စီးပြားေရး မဟာဗ်ဳဟာႏွင့္ နယ္ေျမ ေအးခ်မ္းေရး ျပႆနာ

အစိုးရသစ္၏ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ကာလ အေရာက္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ အေျချပ မိန္႔ခြန္းႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး၊ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးမ်ား ဆိုင္ရာ မဟာဗ်ဴဟာ မိန္႔ခြန္းကို ၁၉ ရက္ႏွင့္ ၂၀ ရက္ေန႔ ႏွစ္ရက္ ဆက္တိုက္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

သမၼတ၏ မိန္႔ခြန္းအရ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ၏ ပထမ အဆင့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဴဟာမွာ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ စည္းလံုး ညီၫြတ္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယင္းလုပ္ငန္းစဥ္မ်ား သိသာ ထင္ရွားစြာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ အတြက္ ႏိုင္ငံတကာက ယံုၾကည္မႈ ရရွိလာၿပီး အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ား ေပးအပ္လိုေၾကာင္း ကမ္းလွမ္းမႈမ်ား တိုးတက္ လာခဲ့ သည္။ ယခုႏိုင္ငံေတာ္၏ ဒုတိယ အဆင့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဴဟာကို ႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈႏွင့္ ျပည္သူမ်ား၏ လူမႈစီးပြားေရး ဘဝ တိုးတက္ေရး အတြက္ အာ႐ံုစိုက္ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကား သြားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ပထမေန႔ ႏိုင္ငံေတာ္ အေျချပ မိန္႔ခြန္း အရ ပထမ ငါးႏွစ္တာ အတြင္း GDP ကို တစ္ႏွစ္ပ်မ္းမွ် ၇ ဒသမ ၇ ရာခိုင္ႏႈန္း တိုးတက္သြား ေစရန္၊ လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ျပည္တြင္း အသားတင္ ထုတ္လုပ္မႈ တန္ဖိုး (Per Capita GDP) ကို အေျခခံ ႏွစ္ထက္ ၁ ဒသမ ၇ ဆ တိုးတက္ေစ ရန္ ခန္႔မွန္း ထားေသာ္လည္း အစိုးရအေနနဲ႔ တစ္ဦးက် GDP ကို သံုးဆေလာက္ တိုးတက္ သြားေစရန္ ျပဳလုပ္လိုတာ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္၏ GDP မွာ လယ္ယာက႑၏ ပါဝင္မႈကို အနည္းငယ္ ေလ်ာ့က် ေစၿပီး စက္မႈႏွင့္ ဝန္ေဆာင္မႈ က႑မ်ားကို ျမႇင့္တင္ ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သြားမည္ဟု ဆိုပါသည္။

စီးပြားေရး ေဆာင္ရြက္မႈ၏ အေရးႀကီးေသာ ေျခလွမ္း တစ္ရပ္ အျဖစ္ ထိုရည္မွန္းခ်က္မ်ား ျပည့္ေျမာက္ရန္ လက္ရွိ ထည့္ဝင္ ရင္းႏွီးႏိုင္မႈ ပမာဏထက္ ႏွစ္ဆခန္႔ တိုးတက္ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏံွမွသာ အလုပ္ အကိုင္ အခြင့္အလမ္းႏွင့္ ဝင္ေငြမ်ား တိုးတက္လာၿပီး ရည္မွန္းထားသည့္ သံုးဆဆိုသည္ကို တိုးတက္ ရရွိလာမွာ ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပပါသည္။

