၏ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ဒုတိယ အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္အတူ စစ္ေဆးၾကည့္ရႈရမည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ
(ပံု) ေအာင္ဆန္း
၁၂-၂-၄၇
ကခ်င္ေကာ္မတီ
(ပံု) ဆမားဒူး၀ါး ဆင္၀ါးေနာင္ (ျမစ္ႀကီးနား)
(ပံု) ေဇာ္ရစ္ (ျမစ္ႀကီးနား)
(ပံု) ဒိန္ရတန္ (ျမစ္ႀကီးနား)
(ပံု) ေဇာ္လ (ဗန္းေမာ္)
(ပံု) ေဇာ္လြန္း (ဗန္းေမာ္)
(ပံု) လဗန္းဂေရာင္း (ဗန္းေမာ္)
ခ်င္းေကာ္မတီ
(ပံု) ဦးလႊာမႈန္း (ေအတီအမ္၊ အိုင္တီအက္(စ္)အမ္၊ ဖလမ္း)
(ပံု) ဦးေသာင္ဇာခပ္ (ေအတီအမ္၊ တီးတိန္)
(ပံု) ဦးကြယ္မန္း (ေအတီအမ္၊ ဟားခါ)
ရွမ္းေကာ္မတီ
(ပံု) ခြန္ပန္းစိန္ (ေတာင္ပိုင္းစပ္ဖလံု)
(ပံု) စပ္ေရႊသိုက္ (ေညာင္ေရႊ စပ္ဖလံု)
(ပံု) စပ္ဟံုဖ (ေျမာက္ပိုင္း သိႏၷီစပ္ဖလံု)
(ပံု) စပ္ႏြံ (လဲခ်ားစပ္ဖလံု)
(ပံု) စပ္စံထြန္း (မိုင္းပြန္စပ္ဖလံု)
(ပံု) စပ္ထန္းေအး (သာမိုင္းစပ္ဖလံု)
(ပံု) ဦးျဖဴ (သထံုစပ္ဖလံု၏ ကုိယ္စားလွယ္)
(ပံု) ခြန္ဖံုး (ေျမာက္ပိုင္း သနႏၷီစပ္ဖလံု)
(ပံု) ဦးတင္ဧ
(ပံု) ဦးထြန္းျမင့္
(ပံု) ဦးၾကာပု
(ပံု) ဦးခြန္ေစာ
(ပံု)စပ္ရစ္ဖ
(ပံု) ဦးခြန္ထီး
47 ခုဖြဲ႔စည္းပံုႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လမ္းညြန္ခ်က္ (၇) ခ်က္(လြတ္လပ္သည့္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ေရးဆြဲရမည့္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ လမ္းညႊန္ျပဌာန္းခ်က္)။
ေတာင္တန္းေဒသမ်ားႏွင့္ ကရင္နီနယ္မ်ား အပါအ၀င္ ျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သူ ႏိုင္ငံေတာ္သားတို႔၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ တိုင္းသူျပည္သားတို႔၏ အာသီသဆႏၵႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို စီစဥ္ေရးဆြဲရန္ အလို႔ငွာ၊ စံုညီစုေ၀းလ်က္ ေအာက္ပါ ျပ႒ါန္းခ်က္မ်ားကို ခ်မွတ္ၾကေၾကာင္း။
၁။ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒသည္ ျမန္မာျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံေတာ္ဟု ေခၚတြင္ေစေသာ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ သမၼတႏိုင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံသပေဒ ျဖစ္ေစရမည္။ ထို႔ျပင္-
၂။ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံသပေဒက သတ္မွတ္ေဖၚျပသည့္ တသီးပုဂၢလျပည္နယ္မ်ားသည္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံတြင္ သတ္မွတ္ေဖၚျပထာသည္ႏွင့္အမွ် ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာ ရွိေစရမည္။ ထို႔ျပင္-
၃။ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုုင္ လြတ္လပ္ေသာ သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္တကြ အပါအ၀င္ျဖစ္သည့္ ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္း အားလံုးတုိ႔၏ အခြင့္အာဏာ ဟူသမွ်တို႔သည္ တိုင္းသူျပည္ျပည္သားတို႔ထံမွ သက္ဆင္းဆစရမည္။ ထို႔ျပင္-
၄။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ တိုင္းသူျပည္သားမွန္သမွ်သည္ လူမႈေရးရာ၌လည္းေကာင္း၊ စီးပြားေရး၌လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရး၌လည္းေကာင္း၊ တရားမွ်တမႈ ရွိေစလ်က္ အဆင့္အတန္း အခြင့္အေရးႏွင့္ ဥပေဒ သက္ေရာက္မႈတို႔တြင္ ဆူၾကံဳနိမ့္ျမင့္မရွိ၊ ပကတိတူညီေစရမည့္အျပင္ တရားဥပေဒႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း မဆန္႔က်င္သမွ် လြတ္လပ္စြာ ၾကံစည္ပိုင္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုပိုင္ခြင့္၊ ယံုၾကည္ပိုင္ခြင့္၊ ဘာသာတရား ကိုးကြယ္ခြင့္၊ ၀တ္ျပဳပိုင္ခြင့္၊ ပရိေယသန ရွာမွီးပိုင္ခြင့္၊ စည္းရံုးပိုင္ခြင့္၊ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခြင့္တို႔ ရရွိတည္ျမဲေစရန္အတြက္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ အခိုင္အလံုသတ္မွတ္ ထားရွိေစရမည္။ ထို႔ျပင္-
