ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ စီးပြားေရး မလုပ္ခ်င္တဲ့ ျမန္မာခရိုင္နီေတြ

Published on July 26, 2012 by တိုင္ေးက်ာ္  
 ·  

အခုေနာက္ပိုင္း ျမန္မာ့နိုင္ငေံရး အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ထြန္းစျပဳလာေျပီးနာက္ အေျပာအမ်ားဆံုး ကိစၥတခုကေတာ့ နိုင္ငံျခား တိုက္ရိုက္ ရင္းနီွးျမဳပ္နံွေမႈတြ ၀င္ေလာတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ ကိစၥပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ သာမန္ျပည္ေသူတြ နိုင္ငံ့အကို်း ေမွ်ာ္ကိုးတဲ့ နိုင္ေငံရးသေမားတြ၊ အေျမာ္အျမင္ရိွတဲ့ စီးေပြားရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြ စိတ္လႈပ္ရွား ေမွ်ာ္လင့္ေနသေလာက္ နိုင္ငံျခားရင္းနီွးျမဳပ္နံွမႈေတြ
၀င္လာမွာ မလိုလားေသူတြလည္း ရိွေနျပန္ပါတယ္။ အေခုနာက္ပိုင္း အဲဒီေလူတြထဲက စီးေပြားရးလုပ္ငန္းရွေင္တြေကတာ့ ေျပာေင္ျပာင္တင္းတင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလာၾကပါျပီ။ သူတို့ ေျပာေနက်တာေကတာ့ နိုင္ငံျခား တိုက္ရိုက္ ရင္းနီွးျမဳပ္နံွေမႈေတြ ၀င္လာရင္ သူတို့မွာ အရင္းနီွးကလည္းနည္း၊ နည္းပညာကလည္း မဲြေနေတာ့ မျပိဳင္ဆိုင္နိုင္ဘူး။ ဒီအတြက္ နိုင္ငံျခား ရင္းနီွးျမဳပ္နံွမႈ ဥေပဒ ေရးဆဲြတဲ့အခါ သူတို့ကိုကာကြယ္ပါ၊ သူတို့ကို အခြင့္အေရးပိုေပးပါ စသျဖင့္ ေတာင္းဆိုလာၾကပါတယ္။ ျမန္မာလုပ္ငန္းရွင္ေတြ ဒီလိုဘာလို့ျဖစ္ရသလဲ၊ ဒီအတြက္ နိုင္ငံစီးေပြားရး ေရွ့အလားအလာ ဘာေတြ ျဖစ္လာနိုင္မလဲ ဆိုတာ ေေဆြးေႏြးတင္ျပသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ နိုင္ငံျခားရင္းနီွးျမႈပ္နံွမႈေတြ ၀င္လာမွာကို မႀကိဳဆိုနိုင္တဲ့သေဘာ ခုလို ေျပာေနၾကတာဟာ အရင္ စစ္အစိုးရလက္ထက္တုန္းက အခြင့္ထူးရ ႀကီးပြားခ်မ္းသာခဲ့ၾကတဲ့ ခရိုနီေတြ၊ စစ္အာဏာရွင္ မိသားစုနဲ့ ေဆြမိ်ဳးသားခ်င္းေတြ၊ သူတို႔နဲ႔ နီးစပ္ေသူတြနဲ့ လက္ရိွ အစိုးရအဖဲြ႔က ကိုယ္ကိ်ဳးရွာသမားေတြပဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒီလူေတြဟာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္း အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ အနွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ကာလအတြင္း အခြင့္ထူးေတြရေငြေၾကးအလြန္အမင္း ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာ လာၾကတာ မွန္ေပမယ့္ တကယ့္တကယ္ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပနိုင္စရာ နိုင္ငံတကာနဲ့ ရင္ေပါင္တန္းနိုင္တဲ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းႀကီးေတြရယ္လို့ မယ္မယ္ရရ မထူေထာင္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလက္ေအာက္ ေရာက္ခဲ့တာျခင္း အတူတူျဖစ္တဲ့ ေတာင္ကိုရီးယားက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွေင္တြနဲ့ နိႈင္းယွဉ္ရင္ အေျဖကို သိနိုင္ပါတယ္။ အရင္ စစ္အစိုးရလက္ေအာက္က ေတာင္ကိုရီးယား လုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ ျပည္တြင္းမွာ နိုင္ငံျခားကုမၸဏီႀကီးေတြနဲ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြ အပိုင္လုပ္သလို ျပည္ပကို ထြက္ျပီးလည္း ျကိုးစားပမ္းစား အလုပ္လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ့ ဟြန္ဒိုင္းလို၊ ဆမ္ေဆာင္းလို၊ ေဒ၀ူးလို ကုမၸဏီႀကီးေတြဟာ ကမၻာ့အဆင့္မီ လုပ္ငန္းစု ကုမၸဏီႀကီးေတြ ျဖစ္လာရံုမက တိုင္းျပည္ကိုလည္း ကမ`ၻာ့စီးေပြားရးျမင့္မားတဲ့ ဂီ် ၂၀ အုပ္စုေထဲရာေက္အာင္ ပို႔ေဆာင္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုရီးယား စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြဟာ ဒီအဆင့္ေတြကို လြယ္လြယ္နဲ့ ေရာက္လာေတာတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တခိ်ဳ႔ စစ္အာဏာရွေင္တြ အမိ်ဳးမိ်ဳး ဖိနိွပ္ကန့္သတ္တဲ့ၾကားထဲက ဇဲြနဲ့မာန္နဲ့ ျကိုးစားရုန္းကန္ ရယူတေည္ဆာက္ခဲ့ၾကတာမိ်ဳး ျဖစ္ပါတယ္။

စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ လက္ေအာက္က စီးေပြားရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြေကတာ့ ဒီလို မလုပ္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္ စက္မႈထြန္းေကားအာင္ ျပည္တြင္းမွာ ကားထုတ္လုပ္ျကဆိုတဲ့အခါ စီးေပြားရးလုပ္ငန္းရွေင္တြ အားလံုး ျပည္ပက ေကားတြခိုးသြင္း၊ ျပည္တြင္းက စက္မႈဇုန္မွာ ေဘာ္ေဒီတြ ျပန္ထု၊ ျမန္မာျပည္ စက္မႈဇုန္ထုတ္ေကားတြဆိုျပီး ကမၻာသိ လိမ္လည္ စီးပြားရွာခဲ့ျကပါတယ္။ ေရနက္ကြေင္းတြ ေဖာ္ထုတ္မယ္၊ ထြက္လာတဲ့ ဆန္၊ စပါးေတြ နိုင္ငံျခား အႀကီးအက်ယ္ ပို့မယ္ဆိုျပီး လယ္သမားေတြဆီက လယ္ေတြသိမ္း၊ အစိုးရဆီက ေေခ်းေငြတြယူ၊ စပါးမစိုက္ဘဲ ငါးကန္တူးစားတဲ့ မသမာတဲ့ စီးေပြားရးမိ်ဳးေတြသာ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အျခားေသာ ဆူလြယ္ နပ္လြယ္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြမွာေတာင္ ျပိဳင္ဘက္ဆိုတာကို မထားခိုင္းဘဲ တဦးတည္း လုပ္ပိုင္ခြင့္ေရအာင္ ေတာင္းဆိုျပီး ကိုယ္က်ိဳးရွာ အျမတ္ထုတ္ၾကပါတယ္။ တိုင္းျပည္ထဲ ဒီဇယ္ဆီတင္သြင္းခြင့္၊ စားအံုးဆီ တင္သြင္းခြင့္၊ ဘီယာခ်က္လုပ္ခြင့္၊ ဘိလေပ္ျမ စက္ေရံုထာင္ခြင့္၊ ေရွြတူးခြင့္၊ ေရထြက္ကုန္ပစၥည္း ျပည္ပတင္ပို့ခြင့္၊ အစိုးရတည္ေဆာက္ေရး ကန္ထရိုက္ စေတာတြကို ျပိဳင္ဘက္မရိွရယူျပီး ၾကီးပြားခ်မ္းေသာအာင္ လုပ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္လည္း စြမ္းေဆာင္ရည္ရိွတဲ့ စီးေပြားရးလုပ္ငေန္းတြ မတည္ေထာင္နိုင္ခဲ့သလို လုပ္ငန္းတူျခင္း ျပိုင္ဆိုင္ လုပ္ကိုင္တာမိ်ဳးကိုလည္း မလုပ္တတ္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ဒါဟာ စီးေပြားရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြမွာတင္မက အလတ္တန္းစား လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေသူတြမွာပါ ဒီလို လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြ အရိုးစဲြသြားေစခဲ့ပါတယ္။

နမူနာအားျဖင့္ အစိုးရနဲ့ မပတ္သက္တဲ့ ရုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္သူ လုပ္ငန္းရွင္ေတြေတာင္ ရံုတင္တဲ့အခါ အရင္ေခတ္တုန္းကလို ဇာတ္ကား ၂ ကား ၃ ကား အျပိဳင္ ရံုတင္ျပသတာမိ်ဳးမလုပ္လိုၾကေတာ့ပါဘူး။ လက္ရိွ ၁ ပတ္ ၁ ကားနႈန္း ရံုတင္ျပသဖို့ ရက္ခိ်တ္ထားတဲ့ကားေတြ ၂၀၁၃ နွစ္လယ္ေက်ာ္အထိ ရိွေနတာေတာင္ ဒီလို ျပိဳင္ဘက္မရိွ ရံုတင္တာမို်းကိုပဲ လိုခ်င္ေနၾကတာပါ။ ေျပာခ်င္တာ အျပိဳင္အဆိုင္ ျကိုးစားရိုက္ကူးျပီး ပရိသတ္ အဆံုးအျဖတ္ ခံယူမယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ထားမို်း လုပ္ငန္းရွင္ေတြဆီမွာ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့တာပါ။