ဒုတိယေန႔ မိန္႔ခြန္းတြင္မူ အကူအညီ အေထာက္အပံ့ ေပးအပ္မည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး စီမံကိန္းႏွင့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဴဟာမ်ား ခ်မွတ္ၿပီး Donor’s Meeting မ်ားတြင္ ခ်ျပရန္ လိုေၾကာင္း ေျပာၾကားျခင္း ျဖစ္သည္။ အမ်ဳိးသား စီမံကိန္းႏွင့္ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ ဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီး ဦးတင္ႏိုင္သိန္း၏ အေထာက္အပံ့မ်ား၊ စီမံ ခန္႔ခြဲေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေျပာရာတြင္ ႏိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ား ရယူရာ၌ ဦးစားေပး က႑ႏွင့္ ဦးစားေပး နယ္ေျမမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ ေဖာ္ျပထား သည္ကို ေတြ႕ရၿပီး ယင္းအခ်က္မ်ားမွာ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေကာင္းပါ သည္။ ေဒသႏၲရ စီမံကိန္း ႐ႈေထာင့္က ၾကည့္လွ်င္ အားနည္းသည့္ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္မ်ားကို ဦးစားေပး နယ္ေျမ အျဖစ္ ကယား ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ႏွင့္ ဧရာဝတီတိုင္း ေဒသႀကီးတို႔ ျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲမႈ အၫႊန္းကိန္း ဘက္က ၾကည့္လွ်င္ အၫႊန္းကိန္း အျမင့္ဆံုး ျဖစ္သည့္ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ကယားျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္တို႔သည္ ဦးစားေပးျဖစ္သည္။ ျပည္သူလူထု၏ လူမႈ စီးပြား လိုအင္ဆႏၵမ်ား အရ ၾကည့္လွ်င္ လွ်ပ္စစ္က႑ တိုးတက္ေရး၊ ဆက္သြယ္ေရး က႑ တိုးတက္ေရး၊ ေငြစုေငြေခ်းႏွင့္ ေငြေၾကး ဝန္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းမ်ား တိုးတက္ေရးတို႔သည္ ဦးစားေပး ျဖစ္သည္။ တိုင္းရင္းသား ျပန္လည္ စည္းလံုး ညီၫြတ္ေရး ႐ႈေထာင့္မွ ၾကည့္လွ်င္ ဦးစားေပး နယ္ေျမမ်ားမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ မြန္ျပည္နယ္၊ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ရခိုင္ျပည္နယ္တုိ႔ ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

သမၼတႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီး၏ ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားမွာ အလြန္ အေသးစိတ္ က်၍ ေထာင့္ေစ့ေအာင္ စဥ္းစားထားခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ပဋိပကၡ အလြန္ ကာလမ်ားတြင္ ေရာက္ရွိ လာေလ့ရွိေသာ အလွဴရွင္မ်ား၏ ျဖစ္စဥ္မ်ားစြာကို အျခားေသာ ႏိုင္ငံမ်ား တြင္လည္း ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ အာေခ်း၊ အေရွ႕တီေမာ၊ ကေမၻာဒီးယား၊ နီေပါ စသည္ျဖင့္ လုိသည့္ ေနရာမ်ားစြာတြင္ အကူအညီ မ်ားစြာ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ အေျခအေနႏွင့္ ကိုက္ညီစြာ အက်ဳိးရွိ သြားေသာ ျဖစ္စဥ္မ်ား ရွိသလို အေျခအေနႏွင့္ အံေခ်ာ္ သြားသည္မ်ား လည္းရွိသည္ဟု သိရပါသည္။ ၂၀၀၅ ပဲရစ္ ေၾကညာ စာတမ္းတြင္ အေထာက္အပံ့မ်ား ထိေရာက္ အက်ဳိးရွိေရး အတြက္ အေျခခံ မူငါးရပ္ ကို ေတြ႕ရွိရသည္။ သမၼတ မိန္႔ခြန္းပါ ယင္းအခ်က္မ်ားမွာ အျခားေသာ ႏိုင္ငံမ်ားမွ အေတြ႕အႀကံဳမ်ား ျဖစ္ရာ ျမန္မာႏိုင္ငံ တြင္လည္း ႀကံဳေတြ႕ ရမည္မွာ ေသခ်ာေသာ အခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။