၅။ ဤဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ လူနည္းစုမ်ားအဘို႔ လံုေလာက္ေသာ ကာကြယ္ခ်က္မ်ား ထည့္သြင္းျပ႒ာန္းထားရွိေစရမည္။ ထို႔ျပင္-
၆။ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ သမတ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ နယ္ေျမကို တေပါင္းတစည္းတည္း တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလတို႔ကို အခ်ဳပ္အျခာ စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ပိုင္ခြင့္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း တရားဓမၼႏွင့္တကြ ျပည္ေထာင္ခ်င္းခ်င္း ဥပေဒအရ ထိန္းေစာင့္ထားရွိေစမည္။ ထို႔ျပင္-
၇။ ရာဇ၀င္တြင္ ထင္ရွားခဲ့ေသာ ဤျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သည္ ကမာၻတြင္ မိမိ၏ ဂုဏ္က်က္သေရႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ ရသင့္ရထိုက္ေသာ အဆင့္အတန္းသို႔ ေရာက္ရွိေစရမည့္အျပင္ လူသတၱ၀ါတို႔၏ တိုးတက္ေရးႏွင့္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ျပည့္၀ေရးတို႔ကို တာ၀န္အေလ်ာက္ ေစတနာျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ျဖည့္စြက္ထမ္းရြက္ကာ ျပည္ေထာင္အခ်င္းခ်င္းဆိုင္ရာ တရားဓမၼႏွင့္တကြ က်င့္၀တ္သိကၡာကို အေျခခံျပဳ၍ ကမာၻ႕ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေရွ႕ရႈလ်က္ ႏိုင္ငံတကာတို႔ႏွင့္ မိတ္၀တ္မပ်က္ဘဲ တြဲဘက္ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈကို ခိုင္ျမဲေသာ အဓိ႒ာန္ျဖင့္ ေစာင့္ထိန္းေတာ့အံ့။
ျပည္ေထာင္စုေန႔ အတြက္ အမွတ္တရပို႔စ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗီြဒီယိုကို ဤေနရာမွ ကူးယူၿပီး ပင္လံု စာခ်ဳပ္ကို တို႔ျပည္ေထာင္စုကို တို႔ခ်စ္သည္ ဘေလာ့ဂ္မွ ကူးယူၿပီး ပင္လံုစာခ်ဳပ္ပါ ဓါတ္ပံုမ်ား အားလံုးကို ကိုဒီမိုေ၀ယံ ဘေလာ့ဂ္မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။ ၄၇ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လမ္းညြန္ခ်က္ (၇) ခ်က္ကို ခြန္ၾကာႏု အမွာစကား ေရးထားေသာ ရွမ္းျပည္နယ္မွ တင္သြင္းေသာ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးစာတမ္း (သို႔မဟုတ္) ဖက္ဒရယ္မူ စာအုပ္ထဲမွ ကူးယူေဖၚျပထားတယ္။ (၁၉၆၁ ခု၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၂၅ ရက္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႔တြင္ က်င္းပေသာ ျပည္လံုးကၽြတ္ ညီလာခံမွ အတည္ျပဳသည္)
စစ္မွန္ေသာ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ထူေထာင္ၿပီး ျပည္ေထာင္စု တုိင္းရင္းသား အားလံုး ခ်စ္ခင္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာျဖင့္္ အတူလက္တြဲ ေနထိုင္ႏိုင္သည့္ ေန႔ကို အျမန္ဆံုး ေရာက္လာပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလ်က္.. ျပည္ေထာင္စုသားမ်ား အားလံုး ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