ဒီအတြက္လည္း လက္ရိွ ျမန္မာလုပ္ငန္းရွင္ေတြ လိုခ်င္ေနတာက လုပ္ပိုင္ခြင့္ သူတို့ကိုပဲ ေခ်းပါ။ နိုင္ငံျခား တိုက္ရိုက္ရင္းနီွးျမႈပ္နံွသူေတြကို ၁၀၀ ရာခိုင္နႈန္း ရင္းနီွးျမႈပ္နံွခြင့္ မေပးပါနဲ့။ သူတို့နဲ့ ေပါင္းပါေစ ဆိုျပီး လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို လက္၀ါးႀကီး အုပ္ထားခ်င္တဲ့ေသဘာ ေျပာဆိုလာၾကပါတယ္။ နမူနာအျဖစ္ အခုလက္ရိွ ေလူျပာသူေျပာ မ်ားေနတဲ့ မိုဘိုင္းဖုန္း စီးပြားေရးမွာလည္း အဲဒီအတိုင္း ေတြ့ျမင္နိုင္ပါတယ္။ ဆက္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနနဲ့ ခရိုနီ တစုဟာ မိုဘိုင္းဖုေန္းတြကို သူမ်ားနိုင္ငံနည္းတူ ေဈးေပါေပါနဲ့လည္း မေရာင္းနိုင္၊
၀န္ေဆာင္မႈလည္း ေကာင္းေကာင္း မေပးနိုင္၊ စီမံကိန္း ျပည့္မီေအာင္လည္း မေဆာင္ရြက္နိုင္၊ ဒါကို ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္ လုပ္ကိုင္နိုင္တဲ့ နိုင္ငံတကာ ဆက္သြေယ္ရး ကုမၸဏီႀကီးေတြကိုလည္း ၁၀၀ ရာခိုင္နႈန္း ရင္းနီွးျမႈပ္နံွခြင့္ မေပးခ်င္ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီအတြက္ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးဟာ ျပည္တြင္းျပည္ပ ကုမဏီတြကို သူတို့နဲ့ လာပူးေပါင္းဖို႔ဆိုျပီး ဖိတ္ေခၚေနပါျပီ။ ဒီအတြက္ မိုဘိုင္းဖုန္းလုပ္ငန္းမွာ ျပည္ပ တိုက္ရိုက္ရင္းနီွးျမႈပ္နံွေမႈတြ ၀င္ေရာက္လာျပီး နိုင္ငံတကာမွာလို အၿပိဳင္အဆိုင္ လုပ္ကိုင္ၾကရင္း ျပည္သူေတြ မိုဘိုင္းဖုန္းကို ၀န္ေဆာင္မႈေကာင္းေကာင္း ေဈးေပါေပါ နဲ့ သံုးနိုင္မယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လည္း ပ်က္ျပယ္ခဲ့ရပါျပီ။

အလားတူ ဘဏ္လုပ္ငန္း၊ ေမာ္ေတာ္ကား ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်ျခင္းလုပ္ငန္း၊ ေလာင္စာဆီ ျဖန့္ျဖဴးေရာင္းေခ်ရးလုပ္ငန္း၊ စက္မႈလုပ္ငန္း၊ အစားေအသာက္နဲ့ အေဖ်ာ္ယမကာလုပ္ငန္း၊ ေဖ်ာ္ေျဖေရး၊ က်န္းမာေရးနဲ့ ပညာေရး အပါအ၀င္  ၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းစတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ အားလံံုးလိုလိုေလာက္မွာ နိုင္ငံျခား တိုက္ရိုက္ရင္းနီွးျမႈပ္နံွေမႈတြကို ခြင့္မျပဳဘဲ၊ ျပိဳင္ဆိုင္မႈ အားေကာင္းတဲ့ စီးပြားေရး ၀န္းက်င္တခုကို မဖန္တီးေပးဘဲနဲ့ တိုင္းျပည္စီးေပြားရး တိုးတက္လာမွာ မဟုတ္သလို ျပည္ေသူတြအတြက္လည္း အကိ်ဳးမ်ားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေျကာင့္ နိုင္ငံျခား တိုက္ရိုက္ရင္းနီွးျမႈပ္နံွမႈနဲ့ ပတ္သက္ရင္ အေရအတြက္ အနည္းငယ္ပဲ ရိွတဲ့ နွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ တိုင္းျပည္စီးေပြားရး ဖ်က္ဆီးရာမွာ အာဏာပိုင္ေတြနဲ့ ႀကံရာပါ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စီးေပြားရးသမားတခိ်ဳ႕ရဲ့ မ်က္နွာကိုမၾကည့္ဘဲ သန္း ၆၀ ေသာ ျမန္မာျပည္ေသူတြ မ်က္နွာကိုသာ ၾကည့္သင့္ပါေျကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

Ref:dvbburmese