ဤေနရာတြင္ ထူးျခားေသာ အခ်က္ ေတြ႕ရသည္မွာ တိုင္းရင္းသား ျပန္လည္ စည္းလံုးညီၫြတ္ေရး ႐ႈေထာင့္က ၾကည့္လွ်င္ ဦးစားေပး နယ္ေျမမ်ားမွာ ကယားျပည္နယ္မွအပ က်န္ျပည္နယ္ ေျခာက္ခုစလံုး ပါဝင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုေျခာက္ျပည္နယ္တြင္ ထပ္မံ၍ အေသးစိတ္ ႏိႈင္းယွဥ္မည္ ဆိုလွ်င္ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ ကရင္ႏွင့္ မြန္ျပည္နယ္မ်ားတြင္ ပို၍ လိုအပ္ေနသည္ဟု ေတြ႕ျမင္ ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ျပန္လည္ စည္းလံုး ညီၫြတ္ေရး ဆိုသည္မွာ တစ္နည္းေျပာလွ်င္ ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ယင္း၏ သေဘာမွာ နာက်င္ေစေသာ၊ အဖ်က္သေဘာ ေဆာင္ေသာ၊ ႏွစ္ကာလ ၾကာရွည္စြာ ျဖစ္ပြားခဲ့ ရေသာ ပဋိပကၡမ်ားေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း ကင္းကြာ ခဲ့ၾကသည့္ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္းတို႔ အၾကား ဆက္ဆံေရးကို ျပန္လည္ ရွင္သန္ေစေသာ သေဘာပင္ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းျပန္လည္ သင့္ျမတ္ စည္းလံုး ညီၫြတ္ေရး ျဖစ္စဥ္မွာ ပဋိပကၡလြန္ အေျခအေန ကိုသာ ကိုင္တြယ္ႏိုင္သည့္ ထိေရာက္ေသာ နည္းလမ္း သက္သက္မွ် မဟုတ္ဘဲ အင္အား ျပင္းထန္လွေသာ ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္မလာေစရန္ ကာကြယ္ ေပးေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္လည္း ျဖစ္ေပသည္။

အထက္ ေဖာ္ျပပါ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုး ညီၫြတ္ေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ရန္ ဦးစားေပး ျပည္နယ္မ်ားတြင္ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီး၏ တင္ျပခ်က္အရ သိရသည္မွာ အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ား ရရွိလာ ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ အဓိက ရယူလိုေသာ ဦးစားေပး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား မွာ ေက်းလက္ေဒသ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးႏွင့္ လူသား အရင္းအျမစ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။ ထိုသို႔ ဆိုပါလွ်င္ အထက္ပါ ေဒသမ်ား၌ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ၿပီး ျဖစ္မွ သာလွ်င္ သို႔မဟုတ္ အနိမ့္ဆံုးအားျဖင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ရရွိၿပီးမွ သာလွ်င္ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မည့္ သေဘာျဖစ္ပါသည္။ လက္ရွိ အေနအထားတြင္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ ၁၁ ဖြဲ႕တြင္ KIA မွအပ က်န္ ၁၀ ဖြဲ႕ႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ ေရးထိုး ထားခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ထိုအေျခအေနအရ ကခ်င္ျပည္နယ္ KIA လႈပ္ရွား ထိန္းခ်ဳပ္ရာ ေဒသမ်ားမွအပ က်န္ေဒသမ်ားတြင္ Aid Plan မ်ား စတင္ႏိုင္မည့္ သေဘာ ဟု ယူဆရပါသည္။ ထိုသို႔ တကယ္တမ္း စတင္ လႈပ္ရွား လာပါက ကခ်င္ျပည္နယ္သည္ ပထမဆံုးေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေျခလွမ္းမွာပင္ ညႇိႏိႈင္းရဆဲ ျဖစ္ေနသည့္ အတြက္ ေနာက္က် က်န္ရစ္ႏိုင္သည့္ သေဘာ ျဖစ္ေနပါသည္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္ တစ္ခုတြင္ အစမွ အဆံုးအထိ အဆင့္ေပါင္း မ်ားစြာ ပါဝင္ႏိုင္ရာ လူထုတစ္ရပ္လံုး ပါဝင္ရမည္ျဖစ္ေသာ အဆင့္ မ်ားရွိေသာ္လည္း ပထမဦးဆံုး စတင္ရမည့္ ေျခလွမ္းမ်ားမွာ ႏွစ္ဖက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဆံုးျဖတ္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ မိမိ ေဒသ လူထု မနစ္နာေရးကို ေရွး႐ႈ၍ သက္ဆိုင္ရာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွ ဦးစားေပး စဥ္းစား သင့္သည္ဟု ယူဆပါသည္။ ပဋိပကၡမ်ား၏ ရွည္ၾကာ လွေသာ ျဖစ္စဥ္မ်ားအတြင္း တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ၾကား နာက်င္ ေစခဲ့ေသာအျပဳအမူမ်ား အမ်ားအျပားပင္ ရွိခဲ့မည္ျဖစ္သည္။ ထိုနာက်င္မႈမ်ားမွ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ အက်ဳိးဆက္ မ်ားမွာလည္း အမ်ားအျပားပင္ ရွိခဲ့မည္ျဖစ္ရာ ထိုကိစၥမ်ားအတြက္ အျပန္အလွန္ ခြင့္လႊတ္ေၾကာင္း၊ မွားယြင္း ခဲ့ၾကေၾကာင္း ေဖာ္ျပ ဝန္ခံၾကရန္ လိုပါသည္။ ျပန္လည္ စည္းလံုးေရး ဆိုသည္မွာ အတိတ္မွ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ပဋိပကၡမ်ား ၏ အရင္းအျမစ္ မ်ားကို ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းေပးေသာ၊ အတိတ္မွ ပဋိပကၡမ်ား ထပ္မံ မျဖစ္ပါဟု ကတိ ေပးႏိုင္ေသာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ စလံုး အတြက္ အက်ဳိးရွိေစမည့္ ဆက္ဆံေရးမ်ားကို တည္ေဆာက္ေပးျခင္း ပင္ျဖစ္ပါသည္။