၂၃-၂-၁၀ မွာ ျပန္လည္ ျဖည့္စြက္ခ်က္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳတဲ့ အသက္အရြယ္နဲ႔ ဒီလို အံ့မခန္းႏိုင္တဲ့ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈေတြကို ေပၚလြင္ေစခ်င္လို႔ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳရာမွာ သူျပဳခဲ့တဲ့ ဒီအေရးႀကီးတဲ့ လုပ္ရပ္ႏွစ္ခုဟာ ျပည္ေထာင္စုႀကီးအတြက္ ဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးခဲ့တယ္ဆိုတာ သီးသန္႔ညႊန္းၿပီး ကၽြန္မ ဂုဏ္ျပဳထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးယူခဲ့စဥ္က အကယ္၍ ဒီလို ေတာင္တန္းေဒသေတြနဲ႔ အတူတူတၿပိဳင္တည္း မယူႏိုင္ခဲ့ရင္ ျပည္မမွာ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ပိုင္းလည္း ၿဗိတိသွ်ေတြက ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ေတြမွာ ဆက္လက္က်န္ရွိေနမွာ ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာျပည္မကို အခ်ိန္မေရြး ျပႆနာထပ္ရွာဖို႔ လြယ္ပါတယ္။ ရႏၱပိုစာခ်ဳပ္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္း တခုလံုးကို သိမ္းသြင္းခဲ့သလို ဒုတိယ၊ တတိယ ရႏၱပိုစာခ်ဳပ္ေလးေတြ ဆက္ခ်ဳပ္လာရႏိုင္ၿပီး အခ်ိန္မေရြး ျမန္မာျပည္ကို ျပန္သိမ္းႏိုင္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို အရြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ လိမၼာပါးနပ္စြာ သေဘာေပါက္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ အခုလို သေဘာတူညီမႈကို ရေအာင္ ယူႏိုင္ခဲ့တာဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အံ့မခန္းေလာက္တဲ့ အရည္အခ်င္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကိုခ်ဳပ္ဆိုၿပီးလို႔ အနာဂတ္မွာ တည္ေဆာက္မည့္ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ သူေရးထားတဲ့ လမ္းညြန္ခ်က္ကလည္း သိပ္ကို မွ်တပါတယ္။
အဂၤလိပ္နဲ႔ေရာ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ပါ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးတြက္ ဘာမွ ခဲရာခဲဆစ္ ဆက္လက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္စရာ မလိုေလာက္ေအာင္ ေရကန္အသင့္ ၾကာအသင့္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့ၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ မာသမာသူေတြရဲ႕ လုပ္ၾကံမႈေၾကာင့္ လူ႔ေလာကကို စြန္႔ခြာသြားခဲ့ရတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို အခုခ်ိန္မွာ တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက ဂုဏ္မျပဳၾကတဲ့အျပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊရဲ့ ၂၀၁၁ မွာ က်ေရာက္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔ မိန္႔ခြန္းမွာေတာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအၾကာင္းနဲ႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္သမိုင္းအေၾကာင္း တခြန္းမွ ထည့္မေျပာသြားတာဟာ ေက်းဇူးရွင္ကို ေက်းဇူးကန္းရာ ေရာက္တဲ့အျပင္ တကယ္ကို မိုက္ရိုင္းေစာ္ကားရာ ေရာက္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုေန႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္အေၾကာင္း မေျပာရင္ တျခားဘာမွ ေျပာစရာ အေၾကာင္း ရွိမယ္မထင္ပါ။ တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူအားလံုး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို အျမဲမေသြ အသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားဂုဏ္ျပဳေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
(12/2/10 2:51 တုန္းက တင္တဲ့ပို႔စ္ကို ျပည္ေထာင္စုေန႔အႀကိဳ အတြက္ အေပၚခဏျပန္ဆြဲတင္ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။)
Ref:Nge Naing
No comments:
Post a Comment