ယခုေနာက္ဆံုး ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာအေတြ႕အႀကံဳမ်ားအရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို တစ္ၿပိဳင္တည္း ေဖာ္ေဆာင္ေသာ ျဖစ္စဥ္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ထုိအေျခအေန ေရာက္ေအာင္ ပထမ အဆင့္ တည္ၿငိမ္မႈ ရရွိေစရန္ အဆံုးအျဖတ္သည္ လူထုထံတြင္ မရွိဘဲ သက္ဆိုင္ရာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားတြင္သာ အဓိက မွီတည္လ်က္ ရွိသည္ ကို ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။ မျဖစ္ႏိုင္ေသးေသာ အခ်က္မ်ားကို ထည့္သြင္းျခင္း မျပဳဘဲ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုး အခ်က္မွ စတင္ရန္ လိုပါသည္။ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္းဆိုေသာ စိတ္ဓာတ္ကို အရင္းတည္ ရပါ မည္။ တစ္ဖက္က လံုးဝမွား၍ တစ္ဖက္က လံုးဝမွန္ေနသည္ဆိုေသာ ကိစၥမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္း တည္ေဆာက္ပံု ဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲ လာေသာ ေခတ္အေျခအေနမ်ားအရ ေရရွည္ ဆက္လက္ ေဆြးေႏြးရမည္ ျဖစ္ေသာ ျပႆနာ အျဖစ္ ခံယူရန္ လိုအပ္ပါသည္။ တစ္ၿပိဳင္နက္ တည္းမွာပင္ မိမိေဒသ၊ လူမ်ဳိးႏွင့္ ျပည္သူမ်ား လတ္တေလာ ေကာင္းက်ဳိးမ်ား ခံစားေရးကို ေရွး႐ႈသင့္ပါသည္။ မိုင္တစ္ေသာင္းကို ရည္ရြယ္၍ ေျခတစ္လွမ္းျဖင့္ စတင္ လိုက္ရန္ လိုပါသည္။

ယခုသတင္းမ်ားအရ PDSG ေခၚ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အကူအညီ အေထာက္အပံ့ အုပ္စုမ်ား ေရာက္လာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ေနာ္ေဝ ႏိုင္ငံ ဒုတိယ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး ကိုယ္တိုင္ ကရင္ ေဒသမ်ား အတြင္း သြားေရာက္ ၾကည့္႐ႈ ေလ့လာ ခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ တရားဝင္ မွတ္ပံုတင္ထားေသာ NGO အဖြဲ႕ ၅၃ ဖြဲ႕ႏွင့္ ကုလသမဂၢ ေအဂ်င္စီ ကိုးဖြဲ႕တို႔၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ား စတင္ လာရန္ ရွိေနသည္။ ထိုအဖြဲ႕မ်ားတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အထူးတလည္ အားျပဳ ကူညီေပးမည့္ အဖြဲ႕မ်ား လည္း ပါဝင္ေနပါသည္။ ယင္းအျပင္ အျခားေသာ ျပည္တြင္းျပည္ပ လက္ေတြ႕လႈပ္ရွား ကူညီေနၾကသည့္ အဖြဲ႕မ်ားစြာလည္း ရွိေနပါေသး သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ့္ျပည္နယ္၊ ကိုယ့္ေဒသ ေနာက္က် မက်န္ရေရး အတြက္ သက္ဆိုင္ရာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အေလးအနက္ စဥ္းစား သင့္ေသာ အခ်ိန္ဟု ယူဆပါသည္။

 

Ref:ဘေမာင္ညိဳ-thevoiceweekly